Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

***(kobieta Jest)

agnieszka puczynska
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

agnieszka puczynska

agnieszka puczynska

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

kobieta jest
piękna
kiedy płacze
i tłumi
przeklętą gorycz
małżeństwa

gdy rozchyla wargi
w fałszywym pocałunku
chowając ból
w dolnej kieszeni marynarki

jest piękna
gdy w jej uśpionej twarzy
pojawia się nadzieja na
niesmiertelność

mimo zbyt ciężkiej torby
marudnych dzieciaków
zbędnych kilogramów

najpiękniej
widzą ją
poeci

śpiącą przed lustrem
z dojrzałym grymasem miłości
i tym nieskończonym pragnieniem
onirycznego szczęścia

Agnieszka_Gruszko

Agnieszka_Gruszko

Opublikowano
Opublikowano

kobieta to słowo-ocean... wiersz piękny... ale troszkę przesadzasz ze słowami, które nie wszyscy musza rozumiec... wiersz nie musi być wydumny... duzo lepiej brzmiałby moim zdaniem, gdybyś ominęla "oniryczne szczęscie", sensie zastapiła je czymś prostszym... ogólnie to na razie moja jedyna uwaga:)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Wiesław J.K.
      Od końca

      Przez Wiesław J.K. · Opublikowano

      @Berenika97

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Pewnie masz rację, szczerze mówiąc nie sprawdzałem, ale na moją obronę mogę tylko dodać, że raczej napewno rekord w tym miesiącu. :))))
    • Berenika97
      Atrament i krew

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      Słyszę tę pieśń, co płynie przez ulice, jak rzeka bez nazwy. Mówią nam, że granice to tylko kreski na nietrwałym papierze, atrament, co dawno wyblakł. A jednak wciąż kreślimy je na nowo. Palcem na mapie, czołgiem, słowem, ogniem. I giną miliony, gdy człowiek poprawia świat po swojemu. A mapy kłamią. Kolory bledną, stolice wędrują. Narody znikają jak ślady na mokrym piasku. I tylko On, zepchnięty na margines każdej mapy, Człowiek, którego nikt nie słucha. Z przebitymi dłońmi, z krwią, co wsiąkła w kamień, wiedział, że świat to nie flagi i nie doktryny, nie hymny śpiewane na rozkaz. Lecz to, co trwa, gdy milkną słowa: skała, woda, horyzont. Obojętne, odwieczne, a jednak to w nich jest światło, które wraca w ciszy trzeciego dnia.
    • wierszyki
      Kot w butach

      Przez wierszyki · Opublikowano

      Oto dyrygent w białych rękawiczkach. Przeciąga basy wraz z grzbietem, co na nim frak. Biała muszka. Do miękkich eskarpin stosuje pauzy lub używa smyczka.   Tak ulizany, a oko zmrużone. Blisko dla dłoni lśnią w cętki lampasy — czyżby odświeżył poszetką z brustaszy trójkolorowe futerko. Dachowiec   Skacze na podium: Czy lepiej w obcasach? Albo do kłusa, bom żwawy jak rumak. W cholewkach buty zdo-biły-by w parach. Zatem go słucham, bo wszystko zrozumiał.   Tu się podpiszę: Jan nie kot Młynarczyk. Najmłodszy, ale nie myślę iść walczyć.                
    • Wiesław J.K.
      mauzoleum przyszłości

      Przez Wiesław J.K. · Opublikowano

      Opowiadania @Simon Tracy były inspiracją do napisania tego wiersza. Ukłony w jego stronę. Dziękuję!

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      @Waldemar_Talar_Talar Dziekuje Waldemarze z pozdrowieniami. :) @Migrena Dziekuje Jacku za komentarz. Pozdrawiam :) @huzarc Pozostaje tylko nadzieja, że rzeczywistość pójdzie innymi ścieżkami, bardziej pozytywnymi. Dziękuję i pozdrawiam. :)
    • Waldemar_Talar_Talar
      Jednym słowem, gestem, czynem

      Przez Waldemar_Talar_Talar · Opublikowano

      Witam - świat czasem jest porąbany - trudno to zrozumieć -                                                                                                            Pzdr.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...