Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

gdzie są ukryte emocje i dlaczego zaprzeczamy że istnieją


Rekomendowane odpowiedzi

każdy ma swojego trolla
rośnie przez lata gdzieś w środku

pewnie nie wiesz dlaczego
jestem smutna kiedy nie piszę

mówisz że jestem brzydka
mam się tym martwić
bo to taki rodzaj brzydoty której nie leczą

to świadczy o tobie
nie potrzebuję zgody na szczęście

żeby chronić dzieci udawałam że złość nie istnieje
wyrzucona na zewnątrz

niestety
uśmiechnięte kobiety często ranią
a moja matka uważa że jest idealna

teraz krzyczę
możemy być szczęśliwi

codzienną miłością tworzy się rodzinę

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@Penelope_Coal
Tłumienie złych emocji jest wypieraniem prawdy o rzeczywistości. Wcześniej czy później miara się przebierze, zabraknie miejsca w środku i buchnie bulgocząca lawa z wulkanu. Każdy człowiek potrzebuje "wykrzyczeć" ból, aby zrobić miejsce na próbę rzeczowego dialogu.

Podoba mi się puenta z iskierką nadziei.

Serdecznie pozdrawiam :)

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@Zbyszek_Dwa
Ponieważ obiektywnie rzecz biorąc, dzieciństwo miałam nielekkie, staram się teraz cieszyć każdym dniem, a jednak - stłumione, wyparte kiedyś emocje, po latach powracają. Ja swoją rodzinę buduję przy pomocy dwóch rodzajów emocji: dobrych i złych. I nie zachęcałabym nikogo do tłumienia ich w sobie.
Pozdrawiam:)

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@Penelope_Coal
Dobry temat na wiersz. Utwór posiada głębię w znaczeniu psychologicznym.
Emocje odzwierciedlają stosunk człowieka do rzeczywistości.
Posiadamy ich całą paletę z rożnymi odcieniami.
Są emocje, których nie powinno się tłumić i są takie, których nie dajemy rady tłumić.
PozdrawiaM.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Zaniedbywana   skrzypka zmieniły Tarnowskie Góry nie chciał się ścigać jak młode szczury aż się żonka ucieszyła w łóżku wzrośnie twoja siła co trzecią nutkę graj z partytury   Pozdrowionka.
    • @violetta   Nie istnieje coś takiego jak holokaust żydowski, tylko: Holokaust Słowiański - około trzydzieści milionów ofiar Drugiej Wojny Światowej, a w tym: około dwadzieścia procent Polaków - około trzy procenty to Polacy wyznania mojżeszowego, dalej: odpowiedzialność za wywołanie Drugiej Wojny Światowej ponosi angielska Grupa Milnera jako siła sprawcza - narzędziem były Niemcy, jak widać: ludy germańskie - anglosasi to germanie.   Łukasz Jasiński 
    • czas to przebiśnieg chylący rzewnie głowę nad przemijaniem                                 ****                                          kto wie co myślą                                        roześmiane stokrotki                                        może śnią wiersze                                 **** jeśli odejdę to po cichu i skrycie smakując ciszę                                 ****                                          na pożegnanie                                        dam ci różę czerwoną                                        niezapomnienia                                                                 cześć, czy to jest jeszcze  haiku ( rytmicznie pasują, merytorycznie już chyba mniej. z drugiej strony, gdzie jest napisane, że muszą!)? pozdrawiam serdecznie!  
    • @violetta   Pierwszymi ofiarami w niemieckim obozie koncentracyjnym Auschwitz-Birkenau byli Polacy...   Łukasz Jasiński 
    • Tam na łące stała, Jasia wyglądała, Którego wojenka dziewczynie zabrała, Tam na łące stała, cichutko płakała, Gdy łzy wylewała śpiewała tak. Wróć , wróć Jasiu kochany, Wróć , wróć ulecz serca rany, Wróć, wróć pókim ja młoda, Wróć, wróć, wróć bo życia szkoda. Jasiu na wojence dzielnie wojował, Kraju swego bronił, siebie nie żałował. Dla tej dziewczyny, co ją w sercu nosił, Znoje, niewygody, wszelkie trudy znosił. Wrócę ja do ciebie Maryś moja miła, Wrócę ja do ciebie, żebyś nie wątpiła. Wrócę ja do ciebie, wrócę o poranku, Wrócę ja do ciebie, czekaj mnie na ganku. I dotrzymał słowa , wrócił o poranku, Tam go położyli, u jej stóp na ganku. Wrócił ten bohater co bronił kraj drogi, Wielką cenę poniósł, stracił obie nogi. Jasiu mój najdroższy , Jasiu mój kochany, Zaraz ja opatrzę wszystkie twoje rany, Choć me oczy płaczą, serce się raduje, Bo wróciłeś żywy, znów młodą się czuję.  
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...