Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

            Dolegliwość

 

Jesień niczego nie komplikuje, 
odejdzie, wróci za rok, odmieniona, 
bardziej pokorna na zalegającą rdzę.
Pod sufitem dym z papierosa układa

konstelacje.

 

Kiedyś iskrzyły nad głowami, ćmy

rozrywały oka siatek, byle wolność. 
Pył ze skrzydełek plamił kamienie. 
Na rozdrożu, mimochodem, gubimy

klucze, bo tak łatwiej zmienić zamki.
Odeszły dobre wróżki.

 

Fotografie zabiegają o lepsze miejsca,

krzykliwe gardła płoszą echo, między

pokojami kolizje spojrzeń i półprawdy

głupsze o dekadę.

 

 

 styczeń, 2014

 

 

 

 

 

 

 

Edytowane przez Nata_Kruk (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

czeski w całkiem ostatnim ;-) Z drobnych moich tam : po co to rozdrobnienie skrzydeł ??? Na tej zasadzie powinny być kamyczki siateczki kluczyki itd... To jest akurat bee... :-( Trochę mnie też ten zwrot " ćmy niewolnice światła "... To jest w sumie doczytywalne...
Ostatnia zwrotka świetna i elegancko podsumowuje to co przed nią :-)
Serdecznie, C:-)

Opublikowano

@stanisław_prawecki
Stanisławie.. jeśli dwoje "nabałaganiło", to dwiema, bo i dlaczego tylko jedna strona ma sprzątać, a na kurz można.. popluć.. ;P


@Cezary Dacyszyn
Czarek, dla mnie, skrzydła ma kruk, sokół, bocian itp. ale u wróbli, kolirbów, motyli i jeszcze innych mniejszych stworzeń, zawsze widzę
skrzydełka, nic ponadto. Nie dopatruj się "zasady", że skoro są skrzydełka, miałyby być dodatkowe zdrobnienia, ich tu po prostu nie ma,
poza kamykami, nie kamyczkami.. :P , to celowy zapis, z uwagi na charakter tej części strofki... może zmienię coś, pomyślę.
Ćmy niewolnice światała, to tylko metafora, spodobała mi się, czyż nie do niego lecą.? Rozpisałam się, ale nie potrafię skrótowo,
jeśli mam uwagi. Reszta pasuje, miło. Dzięki za post.
Pozdrawiam.

Opublikowano

Nato, wiesz już, że ze mnie aptekara i chirurg w jednym, więc tu i ówdzie bym odchudziła, ale nie będę Ci wchodzić w paradę.Powiem tylko, co mnie troszkę przeszkadza w całkiem zresztą spójnym i klarownym wierszu.

Do "ciem" lubię wracać, ale je "nadmalowałaś" słowem tym razem. Części z kamykami nie rozumiem: jeśli dobrze, że pył "barwił" kamyki, to skąd myślnik, wiodący nas do części z pogubieniem się (wróżki odpuściłabym)? Jeśli zaś niedobrze, to bardziej na miejscu byłoby słowo "plamił" - wówczas byłaby jasność co do myślnika.

I jeszcze jedno słówko dopytania o błękit: jaki ma dla Ciebie wydźwięk? Bo może być, że dla mnie inny.

Przynudziłam? ;)

Opublikowano

@stanisław_prawecki
Jeżeli przydarzy Ci się taka 'dolegliwośc', możesz ją.. olać.. ;P

@ Cezary Dacyszyn
.."skrzywienie".? nie Ty jeden chyba, rozbawiłeś mnie tym.. :) ale to, że zawsze do światła, można by rzec, że są jego niewolnicami, poniekąd... ;)

@Zjajami Baba
Zadowolę się.. "wszystko jest, a jednak".
Literówka.. ehh.. dziękuję za wskazanie, nagminnie nie zauważam ich, już poprawiam.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Anno, ja już go "odchudzałam", były dwie wersje różniące się trochę, tu w 1 os.l.poj. która może, ale nie musi oznaczać,
że to o autorze, a niekiedy ktoś pociesza. Zapisałam tak jak lubię i wiadomo, że prawie każdy biały można ułożyć inaczej, sama próbuję
na boku z innymi wierszami, powiedzmy dla treningu.
Powyżej są skórty myślowe, jest myślnik dla delikatnego oddzielenia, a w to, jak ułożysz w wyobraźni poszczególne fragmenty, słowa,
nie wypada ingerować. Dodam, że pył "barwił kamyki", kiedy było dobrze, ale może barwić/plamić kamienie, już nie kamyki,
kiedy coś się psuje i.. na upartego.. każdy kolor może być "plamą".. ;)
Twoja propozycjia.. plamił.. spodobała mi się, bo tak mogę pominąć myślnik. Jeszcze coś dojrzałam.. wstawię 'płoszą',
dla zachowania czasu teraźniejszego. Ćmy.. dla mnie, to niewolnice światła, a dobre wróżki będą, dopóki 'oni' sami nie przegonią ich.
Tyle w odpwiedzi. Czy przynudziłaś.? nie. To tylko Twoje spojrzenie i miło mi, że chciało Ci się wniknąć w treść, bo skorzystałam.
Dziękuję i pozdrawiam.
Opublikowano

@Nata_Kruk

Kiedy tak sobie czytam, dochodzę do wniosku, że z roku na rok wcale nie jesteśmy mądrzejsi. Bo wszystko wraca jak jesień a nasze prawdy albo półprawdy bywają głupsze. I właściwie nie dziwię się. Do pewnego wieku człowiek się rozwija a później...różnie bywa, czasami dziecinnieje.

pozdrówka

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Anno, ja już go "odchudzałam", były dwie wersje różniące się trochę, tu w 1 os.l.poj. która może, ale nie musi oznaczać, że to o autorze, a niekiedy ktoś pociesza. Zapisałam tak jak lubię i wiadomo, że prawie każdy biały można ułożyć inaczej, sama próbuję na boku z innymi wierszami, powiedzmy dla treningu.Powyżej są skórty myślowe, jest myślnik dla delikatnego oddzielenia, a w to, jak ułożysz w wyobraźni poszczególne fragmenty, słowa, nie wypada ingerować. Dodam, że pył "barwił kamyki", kiedy było dobrze, ale może barwić/plamić kamienie, już nie kamyki, kiedy coś się psuje i.. na upartego.. każdy kolor może być "plamą".. ;) Twoja propozycjia.. plamił.. spodobała mi się, bo tak mogę pominąć myślnik. Jeszcze coś dojrzałam.. wstawię 'płoszą', dla zachowania czasu teraźniejszego. Ćmy.. dla mnie, to niewolnice światła, a dobre wróżki będą, dopóki 'oni' sami nie przegonią ich. Tyle w odpwiedzi. Czy przynudziłaś.? nie. To tylko Twoje spojrzenie i miło mi, że chciało Ci się wniknąć w treść, bo skorzystałam. Dziękuję i pozdrawiam.

Nato, wszak to Twoje widzenie świata w wierszowaniu i tylko Twoje, ale jednej kwestii nie przemilczę: myślnik ma bardzo dookreślone funkcje logiczne - zawieszenie głosu jest jedną z nich, ale na pewno nie należy do nich "oddzielenie", nawet delikatne.

Znikam i już nie marudzę ;)
Powodzenia!
Opublikowano

@Hannah_K
.. otóż to, mniej więcej tak to wygląda, że nie mądrzejemy, a niby powinniśmy i "wszystko" wraca jak jesień.
Miejmy nadzieję, że nie zdziecinniejemy.. ;)
Dzięki za zatrzymanie, pozdrawiam.

@Anna Myszkin
Nie inaczej, to moje widzenie świata... a myślnik.. tak, jest też tym, o czym piszesz, mogłam zamknąć w cudzysłów określenie..
delikatnnym odzieleniem.. nie zrobiłam tego, błąd. Tak, czy inaczej, na pewno zawiesza głos.
W wielu wierszach, teraz nie podam, w jakich... może też delikatnie.. ;) oddzielić "charakter wypowiedzi", coś jakby zmiana
"wątku myśli", dlatego tak określiłam to w odp. dla Ciebie. No ale w treści nie ma go już i tak mi bardziej...
Nigdy nie marudzisz, powodzenia i Tobie. Dzięki.
ps.. za błękit, dałam 'echo'.

Opublikowano

@Hannah
Spróbujmy "przypobdobać się" troszkę Matce Naturze , może będzie łaskawsza.. ;)

@Mariusz_Sukmanowski
'Wejście' może monotonne/banalne, ale chciałam umieścić 'dolegliwość' w jakiejś porze roku, wybrałam jesień,
żeby mieć rdzę i "pewną cykliczność jej narastania". Jest jak jest, może kiedyś coś... Dziękuję za zatrzymanie.
Pozdrawiam.

  • 2 tygodnie później...
Opublikowano

Nato,
Dawno nie odwiedzałam Twoich wierszy. Ten jest naprawdę bardzo dobry. Miejsce wydarzenia...jesień...tez uważam za trafione, bo co innego jak jesień, może wzbudzać takie nostalgie, ciągnące się za człowiekiem jak guma do żucia.
Fragment o pogubieniu kluczy, bo tak łatwiej...zmienić zamki, jest świetny!
Bardzo mi się podoba i fragmentarycznie i całościowo.
Pozdrawiam zimowo już....

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Kładę się bezwładnie jak kłoda, droga z żelaza, czarna owca pod powierzchnią bałagan, para, hałas. Stukot setek średnic, mimikra zjełczałego stada, przedział, raz dwa trzy: nastał dusz karnawał. Chcą mi wszczepić swój atawizm przez kikuty, me naczynia, czuję dotyk, twoja ksobność, krew rozpływa się i pęka, pajęczyna przez ptasznika uwikłana- dogorywam. Stężenie powoli się zmniejsza, oddala się materia. Rozpościeram gładko gałki, błogosławię pionowatość, trzcina ze mnie to przez absynt, noc nakropkowana złotem, ich papilarne, brudne kreski, zgryz spirytualnie wbity na kość, oddalają mnie od prawdy, gryzą jakby były psem! A jestem sam tu przecież. Precz ode mnie sękate, krzywe fantazmaty! Jak cygańskie dziecko ze zgrzytem, byłem zżyty przed kwadransem, teraz infantylny balans chodem na szynowej równoważni latem.
    • kiedy pierwsze słońce uderza w szyby dworca pierwsze ptaki biją w szyby z malowanymi ptakami pomyśleć by można - jak Kielc mi jest szkoda! co robić nam w dzień tak okrutnie nijaki?   jak stara, załkana, peerelowska matrona skropi dłonie, przeżegna się, uderzy swe żebra rozwali się krzyżem na ołtarza schodach jedno ramię to brusznia, drugie to telegraf   dziury po kulach w starych kamienicach, skrzypce stary grajek zarabia na kolejny łyk wódki serduszko wyryte na wilgotnej szybce bezdomny wyrywa Birucie złotówki   zarosłe chwastem pomniki pamięci o wojnie zarosłe flegmą pomniki pogromu, falangi ze scyzorykami w rękach, przemarsze oenerowskie łzy płyną nad kirkut silnicą, łzy matki   zalegną w kałużach na drogach, rozejdą się w rynnach wiatr wysuszy nam oczy, noc zamknie powieki już nie płacz, już nie ma kto słuchać jak łkasz i tak już zostanie na wieki
    • @Migrena to takie moje zboczenie które pozostało po studiach fotograficzno-filmowych. Patrzę poprzez pryzmat sztuki filmowej i w obrazach fotograficznej - z moim mistrzami Witkacym i Beksińskim. 
    • @Robert Witold Gorzkowski nie wiem nawet jak zgrabnie podziękować za tak miłe słowa. Więc powiem po prostu -- dziękuję ! A przy okazji.  Świetne są Twoje słowa o Hitchcocku. O mistrzu suspensu. "Najpierw trzęsienie ziemi a potem napięcie narasta." Czasem tak w naszym codziennym życiu bywa :) Kapitalne to przypomnienie Hitchcocka które spowodowało, że moja wyobraźnia zaczyna wariować :) Dzięki.
    • @Robert Witold Gorzkowski myślę, że masz bardzo dobre podejście i cieszę się akurat moje wiersze, które nie są idealne i pewnie nigdy nie będą - do Ciebie trafiają. Wiersze w różny sposób do nas trafiają, do każdego inaczej, każdy co innego ceni, ale najważniejsze to do siebie i swojej twórczości podchodzić nawzajem z szacunkiem. Myślę, że większości z nas to się tutaj udaje, a Tobie, Ali czy Naram-sin na pewno. Tak to widzę :) Dobrej nocy, Robercie :)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...