Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

"Napisz mi wiersz najpiękniejszy na świecie".
"Napiszę wprost dla Twej wyobraźni,
Słowo po słowie, wiosna po lecie,
Kocham się w mojej do Ciebie przyjaźni".

"Tylko aby tam drzewa sączyły chmury
I żeby wiatr nucił, co milczy trawa".
"A nie lepiej smutek, krew i pioruny?
I biedna dziewczynka z domu porwana?"

"Och, przestań się droczyć, wiesz, czego pragnę".
"Dobrze, już dobrze... niech staw dzień postrada
I niech płyną łabędzi księżycowe żagle..."
"Niech zieleń mchu błękitom szum zada!"

"To w końcu ja mam pisać czy Ty, powiesz może?"
"W obłąkanych tanach krople tęczowych liści
I każdy kwiat oddycha głębiej niż morze".
"Tam ludzi brak, ludzie tam jeszcze nie przyszli..."

"Napisz najpiękniej o tym, jak las zapomniał o sobie
I gór smolnych szczyty tuli bez pchlej bojaźni..."
"No, ile to razy powtarzać mam Tobie...
Że kocham się w mojej do Ciebie przyjaźni..."






Zapraszam do mojej twórczości na: https://www.facebook.com/TomaszK90

Opublikowano

Przyjemnie o przyjaźni.. za "twej", chyba śmiało mogłoby być.. twojej.
Za.. "milczy".. może.. zmilczy.? Wersy jn...
"Niech zieleń mchu błękitom szum zada!".. i...
"Tam ludzi brak, ludzie tam jeszcze nie przyszli".. bardzo.!
Ogólnie, nieco inny, dialogowy, ale pozytywnie.
Pozdrawiam.

Opublikowano

Stąd nie widzę problemu w nawiązywaniu do tradycji. I przez tradycję określania współczesności. ;) Jak na mnie to jest najbardziej właściwa ścieżka artystyczna, taką wybrał Leszek Możdżer, Jagodziński, Dali. W poezji jest mniej takich osobników. Stąd jest odrzucona współcześnie prawie w niepamięć. ;)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Poranieni  Ofiarom wojny, która się nie odbyła.   Przekonano mnie, że jestem ofiarą. Od dziś to część mnie, jak oko czy ręka. Czuwa nade mną w stu kolorach wstęga, otwiera rany zajadły megafon.   Bez przekonania, ale z myślą o skarbach wlokę za tłumem swoje wiotkie członki — ponoć skostnieją i sam krzycząc: Chodźmy! będę prowadził głosząc czym jest prawda.   Jedno spokoju mi tylko nie daje — ja to ofiara, ale czym są inni? Musi oprawców być to bura zgraja,   bo szli by z nami, będąc niewinnymi. Lud, który pada, potem z kolan wstaje krzyczałby z nami: Jesteśmy ofiarami!  
    • @MigrenaWróciłam, czytałam jeszcze raz i znowu.  Twój wiersz (to właściwie misja) - bardzo mnie przejął. Jest taki jak Ty - odważny, świadomy, wyrazisty i niebanalny. Ukazujesz dehumanizację i konsumpcję jako złudzenie postępu i zagubienie człowieka - "kody patrzą w nicość", "dusza w pendrivie" - przejmujące. Cztery części depresyjnej wizji świata, że aż ciarki przechodzą po skórze. Niesamowity!  
    • @Maciek.J

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

       
    • Roch mieszkaniec Nowego Tomyśla               jawnie zemstę na sprawcy obmyśla,               widział jak ufoludek               opróżnił barek z wódek,               żona inny już sposób wymyśla.                  Roch mieszkaniec Nowego Tomyśla               jawnie zemstę na sprawcy obmyśla,               widział jak ufoludek               opróżnił barek z wódek,               „ dorwę drania, stłukę i zwymyślam”.                 Roch mieszkaniec Nowego Tomyśla               jawnie zemstę na sprawcy obmyśla,               widział jak ufoludek               opróżnił barek z wódek,               „ przerobię na AGD, zwymyślam”.   Pomóżcie, proszę, którą wersję wybrać, albo dodajcie swój piąty wers.
    • @Rafael Marius Rymy w twym wykonaniu z niejednego weną gania

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      (żeński luźny asonans)   Pozdrawiam
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...