Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

doba jest wyimaginowaną jednostką miary
od nadziei do nadziei

czas wytrawiony przemieszczaniem się słów
po chropowatych polach

bez wyjątków trwa ziemista rzeczywistość
nie ma gdzie zbłądzić

nawet jeżeli sens staje się tylko zmierzchem
Opublikowano

"Rozstrzelona" forma zapisu powoduje to ,iż utwór czyta się jak zbiór sentencji ,bardzo mądrych sentencji.I tu "nieodkrywczy" zarzut ,że to kolejna wyliczanka:)
Ale ... coś tam sobie dorzuciłem ( niewielkie spoiwo) i
starałem się czytać po "swojemu".
Tak więc: w centrum żółtej plamki znalazłem coś więcej niż tylko "doł"-eczek.
Warto było.
pozdr

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Właściwie nie wyobrażam sobie czytania wierszy
inaczej niż "po swojemu". " Lepiszcze " jest w każdym z nas inne.
Mam skłonność do wyliczanek, do snucia opowieści potrzebuję dużo więcej czasu, a tego wciąż mi brakuje. ;)
Pozdrawiam Krzysiek

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



A z czym ma sie kojarzyc "ziemista" dla Ani? ;D wiadomo ze jedynie z cera, paznokciami, albo sztucznymi rzesami, pozdrawiam Cie, gdyby nie takie kobiety swiat bylby nudny.

Akurat taka opinia w stosunku do Ani Ostrowskiej to strzał w płot, nie ujmując niczego kobiecości Ani.
Dzięki za czytanie.
Pozdrawiam Krzysiek
Opublikowano

"od nadziei do nadziei

(...)

nawet jeżeli sens staje się tylko zmierzchem"

To szczególnie ale całość również przypadła w odbiór.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



"Ziemiste" kojarzy się z kolorem, a jednak ma jeszcze inne znaczenie.
Zawierające ziemię, zrobione z ziemi, ziemne.
Pozdrawiam Krzysiek

tak, oczywiście masz rację, tyle że to rzadko używane znaczenie. I pomyśleć tylko, jak łatwo można dostać etykietkę :)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



"Ziemiste" kojarzy się z kolorem, a jednak ma jeszcze inne znaczenie.
Zawierające ziemię, zrobione z ziemi, ziemne.
Pozdrawiam Krzysiek

tak, oczywiście masz rację, tyle że to rzadko używane znaczenie. I pomyśleć tylko, jak łatwo można dostać etykietkę :)

:)
Miłego wieczoru.
Krzysiek
Opublikowano

Tym razem bez myślowego "oddechu". Dwie pierwsze strofy, definiują nie tyle rzeczywistość, ile prywatność i dowolność jej postrzegania (doba jest, czas jest...), to "znaki szczególne" dość bezbarwnego peela. Puentujące strofy, to truizm. Truizm, co prawda, jest ładny, ale w pana przypadku, to raczej mała satysfakcja...

Opublikowano

zazwyczaj
tryb bardzo oznajmujący, a z takim mamy tutaj do czynienia,
przy próbach opisania/zdefiniowania prywatnej rzeczywistości
niesie w sobie nutę fałszu - motyw "prawdy objawionej", w większym stopniu irytującej, niźli przekonującej, tutaj tak nie jest, tzn. akceptuję
tę prawdę, bo nie jest inwazyjna wobec mojej, istnieje sobie niejako równolegle, nie usiłuje przekonywać, być lepszą, mądrzejszą, czy też jedyną.
dobre.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Tak, nie próbuję nikomu niczego narzucać, chcę tylko podzielić się swoimi obawami, uczuciami, myślami. Wiem że można różnie odebrać
sposób podania, ale cieszy mnie Twoje podejście do tekstu
Krzysiek
  • 2 tygodnie później...

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @sisy89 Dużo tu czułości, delikatności, ale też dojrzałości w spojrzeniu na relację. Nie ma tu taniego romantyzmu — zamiast tego jest refleksyjność i intymność, co czyni wiersz naprawdę wartościowym.
    • @Berenika97 Piękna, dojrzała fraszka z mocnym przekazem i subtelną puentą. Porusza tematy bliskie każdemu i czyni to z klasą.
    • @Waldemar_Talar_Talar To dojrzały, refleksyjny utwór. Mimo prostoty języka niesie głębokie przesłanie. Można go odczytywać jako próbę oswojenia się z tym, co nieuchronne – i to właśnie czyni go wartościowym. Twój wiersz porusza uniwersalne, trudne tematy: śmierć, smutek i żal. Są one ujęte jako nieuniknione elementy ludzkiego życia – „życiowe wariacje” – co jest trafnym i filozoficznym podejściem.
    • siedzę w tym barze z piwem za dwa dolce i dziwką, co pachnie jak spalony toast. wszyscy tu czekają — na koniec zmiany, na wygraną w totka, na śmierć z klasą. a klasa tu umarła w '87. facet obok gada o swojej kobiecie, że go zdradziła z pastorem. pastor podobno ma lepsze auto, i większe poczucie winy. może też większego fiuta — nie wiem, nie pytam. w łazience śmierdzi krwią i wybielaczem, jakby ktoś próbował zedrzeć z siebie czas paznokciem. kiedy wracam do stolika, kelnerka mówi mi, że wyglądam na zmęczonego. mówię jej, że to nie zmęczenie, to życie mnie przeżuło i wypluło jak pestkę wiśni. śmieje się. ma ładne zęby jak na kogoś, kto widział tyle, co ja. wracam do domu, pies szczeka, kot nie żyje, a listonosz zostawił rachunek za wodę, której nie mam i światło, którego nie chcę. odpalam papierosa, patrzę w ścianę, i myślę, że jutro będzie dokładnie takie samo. i to, kurwa, najlepsze, na co mogę liczyć.
    • śmierć smutek żal to życiowe wariacje z którym człowiek musi walczyć   uczyć się od nich powagi nie wmawiać sobie że to tylko chwila że to słaba nić   te trzy proste słowa to prawda o życiu której musimy się nauczyć
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...