Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

dla siebie mam tę chwilę
przed zaśnięciem - sztuczne ognie
niech ten rok będzie

i tyle
wystarczy że w domu
nie ściągasz butów, krzeseł
ze stołu na podłogę

mamy po drodze

na zewnątrz
ludzi jak zegary można przestawiać
na późniejszą godzinę
więc zostawiłem nas sobie
na dobre zakończenie przy stole
serwetkach talerzach przegniłych
owocach

wróć
ułożę się na nowo
na lepsze.


z braku
twarz jak talerz wycieram
i tłukę o ścianę

wróć
we mnie cicho
rozsiadły się fotele

Edytowane przez Pan_Fei (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

Tak sobie hasam po wierszu, bo mam chwilę.. :)
Zajrzałam do innych i znalazłam tu coś min. z luster. I tak się zastanawiam, lustra miały swój urok i temu wytworowi też go dodały, no i zakończenie bardzo mi się, chociaż nie wiem z którego, ale całość jest dla mnie do wzięcia. Chociaż forma graficzna, niekoniecznie.
Pozdrawiam
:)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Wiele czasu minęło od mojej ostatniej wizyty na poezji.org. Odrdzewianie pióra postanowiłem rozpocząć od "przepisywania" tego, co napisałem kiedyś i analizie wprowadzanych zmian, a więc i analizie tego, co na przestrzeni tych paru lat musiało zmienić się we mnie. Swoją drogą dopiero teraz dostrzegam ironię w tytule tekstu-rodzica.

Cieszę się, że całość "do wzięcia".

Pozdrawiam ciepło
Grzegorz
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


zabieram;
no i może jeszcze fotele, przydadzą się jak już będzie po wszystkim.

:poz.

Uff... Dobrze, że dobre, bo (co tu dużo kryć) po tak długiej przerwie publikowałem z podwyższonym tętnem.

pozdr. G.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Wiele ryzykujesz zapuszczając się w odmęty mojego archiwum. Dla mnie to już nie tyle teksty "inne" co "obce" i, co tu dużo kryć, ksenofobia jest tutaj postawą instynktowną i (w imię Poezji!) moralną.

Pozdrawiam serdecznie

Grzegorz
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



przecienk zamierzony, tj. z gruszki, podobnie jak ta wyalienowana kropka. Zostawię, bo alternatywne rozwiązania mnie, w tym akurat miejscu, nie przekonują :)
Dziękuję za wizytę i ślad!
Grzegorz
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Wiele czasu minęło od mojej ostatniej wizyty na poezji.org. Odrdzewianie pióra postanowiłem rozpocząć od "przepisywania" tego, co napisałem kiedyś i analizie wprowadzanych zmian, a więc i analizie tego, co na przestrzeni tych paru lat musiało zmienić się we mnie. Swoją drogą dopiero teraz dostrzegam ironię w tytule tekstu-rodzica.

Cieszę się, że całość "do wzięcia".

Pozdrawiam ciepło
Grzegorz
Daleka byłam od ironii, dlaczego?

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • byłaś wszystkim tylko nie sobą musiałem ratować swoje życie  więc oddanie poszło w las   idziemy równoległymi drogami kierunki nieznane marihuana to śmietnik  
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Witaj - miło mi że wiersz interesujący - że poświeciłeś mu  dłuższą chwile - dziękuje -                                                                    Pzdr. Witaj - dziękuje ci serdecznie za czytanie i komentarz do którego             się uśmiecham -                                               Pzdr.zimowo. @Rafael Marius - @huzarc - @KOBIETA - dziękuje serdecznie - 
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Witaj - nic nie poradzimy - możemy tylko o tym pisać -                                                                                               Pzdr. @KOBIETA - @Clavisa - @Alixx22 - dziękuje - 
    • Widzę,  że w piecu napalone, a i centrale też grzeje.     Pozdrawiam 
    • Komu ja jeszcze porymuję? posplatam słowa jak kwiaty w bukiecie? komu napiszę co serce czuje po prostu człowiekowi czy jeszcze poecie? Komu wiersz rymowany ułożę opiszę jeszcze jeden przyśniony ziemski raj? jakże smutno mi dzisiaj Boże gdy zamiast piórem ktoś pisze gdzieś tam AI Komu dzisiaj wiersz się skleci i muza go przytuli ile tylko ma jeszcze sił? komu śnią się szczęśliwi poeci? prawdziwą poezję chcą obrócić w szary pył Komu wiersz android poukłada? coś napisze na czczo bo nie lubi chipsów poeta z pomnika na bruk upada podeptane kartki z pamiętników i grypsów Szczęśliwszego Nowego Roku 2026 dla wszystkich piszących na portalu poezja.org życzy Maciek.J
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...