Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Zamigotanie


Rekomendowane odpowiedzi

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




jak się chce kogoś podgryźć
to właśnie w taki (między innymi) sposób
można się przyczepić do każdego wiersza do każdego poety -
a bo to tematyka podobna a to słownictwo
albo zwroty identyczne itd itp jednak
na zagrania poniżej pasa jestem odporna

a nawet śmiem stwierdzić że moje wiersze
grają własną bo przeze mnie stworzoną
i niepowtarzalną jak dotąd
melodię

pozdrawiam

pozdrawiam


Nigdy nie daję się sprowokować do niekulturalnej wymiany zdań.
Po przeczytaniu "zamigotanie":

"szarość dnia
na peronie
tłumy
i

oni

wpadają
sobie w ramiona

dla nas ubrani w

dla siebie

w nic

odjazd
szyby "

napisałam, co uważałam za istotne, mam takie prawo.
Pomyślałam: błąd, zasłyszane czasem wydaje się własne, oczekiwałam wyjaśnienia.
Odpowiedź na załączenie przeze mnie wiersza Pani Wisławy Szymborskiej, pozwala mi przypuszczać, iż był to zamierzony plagiat. Przy tej opinii pozostaję, nie będę kontynuowała dalszej
dyskusji prowadzonej w nieodpowiedniej formie.
- Baba Izba
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




jak się chce kogoś podgryźć
to właśnie w taki (między innymi) sposób
można się przyczepić do każdego wiersza do każdego poety -
a bo to tematyka podobna a to słownictwo
albo zwroty identyczne itd itp jednak
na zagrania poniżej pasa jestem odporna

a nawet śmiem stwierdzić że moje wiersze
grają własną bo przeze mnie stworzoną
i niepowtarzalną jak dotąd
melodię

pozdrawiam




Nigdy nie daję się sprowokować do niekulturalnej wymiany zdań.
Po przeczytaniu "zamigotanie":

"szarość dnia
na peronie
tłumy
i

oni

wpadają
sobie w ramiona

dla nas ubrani w

dla siebie

w nic

odjazd
szyby "

napisałam, co uważałam za istotne, mam takie prawo.
Pomyślałam: błąd, zasłyszane czasem wydaje się własne, oczekiwałam wyjaśnienia.
Odpowiedź na załączenie przeze mnie wiersza Pani Wisławy Szymborskiej, pozwala mi przypuszczać, iż był to zamierzony plagiat. Przy tej opinii pozostaję, nie będę kontynuowała dalszej
dyskusji prowadzonej w nieodpowiedniej formie.
- Baba Izba

Pani ma prawo i ja mam prawo. Bezbłędnie wyczułam pani intencje widząc pustą odpowiedź, a właściwie sugestię. Ja odpowiedziałam i moją odpowiedź podtrzymuję (teraz ją uzupełniam). To pani nie odpowiedziała czekając, by znów uderzyć tylko po to, aby zrobić (mówiąc delikatnie) sensacje, bo na pewno mi nie pomóc, raczej odwrotnie. Już sam fakt, że to, co rozpoczęła pani, a pociągnęła dalej pani maria bard ma swoją wymowę. I dobrze pani wie, że te dwa wiersze żyją własnym życiem, bo są inne. Myślę, że powiedziałam już wszystko. Pozdrawiam.

P. S.
Aby napisać wiersz o takiej tematyce, wystarczy rozejrzeć się uważnie wokół. Ja miałam przyjemność zobaczyć, odczuć taki obraz przez szybę pociągu - stąd jest mój wiersz. Dodałam te słowa tylko i wyłącznie dla pełnej jasności.
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



ależ oczywiście że na pana czekałam
nie jestem zaskoczona

tak właśnie brzmi post
gdy pana Krzywaka zżera zazdrość
i bezradność jednym słowem jeszcze trochę
może trafić pana cho...
choroba - taka moja krótka piłka

te poniżej pasa komentarze w ogóle mi nie szkodzą
wręcz przeciwnie bynajmniej mnie nakręcają
jestem silna więc takie zagrywki nie ze mną

pozdrawiam
bez odbioru


Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



po raz pierwszy przekroczył Pan próg mojej poezji więc

witam :)

rozumiem Pana odczucia co do wiersza jednak
utwór pozostawię bez zmian
ale nie przez upór przekorę czy zadufanie w sobie
tylko dlatego że tak właśnie wygląda moja poezja -
nie jest i nie może być dla każdego
czytelnika idealna

i to jest zdrowa prawda dla czytających dla mnie i przede wszystkim
dla samej poezji

a porównywanie mojego wiersza z wierszem naszej noblistki postrzegam jako komplement

dziękuję pozdrawiam :)

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



po raz pierwszy przekroczył Pan próg mojej poezji więc

witam :)

rozumiem Pana odczucia co do wiersza jednak
utwór pozostawię bez zmian
ale nie przez upór przekorę czy zadufanie w sobie
tylko dlatego że tak właśnie wygląda moja poezja -
nie jest i nie może być dla każdego
czytelnika idealna

i to jest zdrowa prawda dla czytających dla mnie i przede wszystkim
dla samej poezji

a porównywanie mojego wiersza z wierszem naszej noblistki postrzegam jako komplement

dziękuję pozdrawiam :)



Jakie porównanie? Zżynka na granicy plagiatu. Ja mam tego zazdrościć? Pani kpi sobie, czy tylko żartuje?
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

widać że niektórzy nadal nie mogą się pogodzić uspokoić
ale nie dziwota - jestem tu zaledwie od paru miesięcy
nikt nie znał mojego nazwiska ani mojej twórczości
spadłam jak piorun z nieba
mam tu ok. czy przeszło sto wierszy
jakie są widać i wiem jedno - nikt nie jest w stanie (i w żaden sposób) przeszkodzić mi w pisaniu wierszy
z którymi zresztą mam konkretne plany i je zrealizuję czy to się komuś podoba czy nie

pozdrawiam

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



a teraz proszę zajrzeć do słownika i przeczytać termin: grafomania.


oczywiście że
pana tam odsyłam

w podsumowaniu mój

"Eksperyment"


trudno przyjąć na słowo honoru to
co jest tylko bańką mydlaną
postawioną na ostrzu szpilki
w ciasnym wnętrzu atmosfery

po zatrzaśnięciu wieka bańki
wszystko pryska niczym
fatamorgana
i zmienia się w eter

możliwie niemożliwa
rekonstrukcja

pierwszego
w drugim

bez żadnego
działania


moje odczucie dotyczące ludzi -
eksperyment powiódł się


i najistotniejsze -

oto jestem -

Alina Służewska.



Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zadziwiająca zbieżność obu wierszy , ale wniosek dla jednych taki dla innych inny , dla mnie po prostu zbieżność wrażliwości obu poetek , to jest bardzo możliwe i często się zdarza na tym portalu.
Czytając wszystkie komentarze pani Alino odnoszę wrażenie , że niektórzy uzurpowali sobie prawo do... no właśnie mają je, jak wszyscy, tylko sposób w jaki je czynią jest czasem naprawdę żenujący i świadczy o poziomie wrażliwości, ale na to już nic nie poradzimy . Pani Alino proszę z tym nie walczyć, proszę pisać
Pozdrawiam Kredens

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Zanim w zgrozie świetlistych draperii Sądu twarda nadeszła godzina, Nim się życie splątało  ze śmiercią, A  niewinność zjednoczyła z winą,   Zanim kościół i zamek miniony Bezkształt jeden stworzyły ekspresji, Z ręki drobnej zaś spadły trzy krople (To tragedii okruch  – nie poezji),   Zanim dzwony z jękiem się urwały, Stary zegar zatrzymał  zbyt wcześnie, Nim złowróżbnie zapłonął śnieg srebrny, A głos trwogi zadźwięczał boleśnie,   Zanim jednym niebytem się stały Dachy, drzewa, marzenia i kości, Jedna gwiazda rozbłysła na chwilę Jak okruszek nie w porę  litości.      
    • @Gizel-la ↔Dzięki:)↔ Ano właśnie. Nawet ostatnio miałem:)↔Pozdrawiam:) *** @Hiala ↔Dzięki:)↔Chociaż zawsze nadzieja, że skradli rynnę:)↔Pozdrawiam:)
    • @Rafael Marius ↔Dzięki:)↔To na podstawie opka. które napisałem wcześniej:)↔Pozdrawiam:) *** @Jacek_Suchowicz ↔Dzięki też za wiersz z przesłaniem, którego meritum→bywa:)↔Pozdrawiam:) *** @Amber ↔Dzięki:)↔W sumie racja. Nie jest  jednoznaczny i nie musi tyczyć książki:) Pozdrawiam:) *** @andreas ↔Dzięki:)↔Zapewne mniej czytania, niż kiedyś. To fakt:)↔Pozdrawiam:)
    • "– Panienki rodzice jeszcze żyją? – A Boże uchowaj! – przeżegnała się ze strachem." – powieść o wampirach, jaką kiedyś chciałem stworzyć dla żartu. naszła chętka, by kołysać się do rytmu  synthpopowych nut (czysty plastik, do tego – dość  kruchy), krzywić w zgniłym półuśmiechu.   bo jest ze mną i na zawsze pozostanie nieodłączalny prąd, wolność szerokopasmowa! bo rozciąga się w przyczaszce i podwzgórzu jasna dolina bezpamięci, kraina JOMO (mam trzydzieści osiem lat, nigdy nie  posiadałem telefonu komórkowego, nawet dumbphone'a, na telewizję pogniewałem się jakiś czas temu,  z gazetami codziennymi nigdy nie było mi po drodze –  więc sami widzicie; zgaszak, wytrzebiacz!).    jestem zadowolony, że moja racjonalność spadła z siedzidełka, za niewinność nałożyłem sobie shadowbana i, niczym dziwak, coraz bardziej cieszę się z odłączanych funkcji, usług. każda lina, którą przegryzam, gdy tylko pęka,  zaraz zdaje się być z brudnego złota, a więc – fuj!   ciągle piszę, patysiem pomiędzy gwiazdami, nowelkę pod tytułem Naszczęścienie. śmieję się zbyt głośno, zaklejam szyby płatkami.  skupiam na sobie uwagę. a to niepotrzebne.    wiem, może być źle: wyznający brunatnych bożków koproteiści będą naciskali, by zdelegalizować mój stan,   a członkowie OPZSzabr (Ogólnopolskiego Związku  Szabrowników) zakradną się w nocy, by uszczknąć choćby malutką część. albo zagarnąć tak wielki ochłap, jak będą w stanie unieść.   mimo to – radość! bo coraz mniej się jest, różowa rdza toczy sprężyny.  
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...