Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Za górami jest dolina
a do skutku jest przyczyna
to co pływa spocznie na dnie
co dziś lata kiedyś spadnie
nalej nalej bracie wina

Żeby dziś utopić smutki
za przyczyną idą skutki
choćbyś fruwał w wysokości
jutro będziesz liczył kości
polej polej szklankę wódki

Radość w życiu czasem bywa
co utonie dzisiaj pływa
choć popłyniesz w różne strony
w jednej będziesz położony
utocz utocz z beczki piwa

Za przyczyną idą skutki
dziś wesele jutro smutki
jest dolina za górami
dzisiaj usiądź razem z nami
dzień jest długi żywot krótki

Opublikowano

no to mamy kolejną piosenkę biesiadną :)
całkiem nieźle, chociaż mi najbardziej przypadła pierwsza zwrotka :). w drugiej trochę za dużo za dokładnych rymów, które na dodatek powtarzają się w ostatniej, ale myślę, że w tego typu twórczości jest, to dopuszczalne :).
co jeszcze? muzykę i niech ludzie śpiewają :)))
tego Ci życzę :)
pozdrawiam i do poczytania :)

Opublikowano

może nie do końca był taki zamysl ale piosenka mówi o tym jak kruchy jest żywot człowieka i że wszystkich spotka śmierć i że jesteśmy tylko przechodniami między nicością a wiecznością , więc należy to radośnie uczcić bo cóż innego pozostaje. stąd ten klimat - on daje według mnie ciekawą perspektywę .Pozdr.

Opublikowano

Niweluje pomyłkę, przed chwilką czytałam wiersz Emanuela, potem Twój, i tu wpisałam post dla niego.
Treść "Piosenki biesiadnej" jest tym, co powinno w takiej piosence być.
Tylko gitarę wziąć do ręki i może być miły wieczór... :)
Pozdrawiam.

Opublikowano

puenta z wiersza bardzo prosta
niepotrzebna tu riposta
na refleksje i frasunek
dobry każdy mocny trunek

znikną wtedy wszelkie troski
zbędne głoski oraz wnioski
głowa wolna od myślenia
na bok mądre bajdurzenia

Żartobliwa ta Twoja Piosenka biesiadna, jak to ...piosenka biesiadna. Akurat na czasie, bo karnawał sie od dzisiaj zaczał.
A propos....
http://www.youtube.com/watch?v=clr9gqqZ6jg
Pozdrawiam Marku
Lila

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Jest tu bliskośc i wspólnota. My.  Podoba mi się wiersz. Bb
    • Płyną łzy (Jak ja i ty)   A noc jest  Pustką    Która niczego  Nie wyjaśni    Nawet chłodu  Twoich i moich rąk    A dzień po nocy  Nigdy nie będzie taki sam    (Już nie wracam tam)
    • @violetta a co do przybysza, to zobaczymy jak sie zbliży do  marsa. wtedy się okaże, co to takiego. na razie pozostańmy przy tym, że to kometa. choć nasuwa się książka arthura c. clarke`a pt. "rama", kiedy to do ziemi zbliżył się ogromny pojazd obcych (z początku też był brany za kometę), lecz bez załogantów. załogę stanowiły roboty, maszyny o nieznanym przeznaczeniu... co innego w opowiadaniu andrzeja trepki pt. "goście z nieba". tam były cztery pojazdy obcych, na początku podobne do gwiazd zaobserwowane w pobliżu dyszla wielkiego wozu, tutaj załogantami okazali się obcy (fizycznie bardzo podobni do ludzi, lecz mentalnie całkowicie odmienni), którzy po wylądowaniu zaczęli zadawać bardzo dziwne pytania np. jak są rozmieszczone przestrzennie atomy w ścianie, z której nie wyodrębniali płótna van Dycka, albo o tangens kąta pod jakim znajdował się środek tarczy słonecznej, niewidocznej przez okno. to znów pytali o ubarwienie skał począwszy od sześciu kilometrów w dół, innym razem pytali o antenaty do pięćdziesiątego pokolenia wstecz. na zadane pytanie jaki tryb życia wiodą u siebie odparli, że uczestniczą w ponadczasowym wymiarze istnienia... ciekawe jakie pytania będą zadawać obcy z 3i atlas... 
    • i jak tu nie być nihilistą kiedy w takiej sytuacji filozofia jest w rozpaczach  pocieszeniem dla rogacza!   dostojewski, de beauvoir piszą o mnie scenariusze czytam, biorę nadgodziny chryste, nie mam już rodziny!   pamiętam pierwszy tego widok wracałem wtedy z biblioteki i jakby wyszli - on i ona spod dłuta michała anioła   ona - olimpia, wenus, gracja i on - hefajstos, neptun, dawid i ja, i za małe mieszkanie i my i biedny schopenhauer   ach, zostałem więc krytykiem by lać na ludzi wiadra żółci chcesz pochwały całą stronę idź - przekonaj moją żonę...
    • San z ej aj esi se jaja z nas
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...