Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

To tak jakby moralność
na dwie części dzieliła podwójna ciągła
na niektóre świństewka przymyka się oczy
dla innych w oburzeniu szykując potępienie

Na zakręcie pod dębami chichot opiekuna
podróżnych zagłusza szum autostrady
życie jest podróżą z przerwami na szybkie numerki
a ich koniec znaczą krzyże wyrosłe przy drodze

Zbite w przypływie rozpaczy
z tego co las miał na zbyciu nie po to
aby wziąć cię w ramiona to obiecują śniade
dziewczęta sprzedające się w ich cieniu

Pisk opon i przyspieszone oddechy a świat
świat jest jedynie tym co za oknem
wszystko zostaje w tyle a krzyk z rozpędzonych ust

zmienia się w stada spłoszonych ptaków

Opublikowano
To tak jakby moralność
dzieliła podwójna ciągła
na jedne świństewka przymyka się oczy
innym w oburzeniu szykuje potępienie

Na zakręcie pod dębami chichot
zagłusza szum autostrady
życie podróżą z przerwami na szybkie numerki
a ich koniec znaczą krzyże wyrosłe przy drodze


Tak mniej więcej czytam dwie pierwsze strofy.
Trzecia , moim zdaniem jest zasupłana jak apaszka pod brodą harcerza i trzeba nad nią popracować.

Ostatnią:

Pisk opon i przyspieszone oddechy
świat jest jedynie tłem za oknem
które zostaje w tyle

krzykiem rozpędzonych ust
zmienia się w stada spłoszonych ptaków



Tytułu bym nie zmieniała.


Tak to mniej więcej widzę...ale nie jestem wyrocznią.
Masz ciekawe pióro i warto do Ciebie zaglądać.
Opublikowano

życie jest podróżą z przerwami na szybkie numerki
a ich koniec znaczą krzyże wyrosłe przy drodze

Pan wybaczy, tego typu "refleksje" doprawione obezwładniającą emfazą puenty, to poetyckie pierwociny z popkulturowym obciążeniem.
Za wcześnie na ten dział.

Opublikowano

Mam wrażenie, że tekst razi nadprodukcją słów (wyrazów). Ciąży przeróżnymi częściami zdania mącąc sens. Radziłabym jednak wziąć pod uwagę komentarz Mithotyna - to dotyczy formy.

Z tegoż przeładowania bierze się utrata sensu, czyli umyka treść. Zanim czytelnimk zdąży coś wziąć dla siebie, już się nudzi zawikłany.
Tyle ode mnie.:-)

Opublikowano

UWAGA!
dot. niewprawnych poetów
Od pewnego czasu na drogach w okolicach Olsztyna na niewprawnych poetów poluje, poruszający się opancerzonym Fiatem 126p, niejaki M. Krzywak. Czołówka z ostrym krytykiem może zakończyc się tragicznie. Ostatnią ofiarą wyżej wymienionego jest dobrze zapowiadający się mazurski poeta o pseudonimie Odyniec. :)))

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Berenika97  Berenika- tylko tyle i aż tyle super
    • gnomowładny ~~ Mojsze* racje są racniejsze* - twierdzi pewien prezesina .. Tego nijak nie dowodzi jego wygląd, kwaśna mina .. ~~ ~~ On ci to .. ~~ Przygraniczna, spora łąka - na niej "upierdliwy" owad .. Czy to Bąk(......), czy ruska stonka; zwąca siebie .. narodowa?! ~~
    • @Jacek_Suchowicz, dziękuję :)
    • Wtedy weszła pani Irena z dwiema filiżankami herbaty i ciastkami. W ręku miała foliową torbę wypełnioną słodyczami, mydełkami, kawą. Poczęstowała rozmówców, a torbę ze „skarbami” wręczyła Karolinie jako prezent. Studentka podziękowała, a pastorowa wróciła do swoich zajęć. - Mam dla pani propozycję - powiedział duchowny, popijając herbatę - mój syn napisał doktorat na temat wydawania „Głosu Ewangelii” czyli właściwie na taki sam temat, z którym chce się pani zmierzyć. Pożyczę pani egzemplarz maszynopisu jego pracy i egzemplarze pisma. Będzie pani mogła spokojnie pracować. Oczywiście mam nadzieję, że później je odzyskam. - Oczywiście - zdążyła powiedzieć zaskoczona Karolina. Dalszą rozmowę przerwała pastorowa, gwałtownie otwierając drzwi do biblioteki. Wprowadziła młodą kobietę i dwoje małych dzieci. Cała trójka płakała. - No chcieli je prawie zlinczować! – pastorowa mówiła podniesionym głosem, gestykulując przy tym. - Edwardzie, trzeba coś z tym zrobić, tak nie może być! - dodała - idź i przemów im do rozumu! Po tych słowach pastor podniósł się i wyszedł przed budynek, pani Irena pobiegła za nim. Karolina zaczęła przyglądać się zaniedbanej kobiecie oraz dwóm dziewczynkom w wieku około dwóch i czterech lat. O ile matka już się uspokoiła, to dzieci ciągle chlipały. Dziewczyna zajrzała do torby z prezentami, wyciągnęła cukierki i wręczyła je maluchom. Ujrzała w ich oczach błysk radości, ale najważniejsze było to, że się uspokoiły. - Mnie w Polecku nienawidzą. To mój mąż zabił syna pastora Kockiego - wyszeptała kobieta - mąż jest w więzieniu, ja nie pracuję bo mam małe dzieci. Skończyło się mleko w proszku, chciałam tylko mleko. A oni napadli na mnie, tak jakbym to ja zabiła i wyrzucili z kolejki.
    • @Jacek_SuchowiczBardzo dziękuję! Świetny wiersz napisałeś! :)))
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...