Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Jak kaczki po niebie w kluczach przelatują
tak nasze dusze do nieba wędrują
w Świętej Pamięci na długo zostają
w myślach jak gwiazdy na ziemię spadają

Ja z tej pamięci kogoś wyłowiłam
gdzie dom mój miałam gdzie sie uczyłam
w czasach najcięższych w czasach zakłamania
gdzie krzewienia wiary zły rząd nam zabraniał

Teraz dla uczczenia człowieka mądrego
w swoim wierszu wspomnę Stasia Sosnowskiego
który był wspaniałym Księdzem Reżyserem
miał serce gorące i nad wyraz szczere

Stworzył nam teatrzyk w maleńkiej Kaplicy
razem z nami wspólnie swe sukcesy liczył
a twarz Jego radość wielka rozjaśniała
kiedy to wzruszona publiczność płakała

Pamiętam zwierzatko któreśmy kochali
to sarenka Basia razem ześmy grali
była taka dobra mądra słodka
w kościelnej piwniczce mieszkała pieszczotka

Tłumy przyjeżdżały do Białegostoku
Jasełka Żywoty graliśmy co roku
Jednak nie wiadomo dlaczego zła siła
to nasze szczęście w gruzy zamieniła

Kaplicę zabrano Ksiądz się nie poddawał
dalej na podwórku swe sztuki wystawiał
ale zły duch znowu pokrzyżował plany
i odszedł z parafii nasz Ksiądz ukochany

Dzisiaj w Brazylii śpi już Jego Dusza
Jego poświęcenie do dzisiaj nas wzrusza
ktokolwiek posiada jakieś wiadomości
to go bardzo proszę w imie Tej Miłości

O kontakt ze mną niech moje pragnienie
przyniesie mi ulgę i wyjaśnienie
Niech prawda o Nim na świat wypłynie
Aby rozsławić Jego Święte Imię

Opublikowano

Hakciu , modlitwa , modlitwa , kiedyś byłam na pielgrzymce w Oborach , i odwiedzając pobliski cmentarz zakonników przeczytałam " ...przechodniu pomódl się za mnie..." . tkwi mi to w głowie jak rozżarzony węgielek ...więc uściski!
Hania

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • to ja zaprosiłam ją do tańca to ja umiłowałam jej twarz pierwsza wreszcie spuściłam się z kagańca moja twarz coraz krwawsza jej stopy zbliżają się do moich a moje biegną do niej   pierwsze kroki jak w walcu z gracją, uczuciem, napieciem jest moim promieniem… brzydkim uczucia oddaniem  albo wiecznym schronieniem? jej dłoń koścista ściska moją a moja ściska jej   powoli krok za krokiem powoli nic popłochem jej twarz emanująca zimnem zawsze była moim życzeniem  coraz szybciej coraz zgrabniej jej usta bliżej moich moje usta bliżej jej     i tak w naszych szaleńczych tańcach nawet nie zorientowałam się kiedy to ona zaczęła prowadzić  i już niczym nie różniłam się od niej i nagle zaczęłam żałować mojej propozycji żałowałam że to jedyny taniec którego się nauczyłam Umarłam w żałosnym popisie umiejętności ruchu
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Pozostaje pozostać  na nieokreślonej krzyżowce :)
    • @Leszczym  Michał ująłeś kłusownictwo z innego punktu widzenia i ma ono pełne uzasadnienie. Kłusownictwo obok nielegalnego polowania na zwierzęta to również naruszanie własności intelektualnej, którą mogą być dzieła sztuki, przekraczanie ustalonych reguł w biznesie, to wszystko mieści się w ramach kłusownictwa. Dziękuję za ciekawe podejście do tematu. Trzymaj się cieplutko.:)
    • Podobał mi się ten rok  Był łatwy trudny mądry bzdurny Zimny gorący senny męczący Szczery kłamliwy odważny wstydliwy Pełen pozornych kontrastów    Podobał mi się ten rok  Gdzie jawa spotkała się ze snem  Gdzie dusza opuściła ciało  Gdzie myśli nigdy nie wyszły  Przez zaciśnięte w bólu zęby    Podobał mi się ten rok  Nie chcę cię, wypuść mnie ze szponów Wpuść mnie, rozerwę cię na strzępy Daj mi się, przestań w końcu cierpieć Pragnę cię, stańmy się jednością    Stoję przed lustrem, to nie ja  Nie poznaję tych krzywych z rozpaczy oczu Tego wysuszonego zdechłego spojrzenia Tego pełnego syfu niby półuśmiechu  Tej duszy wołającej o pomoc    Stoję przed lustrem, widzę siebie Poznaję te stare, zmęczone oczy To stęsknione uczuć odbicie źrenic Tę duszę pokrytą ścierwem blizn Podobał mi się ten rok. 
    • @Christine Widzę, że się uniosłaś. To dobrze. Gniew dobrych ludzi potrafi zmienić bieg historii.  Jednakowoż, nadal podkreślam, że to nie oskarżenie tylko przyjacielska rada dla ludzi, którzy niespecjalnie dobrze piszą i chociaż przez chwilę chcieliby się ogrzać w cieple pozytywnych komentarzy. Niech wiedza o możliwościach gpt zagości tu na stałe. Wyrównajmy szanse dla mniej zorientowanych technologicznie żeby też zaznali chwały.  Wierzę, że kiedyś zrozumiesz, że to, co się tu dzieje, jest projektem na wskroś humanistycznym. Ale jeszcze nie dzisiaj, nie jutro, nie pojutrze i nie popojutrze (licence: Raz Dwa Trzy, chyba).
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...