Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

prawdą zagrać

ma drugie dno
z potoków myśli przebija

ile trzeba utracić z siebie
pokory nauczyć by kochać

to co w innych dostrzegasz
co boli najbardziej
w tobie ukryte

w końcu wiesz
zasiane wzrasta rozwija się
wydaje owoc miłości
prawdziwej

Opublikowano

"prawdą zagrać"

"Zagrać" użyte chyba niezbyt szczęśliwie - wprowadza elementy ryzyka, kalkulacji, umowności, i niezbyt przylega do pokory, nauki, siania i zbierania plonów. Gdy prawdą zagrywamy, możemy wygrać, ale nie zawsze oznacza to, że "w końcu wiemy".


Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



chodzi o to , ze czasem udajemy np. pokorę , ale tak naprawdę chcemy ugrać coś dla siebie , odegrać się itd. ale samych siebie nie oszukamy to uczucie idzie równolegle do tego co oficjalnie przekazujemy
Pozdrawiam kredens
Opublikowano

Kredensie , prawda bezcenna , a kłamstwo prędzej czy później wypłynie!
Lepiej ugryźć się w język , aniżeli skłamać!
Złego nie zbierać , stawić czoła prawdzie (moje subiektywne) !
Uważam ,że zło rodzi zło. a dobro , no cóż ,,,sama wiesz!
Dory temat !
Zabieram do Ulu!

Serdeczności!
Hania

Opublikowano

Kredensie - dziwne... ale nie mam zaufania do tej gry z prawdą. Trzeba nauczyć się pokory... by kochać to, co w innych dostrzegamy (???) Nie kumam... Walnij ten tekst z interpunkcją... Jednostki intonacyjno-składniowe są tak osłabione, że trudno to złączyć mi w całość... :) Pozdrawiam - Piter

  • 2 tygodnie później...

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...