do nieba poza kolejnością

[Elea]

jeszcze niedawno sądziłem że opowieść o Jakubie
jest wymysłem skryby który zwątpił w przeznaczenie

podobno kradzież błogosławieństwa graniczy z cudem
mimo to popyt na soczewicę rośnie ku radości plantatorów
ludzie wielkiej wiary zrobią wszystko
aby zadowolić konsumenta

po obfitym posiłku trudno o koncentrację
wtedy najłatwiej wsadzić łaskę na pstrego konia

znaki przestankowe nie zatrzymają wiatru
co wplątał się między wersy

znowu musi wystarczyć nadzieja
że następnym razem odbędzie się bez przekupstwa

[maria_bard]

Nie potrafię tak detalicznie rozebrać wiersza, jak mój poprzednik. Żałuję. Brak mi "narzędzi";-)

Jednak to mocny tekst, wyrazisty. Gdybym chciała pognać na demonstrację przeciwko konsumpcjonizmowi, cwaniactwu, sprytowi pożal się boże, zabrałabym go sobie, żeby nie przestawać.

"Skryba" bardzo mi się podoba. Lubię archaizmy; ozdabiają dzisiejszy prostacki, "dwuwymiarowy" język :-) Zaiste;-)

Pozdrawiam. E.

[Elea]

Jarku,

dziękuję za wnikliwość. Usunąłem już jeden wers z "co najmniej". Będę zastanawiał się nad kolejnymi korektami.

Maria Bard,

nie chciałem pisać manifestu, ale skoro tekst mógłby pomóc także i w takich okolicznościach...

Pozdrawiam - E.

[dawniejbezet]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

To jest "proza", która udaje "wiersz".
Pełne zdania, złożone niewspółrzędnie.
Zależności i dopełniające wyjaśnienia.
Personifikacja abstraktu
("milczenie przymyka oko"
- to nie jest dobry pomysł;
nasuwa na myśł średniowieczne alegoryzacje;
+ "Słowo" - na potwierdzenie... Prawdy
- wielkie litery sacralizują,
ale wykluczają dyskusję,
więc pierwsze zdanie tekstu "wiersza" traci logiczne uzasadnienie).
W poetyckich próbach kontestacji komuny
poeci nowej fali pseudonimowali protest społeczny
i polityczny - w maski kulturowe,
wykorzystując też motywy biblijne,
potem robił to też Kaczmarski:
przejście Polaków przez Morze Czerwone.
Tu mamy frazeologię i porzekadła
(na pstrym koniu) jako broń
w dyskucji z kościołem (Kościołem?)?
Alegoria zawsze ma ograniczenia w odnośnikach;
jest bronią obosieczną: uwaga!
Pozdrawiam

[Elea]

dawniejbezecie,

w Lublinie powiało chłodem, zbiera się na burzę. Będzie mi się lżej poprawiało tekst. Dziękuję za uwagi, jedna z nich, bardziej uniwersalna, odnosi sie do większości moich wierszy.

Pozdrawiam - E.

[Ania_Ostrowska]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

przeczytałam komenatrze i mnie nie wadzi w Twoim wierszu słowo "skryba"; jest w nim jakaś dostojność, powaga, uszanowanie, być moze to działanie stereotypu, ale zamiennik w postaci "kopisty" pasowałby chyba mniej. Natomiast w trzeciej strofie wydaje mi się, że niezręcznie blisko siebie są podowojone ""na" - "na pstrego konia" i "na oku". Pozdrawiam - Ania

[Mirosław_Niewierszyn]

Całkiem niezły tekst.

[Elea]

Ania Ostrowska

"Skryba" został przegłosowany - pozostaje w wierszu. Zastanawiałem się nad zamiennikami, ale doszedłem do wniosku, że jednak ten rzeczownik pasuje dobrze do kontekstu mimo swoich lat. Zwrotu "uczeni w piśmie" użyłem w jednym z moich wcześniejszych tekstów. Również nie lubię powtórzeń i dlatego będę się starał usunąć jeden z przyimków.

Mirosław Niewierszyn

Dziękuję za opinię.

Pozdrawiam - E.

[Elea]

Trawa widzi szklankę do połowy pełną. :)