Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano
nieraz pomoc rzek staje się dla nas zbyteczna
kiedy szczęście wędruje własnymi prądami


rybom w rzece jest ciepło
samym cieniem nakreślam wyprawy po słońce
wystukując na stole ostatnie tygodnie

tutaj jesteśmy jak zwierzęta pod stołem
choć nasz jest z pary wodnej
spacer w parku jest jak rzucanie okruszków zagłodzonym psom

niby wszystko jest dobrze sen jeszcze spokojniej
przeprawia przez zegarki czegoś wciąż brakuje
szczęścia wpadającego do morza bez przepłynięcia rzeki

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...