Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Z lekkością ptaków( wspomnienie)

Stary_Kredens
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Stary_Kredens

Stary_Kredens

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Matka wolała las
nawet gdy pękał
nasycony żarem
nam lśniła rzeka
płynęła wytchnieniem
nieubłagane postanowienie
zamykało z trzaskiem suchych gałązek
południowej nudy,
skwar liście lizał
zwijały niechętne pod gorącym
jęzorem delikatność materii
z esencją lata
łowiłyśmy dźwięki rzeki
jej wesołe nawoływania

skinęła na znak łaski
nareszcie w dół po piachu
z lekkością ptaków

dawniejbezet

dawniejbezet

Opublikowano
Opublikowano

Prawie, prawie wszystko czysto (współbrzmienie celowe,czego niepodejrzewamwobec: wytchnieniem - postanowienie. Nie widzę sensu dla przecinka,widzęzato potrzebę dla Wielkich Liter (skoro jest na początku), ot, choćby:
"nasycony żarem

Nam lśniła rzeka
płynęła wytchnieniem
Nieubłagane..."
(i jeszcze odstępy również).
Jaki jest sens w przerzutni:
"zwijały niechętne pod gorącym
jęzorem"?
Ten zabieg ma dynanizować, eksponować jakich sens/zaskakiwać.
Ale jest klimat, pomysł i w większości oryginalność skojarzeń (choć tematyka powilekroć opisywana). Zatem nieźle, dobrze.
Pozdrawiam

Stary_Kredens

Stary_Kredens

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Dzięki bezet , tak mam w komórkę wpisanego mojego serdecznego przyjaciela. Uwagi dobre i dzięki za czytanie . Dla mnie najważniejsze było oddanie klimatu tego wspomnienia , bardzo już odleglych czasów, zapach których pamiętam jako żywo
Pozdrawiam Kredens

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Migrena
      Pęknięty panoptykon

      Przez Migrena · Opublikowano

      @huzarc   wiersz trudny, głęboki, ważny.   czytam go jako apel do nas, do społeczeństwa.   odzyskajmy myślenie i język, aby obronić swoją tożsamość przed systemem, który jest jednocześnie totalitarny i wadliwy.  zachowajmy zdolności do głębokiej empatii i widzenia przyszłych konsekwencji, zanim wszystko sprowadzi się do zimnych liczb. dostrzeżmy niepozorne zło zanim ono stanie się rzeczywiste.           na marginesie. skandynawscy kryminaliści -  to ci z powieści Jo Nesbo i Stiega Larssona. zachęcam do lektury : Policja, Upiory, Pragnienie oraz Millennium. warto !!!!       świetnie napisany wiersz !!!!!!  
    • Tyrs
      Delirium

      Przez Tyrs · Opublikowano

      Sypiam mało. To dlatego nie śnię. Żadnych obrazów, które widziałem w muzeach, żadnych postaci. Głuchy dźwięk przy pukaniu – wieczny ja, moja beautiful skull, my beautiful scalp. Klątwa dziewiątej symfonii – skoczne rondo lub szybki finał, kakofoniczny wrzask jak wyrok u neurologa – z drugiej strony neuroplastyczność, nowe połączenia dendryt – akson są jak koleje do nieznanych miejsc – gdzie mnie nie było, gdzie byłem, z kim, wczoraj, dziś – piłem, nie pamiętam nic, nie łykam nic na niepamięć i to samo nic, w listopadowych barwach, nudzi mnie. Ach, jaki czuję się zmęczony! To nic. Żadnych ciemnych obrazów! Żadnych kobiet bez oczu! Odejdź Modigliani! Dajcie mi dobry tekst, nie nic! Jedynie tekst, aktorów, dwie aktoreczki z pasją. Karta za kartką – dobre szycie – zanim padną, kartka po kartce, moje wierne psy, do nóg. Kompulsywnie, metodycznie – jak by powiedział Stanisławski (od ilu lat już gnije i w nosie ma method acting) po raz trzeci, oglądam dokument o van Goghu – jak można tak spieprzyć kościół w Auvers, sam bym nie kupił takiego obrazu; już bliższa mi postać doktora Gacheta – doktorat z melancholii, paskudna choroba mówiąc między nami, sypiam zbyt mało, żeby pisać o onirycznych postaciach, krajobrazach, Bogu. Żadnej ołowianej bieli! Jestem udręczony – odpalam papierosa za papierosem, przesypuję resztki wspomnień o tobie z dłoni do dłoni między rozedrganymi palcami, drążącym językiem spijając z podłogi uciekającą przestrzeń, czas.  
    • Tyrs
      Nie myśl - everywhere home(less)

      Przez Tyrs · Opublikowano

      @Leszczym Musiałem odpocząć - zastanowić się, kiedy byłem najszczęśliwszy, czy wtedy, gdy publikowałem tutaj, czy tam, w pismach - tutaj. NIe przesadzaj z erudycją, podstawowa wiedza nieco czasem poszerzona i wielkie braki w niej. Dziękuję, że jesteś. 
    • huzarc
      Obecność przeszłości

      Przez huzarc · Opublikowano

      @markchagall Świadomość to latanie pęknięć. Ale bardzo trafnie. 
    • Migrena
      O Niej Śnię

      Przez Migrena · Opublikowano

      @Robert Witold Gorzkowski   Robercie.   najważniejsze Święto - NIEPODLEGŁOŚĆ.   uczciłem jak należy bo kocham swoją Polskę.   ale wiersz - on jest o miłości. nie mogłem się powstrzymać :)   dziękuję.       @m1234   niezwykły komentarz      i wspaniałe granie !!!!!   dziękuję :)      

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...