Fragmenty, abstrakcja

[Bronisław Jaśmin]

We śnie i w myślach przyjdę, by odebrać kroki.
Szklane ryby pływają w prostokątach mieszkań,
i gubią światło - trocinowe łuski.
Przestrzeń to prezbiterium na promiennych deskach,
czas zdejmuję tak samo jak kurtkę i buty.

Na ulicach są drzewa, które patrolują
wiązką wiatru i deszczu, i zaszczute liście
wypuszczają jak więźniów w łagry krystaliczne,
w pokoju kurant, książka oprawiana myślą,
nie baranią skórą.

Gdy zegar zmieniam w obóz, sny są zsyłką, drzewem
co po rąbaniu wiążę na jasną rutynę.
Lub zegar w port przemieniam. Kosmos bez sufitu,
do rozbiórki ciętymi myślami budynek.

[Rihtik Stempelek]

Dziękuję za fragmentaryczne abstrakcje.