Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

To zdaje się trzeci erotyk Twojego autorstwa, który przeczytałam.
Tamtych dwóch nie zapamiętałam - nie poruszyły mnie. Ale ten ... w tym coś jest... jakaś magia.
Zwłaszcza w dwóch pierwszych strofach.

(A musiało mi się naprawdę spodobać skoro aż sięgnęłam po klawiaturę wink.gif nie sądzisz? )

Dzięki, że tak fajnie piszesz.

Opublikowano

I w końcu Adamie udało Ci się smile.gif . czytając ten wiersz, cały czas mam wrażenie, że mogłeś napisać go lepiej. Tytuł adekwatny, erotyk zbyt prosty jak na Twoje możliwości, chociaż w ostatnich dwóch zwrotkach już coś mnie rusza.
Osiągnąłeś swoje, wiersz mnie nie poruszył i proszę - nie staraj się więcej biggrin.gif

Opublikowano

Ten "erotyk" nie podziałał na moją wyobraźnię. Początek jakiś taki napuszony... nie wiem, nie podoba mi się.
Kolumna kojarzy mi się z czymś raczej zimnym.
Zakończenie wiersza rozmija się już chyba z tematem.

pozdrawiam

Opublikowano


Adamie!
nie lubię dosłowności w niczym, a juz najbardziej w poezji
umiesz jedną kreską wskazać klimat
emanuje z tego wiersza wielka czułość i nieodparte pragnienie
zadziwia mnie, że umiesz chłodno wyważyć logikę obrazu
ja bym sie pewnie zachłysnęla w temacie i poszła w zmysły
zdziwiła mnie ... "szyi kolumna"
ale pojęłam ją przeczytawszy zakończenie
i tylko żal serce ścisnął

dzięki ci wielkie

seweryna

Opublikowano

Twój erotyk działa na wyoobraźnię. Klimat świetny, ale tak jak przy czytaniu wierszy awangardowych odniosłam wrażnenie jakby był stworzony z ogromnym mozołem, "wypracowany".
Tym, co utkwi w pamięci na dłużej jest niezaprzeczalnie zakończenie.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @violetta, @Natuskaa dziękuję Wam
    • @Alicja_Wysocka Niezmiernie mi miło:))
    • @Gosława 

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby nigdy nie istnieli, Zakłamane europejskie elity, Uznały Ich tragedię za aspekt nieistotny…   Wielki butny europarlament, Zjednoczonej Europy głoszący idee, Gardząc głośnym przeszłości echem, Pamięci o pomordowanych europejczykach się wyrzekł…   Na z dalekiej przeszłości cichy głos Prawdy, Europosłowie pozostając głusi, Zaślepieni frakcyjnymi walkami, Rzucili się w wir pisania nowych dyrektyw.   I nie zrozumiał podły świat, Ogromu tragedii zapomnianego ludobójstwa, Woli ciągle tylko się śmiać, Gdy na europejskich salonach króluje zabawa…   Odmówiono Im minuty ciszy... By nie była lekcją pokory Dla światłych europejskich elit, Zaślepionych ułudą nowoczesności,   A przecież tak do bólu współcześni, Eurodeputowani z krajów zamożnych, Tak wiele mogliby się od Nich nauczyć, Szacunku do ojców swych ziemi.   Na styku kultur na kresach dalekich, Sami będąc ludźmi prostymi, Całe życie pracując na roli, Całym sercem ją pokochali,   Na każdy kęs białego chleba, Pracując wciąż w pocie czoła, Wszelakich wyrzeczeń poznali smak, Niepowodzeń i gorzkich rozczarowań…   Odmówiono Im minuty ciszy... Jak gdyby była ona klejnotem bezcennym, Ważyła więcej niż całego świata skarby, Znaczyła więcej od kamieni szlachetnych.   A przecież krótka chwila milczenia, Nie kosztuje ni złamanego eurocenta, Wobec zakłamania świata zwykle jest szczera, A rodzi się z potrzeby serca.   Przecież milczenie nie ma wagi, Skrzyń po brzegi złotem wypełnionych, Skąpanych w złocie królewskich pierścieni, Zdobiących smukłe szyje diamentowych kolii.   Przecież krótkie zamilknięcie, Tańsze jest niż znicza płomień, Kosztuje tylko jedno śliny przełknięcie, Gdy znicz całe dwa złote…   Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby jej byli niegodni, By pamięć o Nich odrzucić Obojętnością Ich cieniom nowe zadać rany…   Po ścieżkach Pamięci, Nie chcą wędrować dziś ludzie butni, Zapatrzeni w postęp technologiczny, Zaślepieni ułudą europejskości,   Po co dziś tracić czas na Pamięć, Rozdrapywać rany niezabliźnione, Lepiej śnić swój irracjonalny o Europie sen, Historię traktując jako przeżytek…   Lecz choć unijne elity, Odmówiły czci duszom pomordowanych, My setkami naszych patriotycznych wierszy, W skupieniu oddajemy Im hołd uniżony…      
    • muszę znaleźć przyjemność w oczach ciemniejszych niż porzeczkowa słodycz tak mówiłeś dotykając Lanę której piegi rozlewały się na brzegach powiek krew po utraconych dzieciach zaschła cichym dźwiękiem rwanej pajęczyny płosząc myśli zapraszasz do łóżka miły niebo źle znosi zdrady w płatkach liliowych bzów dusznych majowych porankach nie będzie zadośćuczynienia to już ostatni list ostatnie do widzenia
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...