Karaluch

[Agnieszka_Gruszko]

mam przyjaciela
mieszka pod podłogą
w moim domu panuje
niepodzielnie
stare filiżanki
pękają z trzaskiem kiedy sie pojawia
jego imienia
nie wymieni nikt
w obawie przed strachem
ciemną dłonią
głaszcze moja twarz nocami
prosi o krótkie modlitwy
cień za cieniem
chmury jak wspomnienia
przemykają z tupotem
po ścianach wygiętych
w łuki postrzegania
owadzich oczu
przyjaciela

[Kai_Fist]

niom, ciekawe co to za przyjaciel
aż strach pomysleć

Podoba mi się klimat,
no cuż, z czy mi sie to kojarzy to już nie powiem, zachowam dla siebie

Pozdrawiam,
Kai Fist

[Adam_Szadkowski]

Powraca "stara" Agnieszka Guszko! Wiersz niezły pod względem obrazowania. Przeraża.


Adam

[Krzysia Skrzypczynska]

wiersz podoba mi się baaardzo, zwłaszcza to głaskanie po twarzy i przemykanie z tupotem. Piękne! (choć , tak naprawdę, brzydzi mnie ten owad, brrrrrr) Pozdrawiam i życzę jednak szybkiej dezynsekcji.

[seweryna żuryńska]

podoba się!
podświadomość ludzka jest bogatsza od jaźni
tak mnie się to dziwnie kojarzy...ale w sumie ciągnie w stworzony klimat
"powrócę tu"
albo sobie zakonotuję w skrytniku

pozdrawiam serdecznie

seweryna

[Tommy Jantarek]

Klimat wspaniale straszny, ale czepię się jednego wersu

CYTAT

w obawie przed strachem

Wg mnie zbędny, bo jeśli ktoś nie może wymówić czyjegoś imienia to tylko ze strachu, albo z powodu paraliżu języka.
Ale wiersz i tak mi się podoba

[Mirosław_Serocki]

Ach, córko mojego lokatora
Pozdr.