Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

strzelają do siebie nieba, słońca krajobrazy,
i my strzelamy niebem, słońcem, krajobrazem,
bez przerwy przeciw sobie. nie mamy czasu na kolację,
pozbawionej strzałów.

nie można tego przerwać. wszystko jest za konstytucją.
porządkiem unoszącym piaskowe kodeksy. jak z piasku z piaskownic.
a może coś się stanie. ktoś to uspokoi. dokona obławy.

ujmie napastników. wsadzi jak do policyjnych wanów.
osądzi. wyda wyrok. i zakończy niespokojną strzelaninę,
strzelanie do czasu. ziemskie prawa nie mają na te zbrodnie siły.

jest śmierć we śmierci.

dlatego sprawiedliwość zapadnie z wysoka,
uderzeniem sędziowskim młotkiem z gorącego słońca.
i wtedy przerwie farsę wzajemnego zabijania się trzech kierunków godzin.

Opublikowano

. * * *

zatrzaśnięci w tych swoich
cywilizacyjnych skorupach
patrzymy na siebie podejrzliwie
wąskimi szczelinami źrenic
jak przez otwór schronu
podejdzie ktoś bliżej
zaraz paluch na spust..

R.G.


-pozdrawiam Bronek !

Ran

Opublikowano

nie mamy czasu na kolację,
pozbawionej strzałów.

nie można tego przerwać. wszystko jest za konstytucją.
porządkiem unoszącym piaskowe kodeksy. jak z piasku z piaskownic.
a może coś się stanie. ktoś to uspokoi. dokona obławy.

ujmie napastników. wsadzi jak do policyjnych wanów.
osądzi. wyda wyrok. i zakończy niespokojną strzelaninę

Połączenie w ciąg przyczynowo - skutkowy kolacji, konstytucji, piasku piaskownic i ktosia - policjanta, daje efekt komiczny, infantylny i myślowo płaski jak naleśnik.
Cała ta część do wyrzucenia.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...