witraż jesienny

[Grażyna_Kudła]

wśród nadjeziornych bezszelestów
milknie trawa z dnia na dzień niczyja
to chyba było lato zapamiętane
kolorem w kształcie tataraku

wybuchają wziemięwstąpieniem
nasiona barw nasycone łąkami
szaropióry odlot zagęszcza krajobraz
ścieżki powrotów zarastają rozstajem

z ram ikon szczerozłotych
jesień schodzi pierwszym szronem

[Wściekły Azot]

Sos tak gęsty, że wzrok utyka.

[Magda_Tara]

:))
bo to witraż przecie
pięknie obciosałaś te szkiełka, Graża.
bardzo.
odprzytulam serdecznie.
:))

[Czarna Wstążeczka]

najbardziej mi się podoba to o nasionach. przyjmuję, że wiersz musi być tak zawiły [inwersje] dla oddania treści, więc obiektywnie to jest okej, ale mnie akurat nie porywa. "wziemięwstąpienie" bardzo rozbudza wyobraźnię.
pozdrawiam

[Ela_Ale]

Grażynko, a więc tak: z drugiego wersu słówko "chyba" wyjęłabym. Ten wers w całości jest jakoś zadziorny. Wiem, że ma być witrażowo - jesiennie. Tyle, że przeładowało się przymiotnikowo i nie ma miejsca na przelatujący lekko, przez słowa, wietrzyk. Tak przeczytałam i z sympatią pozostaję. Elka.

[Grażyna_Kudła]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Racja, Madziu. Te misterne szkiełka łączy ciężki ołów...
Buziak i... Ty wiesz.
Nastraszyłaś mnie :(((
:)

[Grażyna_Kudła]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Inwersje??? Gdzie?
Ale nie będę się wykłócać, bo reszta mi się podoba :)))))
Pozdrawiam, Wstążeczko.
:)

[Grażyna_Kudła]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Bo to jest zagęszczony krajobraz, Elu:))))
A na poważnie- to odkurzony jesiennie wierszyk, przywleczony z warsztatu, cobysie nie zawieruszył.
I taki ołowiany pozostanie :))
Za czytanie i sympatię, dygam Elu.
:)

[Grażyna_Kudła]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Pasjami lubię gęste sosy, ale przecież nie każdy musi.
Autorka ostrzega, że za hece ze wzorkiem nie bierze nasię odpowiedzialności :))
Czytanie na własne ryzyko.
Gratulacje za odwagę ;)
:))

[MIGUEL]

samo sedno ... posklejane ołowiem lusterka jesieni ;)
bardzo się :)))
pozr. M

[Grażyna_Kudła]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Miguelu, śliczności z tym lustereczkiem!
Aż nie mogę się oderwać. Ale zmykam, zanim prawdę mi powie :)))
Pozdrawiam, Grażyna.
:)

[teresa943]

ołów scala wielobarwne szkiełka ...zapatrzyłam się i zadumałam, "wziemięwstąpienie" obrazowo sprowadza do sedna...

cieplutko pozdrawiam :))
Krysia

[Emmka_Szlajfka]

gęste sosy najlepsze na chłody!, sklejone ołowiem- bardzo pasuje do tego witrażu,
czas późnojesiennozimowy najlepszy na gęste przemyślenia.
pożywny wiersz, pozdrawiam:))

[NOWA]

Ja odbieram tak jak Miguel, bardzo trafnie ujął Twój wiersz. Pozdrawiam:)))

[Ran_Gis]

- za pierwszym wwierszowstąpieniem.. mnie zamalował !

jesieniacko.. Ran

[Mariusz_Sukmanowski]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Ponieważ tak wielu "wierszowstąpiło" i "rozkupiło " wiersz wers po wersie ,ja zadowolę się "końcóweczką kawałeczka" : "z ram ikon szczerozłotych
jesień schodzi pierwszym szronem"
w roztrzęsiony ranek horyzontu :)
Pozdrawiam gorąco i wpadnę z pewnością więc "chyba" bym unicestwił ( z trzeciego wersu). Może "znowu"?

[Grażyna_Kudła]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

W samo sedno trafiasz, Krysiu.
Dziękuję za zatrzymanie i czas na zadumę.
Uściski dla Ciebie.
Grażyna.
:)

[Grażyna_Kudła]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Emm, "jesionka" wystarczy ;)
A gęsty sos, wiadomo, paluszki lizać :)))
Dziękuję, że czytałaś.
Pozdrawiam, Grażyna.
:)

[Grażyna_Kudła]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Ja też tak sądzę, dziękuję, że się zgadzasz.
Odpozdrawiam z serdecznościami.
:)

[Grażyna_Kudła]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Jesienniacko, Ran- ale z Twoim odlotowym czarem :)))
I bez kiepskich w między- czasie!
Chociaż u mnie też zmiennie-jesiennie ;)
Głowa do góry, w chmury, a za nimi słońce!
:)