Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Wczesnym porankiem pewien Modliszek,
Poszedł na spacer, w las pełen szyszek.
Wśród drzew maleńka stała polana,
Piękna, kwiecista, słońcem skąpana.

Spostrzegłszy z dala miły zakątek,
Uznał widok za dobry początek…
Poszedł odważnie w trawy błyszczące
Ukrył postać w źdźbła łąką pachnące.

Tam nieświadom okrutnej przygody,
Mijał zasadzki, różne przeszkody…
Instynktem życia ślepo wiedziony,
Szukał w zaroślach – kolejnej żony.

I oto przed nim – sycąc głód sokiem,
Siedzi panienka… zerka nań okiem…
Zanim wstydliwie w zieleń się skryła,
Twardym uśmiechem gościa kusiła.

Tak zachęcony śmiga na luzie…
Cmokać pancerną zaraz chce buzię.
Lęku ni trwogi przed nią nie czuje,
Toteż odważnie ją atakuje…

Wpadłszy w masywne damy ramiona,
Do ucha szepcze – tyś moja żona.
A gdy rozkoszą był przepełniony…
Spostrzegł, że łepek ma odgryziony.

Choć jest bez głowy – to jeszcze żywy,
Choć bliski śmierci – jest spolegliwy
Tak się nieborak w seksie zatracił,
Aż w prokreacji życie utracił…!

B.A.C. Stork

Opublikowano

Hmm

Dałoby się to zaśpiewać, ale układ sylabotoniczny cusik kuleje (od 9 do 12 sylab, akcenty...) Może jeszcze popraw
[quote]I zaraz całować pancerną chce buzie.


ile tych buź? Może jedną buzię?

A powalczyłbyś, żeby wywalić nieszczęsne rymy gramatyczne?


Dla przykładu:
(sylaby)
Wczesnym porankiem jakiś Modliszek,
Poszedł na spacer w las pełen szyszek.

(rymy)
Poszedł odważnie w błyszczące trawy
Gdzie skrył swą postać między agawy


Oczywiście na poczekaniu, więc kulawe, ale chyba łapiesz sens :D
Pozdrawiam
;)
Opublikowano

Bardzo słabo, bardzo.

Np. w zwrotce poniżej logika fika, kolego.

Piszesz:

Tam nieświadom okrutnej przygody,
Omijał zasadzki i różne przeszkody…
Instynktem natury ślepo wiedziony,
Szukał w zaroślach – kolejnej żony.

wiadomo powszechnie, że żonę modliszek ma jedną na całe życie; szukać drugiej nie może, bo to fizycznie możliwym nie jest, chyba że kandydatki na żonę. No, tej może szukać . :)))

Opublikowano

Nareszcie doczekałem chwili w której mogę czytać merytoryczny wpis do mojego wiersza. Masz rację Wuren, że sylabotonicznie ten wiersz nie jest dopracowany. Przeczytałem go i poczyniłem niezbędne poprawki w tej materii. Co się tyczy rymów gramatycznych, opinie na ten temat są podzielone... ale w przyszłości zwrócę na to uwagę.Dzięki za ten wpis i za zasiane ziarno nadziei na to, że ten portal może być bez złośliwości i zapalczywości. Pozdrawiam

Opublikowano

No tak Almare… powiem krótko i na temat. Pokora, choć niewłaściwie rozumiana jest wspaniałym i bardzo pozytywnym uczuciem. Wiąże się nie ze służalczością czynioną na rzecz innego człowieka tylko z uznaniem, dopuszczeniem do własnej świadomości innych mądrości i poszanowaniem takich wartości jak świat, człowiek, prawa natury, odmienność myślowa, rasowa itd. Jeśli jej w sobie nie mamy wtedy łatwo pogubić się we własnej zarozumiałości i nieomylności. Tak więc samce modliszki tracą głowy tylko w 5 – 30% przypadków aktów godowych. Pożeranie kochanka uwarunkowane jest wieloma czynnikami np. podchodzenie do partnerki przodem, brak pożywienia na danym terenie, albo zakończenie pory godowej tych stworzeń. Niezależnie od stanu biologicznego robali wiersz mój jest metaforą i tak naprawdę odnosi się do niektórych materialnie ustawionych do życia kobiet. W związku z powyższym uważam, że użyłem jak najbardziej właściwego sformułowanie w wierszu pt. Naiwny modliszek… Pozdrawiam.

Opublikowano

Lubię mądre, nawet srogie wpisy, posty i rozmowy... ale twoich f.isiu nie trawię bo biją wszelkie rekordy ignoranctwa, kołtuństwa literackiego i nieuprzejmości...Czego się boisz? Utraty pozycji? Nie odbiorę ci splendoru i "sławy" na tym portalu...! Takie "kiepskie" wiersze w niczym ci nie zagrażają. Poza tym oświeć mnie bo ni w ząb nie rozumiem... po co wchodzisz na moje wiersze i męczysz się by czknąć jakiś denny tekst, który jest świadectwem twojego poziomu intelektualnego... Myślisz, że to co piszesz czyta tylko twoje ścisłe grono, że tylko oni pieją z zachwytu na widok przejawu twojej kultury... to niby skąd tyle wejść do moich wierszy? Trzymaj tak dalej może nikomu nie skręci się głowa gdy będzie nią kiwał z politowania... buziaczek...

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Utwierdzasz mnie w przekonaniu, że nie wiesz o czym piszesz. A metafora, jaką jakoby miałbym odczytać z wiersza Twego, drogi autorze - uwierz, jest nie do odczytania.

Wiem, wiem moja to ułomność sprawia,
że nie rozumiem poety co pawiem gada.
Wiersz śliczny śle pod chude bose nogi,
które mają mózg niespięty w ostrogi.

;))))))))))))
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Temat niegłupi, ale wykonanie niezbyt staranne. Serwujesz parę "zapychaczy", jak ja to nazywam (np. 4. wers 1. strofy). Dużo rymów czasownikowych i gramatycznych, nieambitnych. W jednej strofie archaicznie brzmiąca partykuła "ni", a po chwili współczesny kolokwializm (chodzi o wyraz "atakuje"). Moim zdaniem gryzie się to. Wybaczyć można neologizm ("modliszek"), chociaż sądzę, że "pan modliszka" wcale nie brzmiałoby źle. Tytuł powinien być neutralny, np. "pan modliszka" właśnie, a to, czy "naiwny", dajmy ocenić czytelnikom.

Powiem tak: ciekawy temat, nieciekawe wykonanie. Dlaczego nie w dziale P? Pytam bez złośliwości, bo nie chcę ciągnąć z tobą wojen w nieskończoność.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


moje 'kołtuństwo' prześladuje wyrazy bez wyrazu,
moje 'kołtuństwo' ma zasiedziane lubienie tego forum, ze względu na niegdysiejszy 'wyraz'
przenieś się waść ze swoim lelumpolelum na bezlimitowane , a poniecham serdecznie
:)
ps. też nie trawię ignoranctwa, a najbardziej tego ugrzecznionego
sio!
Opublikowano

Amerrozzo... jestem także w dziale "Bez limitu", ale tam zieje nudą... tutaj choć nieuprzejmie , wulgarnie i arogancko - poznaję obecnego człowieka... jak myśli, co robi... i siebie oczywiście... Poza tym nikogo z was nie uszczęśliwiłbym swoimi wierszami. A tak na marginesie, rozmów z tobą nigdy nie traktowałem jako prywatnej wojny... raczej jako nowe doświadczenie... Pozdrawiam.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


nie zapomniałam,
to waść się zapomniał,
ja, waściu, rozumiem twoją potrzebę wypróżnienia...,
ale zwracam uwagę, że TO miejsce jest nieadekwatne ku temu,
moja uwaga jest bez 'proszę' - mniemam, że waść czujesz powagę 'niuansu'
magicznego

;)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby nigdy nie istnieli, Zakłamane europejskie elity, Uznały Ich tragedię za aspekt nieistotny…   Wielki butny europarlament, Zjednoczonej Europy głoszący idee, Gardząc głośnym przeszłości echem, Pamięci o pomordowanych europejczykach się wyrzekł…   Na z dalekiej przeszłości cichy głos Prawdy, Europosłowie pozostając głusi, Zaślepieni frakcyjnymi walkami, Rzucili się w wir pisania nowych dyrektyw.   I nie zrozumiał podły świat, Ogromu tragedii zapomnianego ludobójstwa, Woli ciągle tylko się śmiać, Gdy na europejskich salonach króluje zabawa…   Odmówiono Im minuty ciszy... By nie była lekcją pokory Dla światłych europejskich elit, Zaślepionych ułudą nowoczesności,   A przecież tak do bólu współcześni, Eurodeputowani z krajów zamożnych, Tak wiele mogliby się od Nich nauczyć, Szacunku do ojców swych ziemi.   Na styku kultur na kresach dalekich, Sami będąc ludźmi prostymi, Całe życie pracując na roli, Całym sercem ją pokochali,   Na każdy kęs białego chleba, Pracując wciąż w pocie czoła, Wszelakich wyrzeczeń poznali smak, Niepowodzeń i gorzkich rozczarowań…   Odmówiono Im minuty ciszy... Jak gdyby była ona klejnotem bezcennym, Ważyła więcej niż całego świata skarby, Znaczyła więcej od kamieni szlachetnych.   A przecież krótka chwila milczenia, Nie kosztuje ni złamanego eurocenta, Wobec zakłamania świata zwykle jest szczera, A rodzi się z potrzeby serca.   Przecież milczenie nie ma wagi, Skrzyń po brzegi złotem wypełnionych, Skąpanych w złocie królewskich pierścieni, Zdobiących smukłe szyje diamentowych kolii.   Przecież krótkie zamilknięcie, Tańsze jest niż znicza płomień, Kosztuje tylko jedno śliny przełknięcie, Gdy znicz całe dwa złote…   Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby jej byli niegodni, By pamięć o Nich odrzucić Obojętnością Ich cieniom nowe zadać rany…   Po ścieżkach Pamięci, Nie chcą wędrować dziś ludzie butni, Zapatrzeni w postęp technologiczny, Zaślepieni ułudą europejskości,   Po co dziś tracić czas na Pamięć, Rozdrapywać rany niezabliźnione, Lepiej śnić swój irracjonalny o Europie sen, Historię traktując jako przeżytek…   Lecz choć unijne elity, Odmówiły czci duszom pomordowanych, My setkami naszych patriotycznych wierszy, W skupieniu oddajemy Im hołd uniżony…      
    • muszę znaleźć przyjemność w oczach ciemniejszych niż porzeczkowa słodycz tak mówiłeś dotykając Lanę której piegi rozlewały się na brzegach powiek krew po utraconych dzieciach zaschła cichym dźwiękiem rwanej pajęczyny płosząc myśli zapraszasz do łóżka miły niebo źle znosi zdrady w płatkach liliowych bzów dusznych majowych porankach nie będzie zadośćuczynienia to już ostatni list ostatnie do widzenia
    • Jakoś tak posmutniałam  Dla mnie to nawet siłaczka  Pozdrawiam serdrcznie 
    • Bez słownika nie rozłożę

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • @Relsom ładny wiersz  Bardzo smutny a ja takie lubię 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...