Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

na początku była gnojówka
potem ogrodnik zasadził małe sadzonki
wziął łopatę i przysypał je nawozem
bez niego sadzonki byłyby mizerne
a tak prężą się jak malutkie drzewka
stoją prosto jak wojsko na swoim zagonie

na malutkich drzewkach wyrastają owoce
czerwone mięsiste serca wiszą na cienkich szypułkach
ogrodnik najbardziej lubi na nie patrzeć
kiedy dojrzewają i jeszcze rosną

teraz trzymasz owoc w dłoni
nagarniasz nim bitą śmietanę
wbijasz delikatnie w kopczyk cukru
unosisz do ust biało czerwone niebo

nie domyślasz się nawet

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Zastanawia mnie Twoja sygnaturka : czy rzeczywiście konie są aż tak pazerne, a poeci tak kiepscy? Co do liryki i angelologii to raczej nie mój rewir. Dzięki za koment. Pozdrawiam.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Charlie Zebra Whisky, here Jungle Whisky Over!Can you hear me? Charlie Zebra Whisky!
You are absolutely right clever girl! Can You hear me ? Over! Many thanks!Till next time and all the best to You!
Opublikowano

:)))
a jeszcze dodam, że nadzwyczaj ładnie wygląda ten tekst w kontekście przejęcia prezydencji w UE, kiedy to polski "rzond" postanowił pochwalić się truskawkami. czyżby to właśnie autor miał na myśli?

PS niedawno usłyszałam od pewnej pani, żony komunisty, że taką młodzież, jak ja, czyli niepopierającą bronka, należałoby tępić, i że "to jest właśnie najgorsze, że to młode społeczeństwo nie wyginie". zatem jestem cała w skowronkach i moja tolerancja na brzydotę jest odrobinkę większa.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



To ciekawa perspektywa dla tego wiersza choć powstał wcześniej to się jeszcze i nawiązał, skubana z niego truskawa.

Co do żarcików to słyszałem ,że Bronek dawno by dorżnął watahy gdyby nie wielki nierozwiązywalny dla niego gigantyczny wręcz problem natury ortograficznej!!! Gdyby nie on to już byłoby po wszystkim. Niech więc żyje dalej w błendzie
i bulu co go drąrzy i mu nie ciąrzy choć wstyd sięga już ciał niebieskich.
Opublikowano

jak na rozbudowany w otoczce powagi żart ogrodnika czy rolnika który mówi do nas w sposób w jaki mówi Twój tekst to ok / ale wiersza tutaj nie ma dla mnie / to raczej sarkazm ubrany w szatę perswazji z reklamy telewizyjnej / może innym razem

odnosząc się jeszcze; polecam film 'Wystarczy być' jeśli nie oglądałeś / warto

t

Opublikowano

ciała niebieskie ciałami niebieskimi, ale czasami jak tak sobie pomyślę [w chwilach melancholii] o tym pięknym, przepięknym kraju, który usiłuje się niszczyć 24 na dobę, aż mi się łezka kręci. a mieszkam w Krakowie, to miasto nie zostało wcale skażone Europą. i naprawdę nie jestem w stanie wybaczać takim typom jak bronek.

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


uhh, to chyba zbyt hardkorowe jak dla mnie :) zresztą "żont" ciężko by było odmieniać przez przypadki, zwłaszcza kiedy w telewizji cały czas słychać wyraźnie "w rzondzie", "rzondu" etc..

pozdrawiam
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Tak - może wyjść z tego pieśń gruzińska o ogrodniku Kałmanawardze, który przybył skosztować kaszubskich specjałów. Dzięki za wpis. Żont zrobił błont i podpalił sobie lont.:))

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Wrześniowy dzień, azyl siatką ogrodzony, Światło poranne na liściach się rodzi. Rosa jeszcze płaczliwa do butów przywiera, Działkowiec żwawy w słomianym kapeluszu   Z chwastami namolnymi toczy boje. Przeklina pod nosem, w sidła szkodniki łapie. Szpadlem szaleje, aż ziemia się kurzy, I oddycha głośno, sapie, pot się leje.   Kosi trawę, tnie żywopłotów ogony. Przycina róże, nadaje kształt światu Precyzyjnymi ruchami sekatora, By zimę przetrwały w idealnym stylu.   W tym szaleństwie szuka rytmu i harmonii. Na wadze mierzy pomidorów krocie. To jest miara jego zwycięstwa. Fotografuje swoje plony w skrzynie zebrane.   Chwali się altaną, drewnianym sercem działki, Dokarmia koty, zbiera jabłka, śliwki robaczywki. Pali zielsko, dym wzbija się leniwie Aż pod niebiosa – taki widok zwyczajny.   A radio na full pęka od disco-polo... Do domu iść? ach, niechętnie bardzo. Noga w gumofilcu ociąga się, jak uwięziona, Bo tam żona zrzędzi, jazgocze, marudzi.   Tu ptaszek śpiewa, pszczoła brzęczy w ogrodzie, Osa użądli; z komarem można powalczyć. Wypuszcza z klatki gołębie rasowe, Obserwuje, jak rozcinają szare niebo.   I na moment sam jest tam, z nimi wysoko. Tu jest panem na włościach, tu się czuje silny. I choć zmęczony, z bolącym grzbietem, Stoi i patrzy, jak zapada zmierzch.   Jego królestwo, ciche, już gotowe Na zimowy sen a w sercu czuje dreszcz. Już nasiona i sadzonki w myślach dobiera, Wiosna mu w głowie, choć mróz i śnieg tuż-tuż…    
    • @obywatelnigdy i to jest jedyne miejsce gdzie jestem czynnym uczestnikiem w internecie nie mam czasu na żadne grupy - wokół się tyle dzieje - trzeba tylko słuchać uważnie pracuję zawodowo i to też pochłania czas pozdrawiam   ps zdarzyło mi się parę razy, że spotkałem swoje teksty pod innym nazwiskiem, po interwencji natychmiast znikały 
    • @Alicja_Wysocka Moje pierwsze skojarzenie - sklep z farbami... tam to się dzieje.
    • @Jacek_Suchowicz Zaktualizował się :), jak się chwalimy to, czy bywałeś na grupie dyskusyjnej google? kiedy to było?
    • @obywatel jak zaczynałem zabawę z poezją - jeden z pierwszych postanowiłem przypomnieć, wydaje mi się, że zyskał na aktualności Dzięki - pozdrawiam
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...