Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Warto tu być,
Gdzie: "diabeł mówi dobranoc".
Warto tu żyć,
Gdzie słowik śpiewa na noc.

Warto tu śnić
O tym, jak dzieciństwo wyrastało.
Warto o tym wiersze wić,
Jakie życie się miało.

Warto tu być,
Gdzie w sędziwym wieku korzeni się nie przesadza.
Warto tu wiedzę zdobyć,
Gdzie uczeń z nauczycielem się zgadza,
Jak ż y ć.

Opublikowano

Janowi Wodnik:
Dziękuje za docenienie mego wierszyka. Pozdrawiam

Markowi M:
Dziękuje Ci, że wyróżniłeś mój wierszyk jako: apoteoza. Jest to dla mnie wielkie wyróżnienie i
docenienie tego, jak myślę, co robię i kim jestem. Pozdrawiam

Opublikowano

na pogłębienie polskości i ugruntowanie patriotyzmu polecam książkę
Doroty Masłowskiej "Wojna polsko-ruska pod flagą biało-czerwoną",
a w szczególności film pod tym samym tytułem Xawerego Żuławskiego!

to piguła polskości w czystym wydaniu!
powiedziałabym, że to właśnie apoteoza en total!
przynajmniej do wyrzygania szczera.
:)))))))))

Opublikowano

Hej, Witaj Patrioto,
Zaglądnąłem do Twoich wierszy. NIe przeczytałem wszystkich.
Jestes człowiekiem wrażliwym, czującym, nie kierującym się modą.
Patrioto, widziałem, że wprowadziłeś słowniczek dla wielu słów. I Ty mówisz, że brak Ci wykształcenia? To co powiedzieć o tych niby wykształconych? Groza.
Kiedyś się spotkałem z tym, że zaimek "Twe" jest patetyczny, archaiczny, a "Twoje" już nie, a to tylko oboczności gramatyczne.

Duże litery w wierszach. Jak najbardziej popieram, szczególnie w liryce. Przecież są to wiersze adresowane do kogoś, zatem przez emocje, szacunek dla adresatów piszemy wszelkie zaimki, rzeczowniki do nich się odnoszące z dużej litery.

Wartości podstawowe (etyka naturalna), naturalne normy etyczne są właściwe rodowi ludzkiemu niezależnie od rozwoju cywilizacyjnego, miejsca zamieszkania na Ziemi, religii, koloru skóry itd.
Teraz pewne kręgi starają sie zanegować te wartości i tworzą nową moralność - zdegenerowaną. Również wartością podstawową był zawsze patriotyzm - duże Ojczyzny i małe Ojczyzny. Heimat i Vaterland mówią Niemcy i nie wstydzą się tego - dziś. Rzymianin to brzmi dumnie - to już dawniej, prawda? Żyd też brzmiało dumnie. Każda nacja brzmi dumnie, a ludzie mali chcą być kim innym. NIe w smak im polskość, bo... proszę sobie odpowiedziec dlaczego.

Dla mnie patriotyzm nie był nigdy do zarzygania, a Masłowskiej nie lubię z innych powodów.
UE jest nam potrzebna, ale jako federacja wolnych, nawet nie tyle państw, co narodów. W różnorodności siła, a nie w urawniłowce. Niech się obrusza, kto chce. Istota nie jest w rzuceniu hasła "eurofob", tylko w konkretach praktycznych.
Przykład: Gdyby Grecja nie była w strefie EURO, miałaby wpływ na swoja walutę - drachmę, to wtedy kryzys nie byłby tak dotkliwy. Ma jednak euro i ma to co ma, bo kraj mały nie ma wpływu na kursy tylko wielki, potężny. W UE dyskutuje się, jak bronić euro i się przed kryzysem, a u nas pewne kręgi prą do euro jak do ognia. Chyba, żeby się spalić.

Opublikowano

Magdo, zaprzestań! Jesteśmy jakąś tajną szajką spiskującą przeciwko własnej ojczyźnie. Jedyni sprawiedliwi tutaj, na Forum, to ta trójka i nie przeskoczymy ich.


Dla "trójki" Patriotów, tych prawdziwych, mam tylko propozycję": to Forum jest dla piszących

wiersze, mówiąc najprościej. Uczymy się, czytamy swoje wierszyki i wierszyki

współforumowiczów.

Mało - myślę. że ogromna większość z nas, niezależnie od wysokości wykształcenia, czyta także

literaturę w ogóle. Od dawnych do współczesnych poetów i nie tylko. Nie pomijamy także

młodszych od nas twórców (gdyby tak robiono zawsze, np. Słowacki nigdy by nie zaistniał )


Tworzymy sobie dzięki temu skalę porównawczą i staramy się myśleć tak: "Aha, skoro ten i ów

napisał tak, ten i ów sugeruje mi, że może robię błędy, to może faktycznie je robię. Warto

porównać moje z innymi i nie zawsze wychodzi to na moją korzyść". Na początku pisania -

NIGDY nie jest dobrze. Nie wolno nigdy żadnemu twórcy powiedzieć sobie: "Jestem

doskonały. Mało - jestem doskonałym poetą, bo jestem patriotą"!!!

Jedno z drugim nie ma nic wspólnego. To forum nie służy kształtowaniu postaw i naprawianiu

innych ludzi. Jest po to, aby czerpać radość z doskonalenia się w pisaniu bez wpadania w

samozachwyt i oskarżania innych o złą wolę. Dodam jeszcze, że warto korzystać z poradników

językowych, słowników po to, aby nie robić elementarnych błędów gramatycznych. To tyle.

Pozdrawiam. E.

Słowa te kieruję nie do Magdy Tary, a do Patrioty, Marka M. i halci, którzy zechcieli wziąć udział w tej rozmowie.:) Jeśli będzie Pan zainteresowany rzeczowymi uwagami na temat tego, co Pan pisze - na pewno znajdą się chętni do podzielenia się nimi, a ja będę wśród nich.

Opublikowano

Czuję się wywołany przed tablicę.
Prawda, nie kształtujemy tutaj postaw, ale to co piszemy, to o czym piszemy, nasz stosunek do kwestii poruszanej w wierszu jest kształtowaniem postaw, czy to się nam podoba, czy nie.
Jeśli ktoś tworzy tylko po to, by pokazać taki lub inny może i zaskakujący zlepek słów, to proszę. Myślę, że wielu tworzy dlatego, by dać upust swoim reakcjom na otaczający swiat, wyrazić swoje uczucia, a nawet zaprotestować przeciwko czemuś. Może to być też apoteoza małej ojczyzny, jak w przypadku Patrioty. Tak to odebrałem.
Nie stawiam się w gronie jedynych sprawiedliwych. Głoszenie, jak to czynią media, że ktoś jest właściwym patriotą, a inny nie, służy do dzielenia ludzi, podgrzewania tzw. wojny polsko-polskiej. Ukształtowanie ludzi w ten sposób, by rozumowali właśnie tak, że patriota lub ktoś tam inny np. euroentuzjasta to dobry poeta, inżynier, nauczyciel, a z innymi pogladami już nie to czysty zabieg socjotechniczny w propagandzie, PR.
Podobnie kształtuje się opinię że np. wynalazca, psycholog, reżyser itp. to nie może być kanalią. Może, i tak się dzieje.
Ktoś ma umysł sprawny, ale jest łajdakiem. To są absolutnie dwie różne płaszczyzny, ktore nie mogą być łącznie oceniane.
Kopnęło mnie tylko sformułowanie, czy zbitka patriotyzm i zarzyganie. To mi się może nie podobać, choćby ze względów estetycznych i krytykując to spodziewałem się tolerancji. Tymczasem to ja zostałem wytknięty jako ten nietolerancyjny. "Media" osiągnęły to, co chciały: dzielą społeczeństwo, a tego ja na pewno nie chcę. Tym samym mam przynajmniej przykład skuteczności stosowanej propagandy.
Sorry

Opublikowano

moją postawę ukształtowały zupełnie inne lektury.
dzięki Bogu!

ale również cenię ogromnie obraz świata opisywany przez pokolenie moich dzieci - szczery do wyrzygania.
tak trudno oprzeć się mediom? ooo??? wystarczy nie oglądać. wyrazy współczucia.
:(

Opublikowano

Taro, winszuję złośliwości pióra, tyle że nie należy wyciągać pochopnych wniosków.
Nauczono mnie, że o pewnych uczuciach należy mówić z pietyzmem. Tymi uczuciami jest miłość, przyjaźń, patriotyzm i troche jeszcze innych. Oczywiście wszystko można wsadzić do szmba i udawać, że nic się nie stało i dobrze pachnie.
Czytam Pani wiersze, komentarze i szczerze podziwiam. Proszę się zatem nie zatracić w zapiekłości i złośliwości, bo nie o to chodzi.
Oczywiście TV można nie ogladać, co nie znaczy, że pewne procesy, manipulacje, a nawet oddziaływanie podprogowe nie są realizowane i to nawet w czasie świetnego filmu. Pozdrawiam serdecznie

Opublikowano

po przeczytaniu w uszach zadźwięczały mi słowa piosenki- "powrócisz tu"... i jeszcze piosenka Rosiewicza- mało znana "pytasz mnie co właściwie cię tu trzyma (....)
Może to ten szczególny kolor nieba
Może to tu przeżytych tyle lat
Może to ten pszeniczny zapach chleba
Może to pochylone strzechy chat

Może to przeznaczenie zapisane w gwiazdach
Może przed domem ten wiosenny zapach bzu
Może bociany, co wracają tu do gniazda
Coś, co każe im powracać tu
(....)
dlaczego teraz niemodne jest być patriotą????
pozdrawiam ciepło.:)

Opublikowano

No taaak, Emmo. Ale poziom literacki piosenki, śpiewanej przez Rosiewicza nie budzi kontrowersji.

Tara i Ela napisały o tym, że wiersze przemiłego autora są kiepskie literacko... Nikt nie podważa sensu odczuwania patriotyzmu... Uczymy go nasze dzieci, naszą kochaną młodzież. I nie można także "przywłaszczać" sobie prawa do "jedynie słusznego", bo "mojego".

Para:)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • od krzepnięcia pełni karmić na turlany z kłód rąk debiut od uroku po przeć stan niej kiczem łupki pełniej zlewać od ale ich poprzez zazdrość na myśl kichy pat chudzenia od podłości skroju chaszczy Bogu szyć chcieć mili więcej od momentu po przekrętach nad niziną dzieci grzecznych; od przerwania sakramentów już nie mówi tylko wrzeszczy
    • Wiersz napisany dla uczczenia osiemdziesiątej rocznicy wyzwolenia przez oddziały Brygady Świętokrzyskiej NSZ niemieckiego obozu koncentracyjnego dla kobiet w Holýšovie w Czechach w dniu 5 maja 1945 roku.      
    • Przerażone czekały na śmierć... W barakach okolonych kolczastym drutem...   Choć wielka światowa wojna, Pochłonąwszy miliony niewinnych ofiar, Z wolna dobiegała już końca, A wolnym od nazizmu stawał się świat… Na obrzeżach czeskiego Holýšova, Z dala od teatru wojennych działań, Z dala od osądu cywilizowanego świata, Rozegrać miał się wielki ludzki dramat...   Dla setek niewinnych kobiet, Strasznych dni w obozie zwieńczeniem, W okrutnych męczarniach miała być śmierć, Żywcem bez litości miały być spalone... Podług wszechwładnych SS-manów woli, By istnienia obozu zatrzeć ślady,  Spopielone bezlitosnego ognia płomieniami, Nazajutrz z życiem pożegnać się miały…   Przerażone czekały na śmierć... Utraciwszy już ostatnią, choćby nikłą nadzieję…   W obszernych ciemnych baraków czeluście, Przez wrzeszczących wściekle SS-manów zapędzone, W zatęchłym cuchnącym baraku zamknięte, Wkrótce miały pożegnać się z życiem… Gdy zgrzytnęła żelazna zasuwa, Zwierzęcy niewysłowiony strach, W każdej bez wyjątku pojawił się oczach, By na wychudzonej twarzy się odmalować…   Wszechobecny zaduch w barakach, Nie pozwalał swobodnie zaczerpnąć powietrza, Gwałtownym bólem przeszyta głowa, Nie pozwalała rozproszonych myśli pozbierać… Gwałtownym bólem przeszyte serce, Każdej z  setek bezbronnych kobiet, Łomotało w młodej piersi jak szalone, Każda oblała się zimnym potem…   Przerażone czekały na śmierć... Łkając cicho jedna przy drugiej stłoczone...   W ostatniej życia już chwili, Z wielkim niewysłowionym żalem wspominały, Jak do piekła wzniesionego ludzkimi rękami, Okradzione z młodości przed laty trafiły… Jak przez niemieckie karne ekspedycje, Przemocą z rodzinnych domów wyrywane, Dręczone przez sadystyczne strażniczki obozowe, Drwin i szykan wkrótce stały się celem…   Codziennie bite po twarzy, Przez SS-manów nienawiścią przepełnionych, Doświadczyły nieludzkiej pogardy I zezwierzęcenia ludzkiej natury… Wciąż brutalnie bite i poniżane, Z kobiecej godności bezlitośnie odarte, Odtąd były już tylko numerem W masowej śmierci piekielnej fabryce…   Przerażone czekały na śmierć... Pogodzone z swym okrutnym bezlitosnym losem…   W zadrutowanych barakach, Z wyczerpania słaniając się na nogach, Wycieńczone padały na twarz, Nie mogąc o własnych siłach ustać… Gdy zapłakanym oczom nie starczało łez, Fizycznie i psychicznie wycieńczone, Czekając na swego życia kres, Strwożone już tylko łkały bezgłośnie…   Przeciekające z benzyną kanistry, Ustawione wzdłuż obozowego baraku ściany, Strasznym miały być narzędziem egzekucji, Tylu niewinnych istnień ludzkich… Przez SS-mana rzucona zapałka, Na oblany benzyną obozowy barak, Setki kobiet pozbawić miała życia, W strasznych męczarniach wszystkie miały skonać…   Przerażone czekały na śmierć... Gdy cud prawdziwy ocalił ich życie…   Ich spływające po policzkach łzy, Dostrzegły z niebios wierne Bogu anioły, A Wszechmocnego Stwórcę zaraz ubłagały, By umrzeć w męczarniach im nie pozwolił… I spoglądając z nieba Bóg miłosierny, Ulitowawszy się nad bezbronnymi kobietami, Natchnął serca partyzantów z lasów dalekich, Bohaterskich żołnierzy Świętokrzyskiej Brygady…   I tamtego dnia pamiętnego na czeskiej ziemi, Niezłomni, niepokonani polscy partyzanci, Swe własne życie kładąc na szali, Prawdziwego, wiekopomnego cudu dokonali… Silnie broniony obóz koncentracyjny, Przypuszczając swymi oddziałami szturm zuchwały, Sami bez niczyjej pomocy wyzwolili, Biorąc setki SS-manów do partyzanckiej niewoli…   Bohaterski szturm Brygady Świętokrzyskiej... Dla tysięcy kobiet był wolności zarzewiem...   Niebiańskiemu hufcowi aniołów podobna, Natarła nieustraszona Świętokrzyska Brygada, By znienawidzonemu wrogowi plany pokrzyżować By wśród hitlerowców paniczny strach zasiać… Tradycji polskiego oręża niewzruszenie oddana, Chlubnym kartom polskiej historii wierna, Natarła nieustraszona Świętokrzyska Brygada, Paniczny w obozie wszczynając alarm…   Brawurowe ze wschodu natarcie, Zaskoczyło przerażoną niemiecką załogę, Z zdobycznych partyzanckich rkm-ów serie, Głośnym z oddali niosły się echem… By tę jedną z najpiękniejszych kart, W długiej historii polskiego oręża, Zapisała niezłomnych partyzantów odwaga, Krusząc wieloletniej niewoli pęta…   Bohaterski szturm Brygady Świętokrzyskiej... Przeraził butnych SS-manów załogę…   Odgłosy walki niosące się z oddali, Do uszu udręczonych kobiet dobiegły, W tej strasznej długiej niepewności chwili, Krzesząc w sercach iskierkę nadziei… Na odzyskanie upragnionej wolności, Zrzucenie z siebie pasiaków przeklętych, Wyjście za znienawidzonego obozu bramy, Padnięcie w ramiona wytęsknionym bliskim…   Choć nie śmiały wierzyć w ratunek, Ten niespodziewanie naprawdę nadszedł, Wraz z brawurowym polskich partyzantów szturmem, Gorące ich modlitwy zostały wysłuchane… Wnet łomot partyzanckich karabinów kolb, W ryglującą barak zasuwę żelazną, Zaszklił ich oczy niejedną szczęścia łzą, Wyrwały się radosne szepty wyschniętym wargom…   Bohaterski szturm Brygady Świętokrzyskiej... Dnia tego zwieńczonym był wielkim sukcesem…   Wielkie wrota baraków wyważone, Rozwarły się z przeciągłym łoskotem, Odsłaniając widok budzący grozę, Chwytający za twarde żołnierskie serce… Ich brudne, wycieńczone kobiece twarze, Owiało naraz rześkie powietrze, Nikły zarysowując na nich uśmiech, Dostrzeżony sokolim partyzanckim wzrokiem…   I ujrzały swymi załzawionymi oczami Polskich partyzantów niezłomnych, Niepokonanych i strachu nie znających, O sercach anielską dobrocią przepełnionych… Dla setek kobiet przeznaczonych na śmierć, Polscy partyzanci na ziemi czeskiej, Okazali się wyśnionym ratunkiem, Zapisując chlubną w historii świata kartę…   - Wiersz napisany dla uczczenia osiemdziesiątej rocznicy wyzwolenia przez oddziały Brygady Świętokrzyskiej NSZ niemieckiego obozu koncentracyjnego dla kobiet w Holýšovie w Czechach w dniu 5 maja 1945 roku.  

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Żołnierze Brygady Świętokrzyskiej NSZ i grupa uwolnionych więźniarek z obozu koncentracyjnego w Holýšovie (Źródło fotografii Wikipedia).              
    • @Roma

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

       Jeszcze się trzymasz? Powodzenia, bo nerwy jak szwy, łatwo puszczają, szczególnie jak stres trwa długo.    
    • @Domysły Monika cudna jest ta Twoja analiza emocjonalna wiersza  Wiesz czasami relacja matki z córką jest trudna  I tylko od dojrzałości jednej ze stron zależy czy w ogóle będzie możliwe jakiekolwiek pojednanie  Najgorzej jest wtedy kiedy zachowanie matki zaczyna powielać dziecko i przenosić takie patologiczne stany na swoją nową rodzinę  Ten wiersz jest właśnie o tym 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...