Żądza

[Bronisław Jaśmin]

Wszystko istnieje dla wygłodniałych oczu.
Słyszałem to i czułem, a rozum dopełnił,
że zmysły w swym sojuszu wyniosą daremno,
nad swoje, ciemne głębiny rytualną ciszę.

Kroki gasły, drzewa dopowiadały ostatnie alfabety
na zdartych podeszwach.
Obracam pod powieką pamiętne ogniska,
próbując wieczorami wzniecić świeże światło.

Modlitwy, niezliczone tarcze na słonecznym miąższu,
sprawiają, że pas skórek zrywany z wysoka
spojrzeniem, się odkłada i pachnie na ziemi.

A potem poraniony miąższ gnije w promieniach.
Modlitwy takie można porównać do stołu
śpiewającego kością - nagrobkami słoni,
gdy język - lśniący śliną
stół rozstawia się na słońce.
Chce poczuć pochowaną w tkankach kość słoniową.

[henryk_bukowski]

...bardzo intrygujący wiersz... wrócę do niego..jutro:)..pozdrawiam..cholernie mnie zaciekawił:)

[Rif Notsel]

kość słoniowa ... jest cenna ... nie porzucaj jej Bronku ... masz w sobie tyle siły, żę potrafisz unieść życie... serdecznie ...
pozdr. Rif

[Bronisław Jaśmin]

Dziękuję forumowiczom za przychylne komentarze. :) Na razie jeszcze się uczę, ale teraz staram się słuchać głosu wnętrza, zanim coś napiszę. Pozdrawiam