Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

popadam
w osobliwy stan
niedozapisiania

i choć
było coś
o kochaniu
i psie bo kochasz psy

przetarły się styki
w miejscu wyobraźni gdzie
różowy sutek prosi o
zassanie

nie uronię
i z butelki
taka samicza przypadłość
chłonnożuwacza kompensacja

nie jestem przecież
jakaś pierwsza
lepsza desperatka
w kolejce po erekcję

z czasem
próbuję poflirtować
z gazownikiem

pani zużycie ciepła
jest horrendalnie wysokie

niezmiernie mi miło
ść
tak stygnąć
na podwójnym gazie

Opublikowano

Tytułem zabijasz wyrafinowaną nieprzyzwoitością ;)
" chłonnożuwacza kompensacja" - ciekawie to wykombinowałaś. Wiersz
do za wesołych nie należy, ale autoironia peelki rzuca na kolana ;)
Pozdrawiam Babo

Opublikowano
nie jestem przecież
jakaś pierwsza
lepsza desperatka
w kolejce po erekcję


:)))))))))))))

i odwrót!- celne i bezdyskusyjne ;D są diametralnie inne możliwości!

nareszcie dłuższy
nareszcie ogólnie, że nareszcie
tytułem zabijasz - Dawid ma rację

a! i nareszcie o wiośnie, Mozjabo ;)
jakoś Cię nie było chyba ponadlimitowo?
witaj w domu!
:))
Opublikowano

Źródła niejedno mają imię... Oby nie wysychały, a styki były wyglansowane i przepuszczalne. A tytuł wcale nie zabija, flet nastrojony wiosennie i może tak zostać. Pozdrowienia, Babo, bo się jakoś za sieriozno bez Ciebie zrobiło. E.

Opublikowano

Dawidzie: miałam nadzieję, że wyczujesz autoironię:) dzięki!

Magdo: dziekuję za takie powitanie:) egzaminy mam, ot, życie; co do długości - wszak to fletopis;) pozdrawiam!

Popsuty: ciągle mnie zastanawiają tacy panowie, co sięgają po absmak - wśród pań to się nie zdarza - jakiś pomysł? pozdrawiam:)

Elu: miałam obawy (a jednak) co do tytułu, ale lubię ryzyko; dziękuję za wyznanie ostatnie:D

Opublikowano

:)))))))))))))))))))))))))))))))))))

Pozdrawiam.

Wiosenne uzmysłowienie

kiedy wiosna wiosną przędzie
łącząc w pary i łabędzie

będzie dobrze dobrze będzie
zatęsknionym szarym oczom

treść napłynie w zapomniane
zimą słowo - kocham- znów na nowo

uzmysłowi to i owo albo nie
w hormonalnym qui pro quo

kiedy wiosna wiosną przędzie
łącząc w pary i łabędzie

plącze wszystko na różowo
mojej mówię: żegnaj głowo :)))))))))))

Opublikowano

U Ciebie nie ma nudy - dobrze się czyta te Twoje "szare landrynki" i "słowo(roz)twory".
Nie będę kwękać nad tytułem w kwestii doboru słów, tylko nad powiedzeniem w tytule zbyt wiele - mógłby być przewrotnie nieco bardziej lakoniczny. Pozdrawiam :)

Opublikowano

Almare: otóż to:) dobrej wiosny!

Złamane Skrzydło: :D :D pozdrawiam!

Oxyvio: chłopy to może i są, tylko Mężczyzn brak;) Dziekuję za "ciekawie lingwistycznie" :D

Anno: "szare landrynki" - boskie:D Dzięki! rozważam tytuł. :)

Witku: dziekuję:)

Januszu: pozdrawiam również, zawsze miło Cię tu widzieć:)

Opublikowano

Stasiu: ależ one są jak najbardziej dziewicze:D - czuj ten zaszczyt, jak starożytni Grecy w świątyni:D

Lokomotywko: najlepszy? a ja się długo wahałam, czy w ogóle nadaje się do publikacji - dziękuję Ci bardzo!

Marusiu: tak, ten z gazem tez lubię:) dziękuję bardzo i pzdr:)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Płyną łzy (Jak ja i ty)   A noc jest  Pustką    Która niczego  Nie wyjaśni    Nawet chłodu  Twoich i moich rąk    A dzień po nocy  Nigdy nie będzie taki sam    (Już nie wracam tam)
    • @violetta a co do przybysza, to zobaczymy jak sie zbliży do  marsa. wtedy się okaże, co to takiego. na razie pozostańmy przy tym, że to kometa. choć nasuwa się książka arthura c. clarke`a pt. "rama", kiedy to do ziemi zbliżył się ogromny pojazd obcych (z początku też był brany za kometę), lecz bez załogantów. załogę stanowiły roboty, maszyny o nieznanym przeznaczeniu... co innego w opowiadaniu andrzeja trepki pt. "goście z nieba". tam były cztery pojazdy obcych, na początku podobne do gwiazd zaobserwowane w pobliżu dyszla wielkiego wozu, tutaj załogantami okazali się obcy (fizycznie bardzo podobni do ludzi, lecz mentalnie całkowicie odmienni), którzy po wylądowaniu zaczęli zadawać bardzo dziwne pytania np. jak są rozmieszczone przestrzennie atomy w ścianie, z której nie wyodrębniali płótna van Dycka, albo o tangens kąta pod jakim znajdował się środek tarczy słonecznej, niewidocznej przez okno. to znów pytali o ubarwienie skał począwszy od sześciu kilometrów w dół, innym razem pytali o antenaty do pięćdziesiątego pokolenia wstecz. na zadane pytanie jaki tryb życia wiodą u siebie odparli, że uczestniczą w ponadczasowym wymiarze istnienia... ciekawe jakie pytania będą zadawać obcy z 3i atlas... 
    • i jak tu nie być nihilistą kiedy w takiej sytuacji filozofia jest w rozpaczach  pocieszeniem dla rogacza!   dostojewski, de beauvoir piszą o mnie scenariusze czytam, biorę nadgodziny chryste, nie mam już rodziny!   pamiętam pierwszy tego widok wracałem wtedy z biblioteki i jakby wyszli - on i ona spod dłuta michała anioła   ona - olimpia, wenus, gracja i on - hefajstos, neptun, dawid i ja, i za małe mieszkanie i my i biedny schopenhauer   ach, zostałem więc krytykiem by lać na ludzi wiadra żółci chcesz pochwały całą stronę idź - przekonaj moją żonę...
    • San z ej aj esi se jaja z nas
    • Jej świat kusił atrakcyjnością...         Kupiłem go i używałem według jej zaleceń...                                                       Było mi w nim dobrze...                      Erzatz blichtru skutecznie ukrywał pustkę..Świat obok był nieważny... Raził szorstkością prawdy i koniecznością wybierania...                 Nie dawał poczucia wtajemniczenia i wyższości...            Był taki nie...                                              Teraz spłacam dług...
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...