Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

zrób coś, kiedy czuję się meblem
w domu pełnym ludzi,
świec i fortepianów.

samotność doskwiera najbardziej
od świtu do świtu,
bo potem, to już nie boli.

nie mam wprawy w tęsknocie.
zawsze mnie deformuje
wyjmuje pakuły
i jestem bezwierszna
bezświetlna. chcę tylko się kochać.

nie wiem, co, ale zrób coś.
może po prostu napisz.
albo nie dzwoń dzisiaj
do niej.

Opublikowano

Pamiętam z warsztatu a jakże :) Klimatyczny ten wiersz, ładny.
Pozostaję jednak przy swoim. Bez domu i bez interpunkcji.
Pozdrawiam Aniu.

Opublikowano
nie mam wprawy w tęsknocie.
zawsze mnie deformuje
wyjmuje pakuły
i jestem bezwierszna
bezświetlna. chcę tylko się kochać.


mówiłam Ci, że: "to przede wszystkim z tego pięknego wiersza", a więc jeszcze raz ;D:
to przede wszystkim z tego pięknego wiersza.

nie mam wprawy w tęsknocie.
zawsze mnie deformuje
wyjmuje pakuły
i jestem bezwierszna
bezświetlna. chcę tylko się kochać.


gratuluję, Paro. podoba się tak jak w Warsztacie.
buziak!
Opublikowano

Nie byłam w warsztacie! Widzę wiersz po raz pierwszy i wyjmuję z niego te oto dwa wersy:

i jestem bezwierszna
bezświetlna. chcę tylko się kochać.

Argument jest mocny, aby napisał i nie dzwonił do tamtej! Pozdrawiam. E.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



oj, Elaali! ta bezwierszna to absolutnie genialne, adekwatne nowosłowo do tegoż, nie?
mniaaam!
pożarłam już na W., ale kawałek Ci zostawiłam!
buziak! dla Obydwu Pań :)))))
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



oj, Elaali! ta bezwierszna to absolutnie genialne, adekwatne nowosłowo do tegoż, nie?
mniaaam!
pożarłam już na W., ale kawałek Ci zostawiłam!
buziak! dla Obydwu Pań :)))))


Toć właśnie o ten "bezwierszny" kąsek idzie bój! !!;))
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



oj, Elaali! ta bezwierszna to absolutnie genialne, adekwatne nowosłowo do tegoż, nie?
mniaaam!
pożarłam już na W., ale kawałek Ci zostawiłam!
buziak! dla Obydwu Pań :)))))


Toć właśnie o ten "bezwierszny" kąsek idzie bój! !!;))
Bój..? o co ? o siłę komplementów...?
Grunt to rozwaga :)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




Toć właśnie o ten "bezwierszny" kąsek idzie bój! !!;))
Bój..? o co ? o siłę komplementów...?
Grunt to rozwaga :)


Rozwaga popłaca. Przy czytaniu także. Włączyć ja i już wiadomo, że chodzi o wychwytywanie smacznych kąsków z wiersza. Inne boje mają miejsca swoje gdzie indziej. E.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




Toć właśnie o ten "bezwierszny" kąsek idzie bój! !!;))
Bój..? o co ? o siłę komplementów...?
Grunt to rozwaga :)

bój? o siłę komplementów? otóż nie. istnieje coś takiego, jak czysty zachwyt oraz bezinteresowny i spontaniczny sposób wyrażania go (z naciskiem na "bezinteresowny").
to, bez wątpienia, w dzisiejszych trudnych czasach, niełatwe, ale możliwe do wykonania.

w tym przypadku: bez wątpienia UZASADNIONE.
Opublikowano

Popsutku:

Bardzo dziękuję za ponowną wizytę. Zapewniam, że wszelkie komentarze są dla mnie cenne. Chętnie wykorzystuję opinie, uwagi miłych Czytelników. Z wieloma się zgadzam, i wówczas je wykorzystuję, jak wiesz.
Cieplutko, wdzięczna,

Para:)

Opublikowano

Popsutku, Elu, Taro:

Pax, pax vobis cum!

Dzięki za zażartą dyskusję. Popsutkowi oświadczam, że Tara i Ela nie odbierają ode mnie honorariów
i względów za pozytywne komentarze. Zresztą - nie komentują wszystkich moich wierszy, tylko te, które im się podobają;)

Jeszcze raz Wam serdecznie dziękuję.

Para:)

Opublikowano

Anno, czy fortepiany w l.mng. potrzebne.? chyba, że potraktować je jako.. "dźwięki" w domu pełnym ludzi ;)
Druga strofka, trzeci wers.. dla mnie bez "bo" ..i.. "to", po prostu.. potem już nie boli
Tytuł staje się.. poniekąd prośbą... ale samo zakończenie jest dla mnie za długie

nie wiem, co, ale zrób coś.
może po prostu napisz.
albo nie dzwoń dzisiaj
do niej


... to prawie proszenie na kolanach, a wolałabym nieco więcej zdecydowania, dlatego czytam sobie...

chcę tylko kochać się
nie dzwoń dzisiaj
do niej

Wiersz ogólnie podoba mi się, dlatego proszę o wyrozumiałość dla tego "mieszania" w treści
Aniu, serdecznie pozdrawiam... :)

Opublikowano

Myszkino:

Wiersz zawiera kilka słów, znamionujących kolokwialny styl. Jest to uzasadnione formą wypowiedzi. Stąd jest, jak jest. Masz rację, że wersja jest ostateczna, więc tak zostanie.
Bardzo dziękuję za wierne czytanie. Pozdrawiam cieplutko,

Para:)

Opublikowano

Nato:

Powtórzę z odpowiedzi, jakiej udzieliłam na komentarz Myszkiny:

Wiersz zawiera kilka słów, znamionujących kolokwialny styl. Jest to uzasadnione formą wypowiedzi. Stąd jest, jak jest.

Fortepiany i inne sprzęty w domu - poddane hiperboli - są tu uzasadnione... Trudno mi się z tego tłumaczyć, bardzo tego nie lubię. Przepraszam. Wybacz.
Ale zawsze czekam na Wasze wypowiedzi, więc bardzo dziękuję.
Cieplutko pozdrawiam,

Para:)

Opublikowano

Droga Anno, uwzględniłaś w swojej odpowiedzi wszystko to, co budziło moją wątpliwość.
Zdaję sobie sprawę, że trudno "tłumaczyć się" z jakichś fragmentów, chyba nikt tego nie lubi...
ale bywa, że przyciąga wiersz jako taki, ale jakieś małe elementy "grają" nam inaczej i tu
padają sugestie, jakby to ewentualnie... wcale nie musisz się z nimi zgodzić, przecież autor
układa myśli po swojemu, a czytelnikowi może coś umknąć.
Nie ma potrzeby przepraszania... :) Nie ma nic do wybaczania... :)
Najważniejsze, żeby podejść racjonalnie do szczerej wypowiedzi czytelnika, czemu
nie raz dałaś dowód i to doceniam najbardziej.
Pozdrawiam raz jeszcze... :)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Nata_Kruk  smutno, ale nikt nie dał gwarancji na tylko szczęśliwe życie, szczęśliwe tylko chwile są, ale dobrze że tak jest, bo inaczej życie byłoby niemożliwe
    • @Nicość674  Każdy ma swój czas. czas urodzin i czas śmierci. Bóg nie chce niczyjej śmierci, zawsze wybacza.
    • @Mikołaj Szklanecki   to fragment z poematu Norwida. Pierwsza część.   Dziś tak bardzo aktualne, bo niszczone są dziedzictwa kultur narodowych( u Norwida wyrzucenie fortepianu Chopina), tożsamość narodową. Wojna to śmierć, ona nie zna litości  
    • Całkiem niespodzianie w oczach dwa promienie zobaczyłam przy kasie w Biedronce. W moje ciemne wpadło szare spojrzenie z zadumania się nagle ocknęłam, w zachwyt wpadłam. Ale to nie byłaś Ty.   Czasem na ulicy Cię szukam, w sklepowej witrynie widzę, w jabłkowym sadzie wczoraj, gdzie z zielonych można zebrać ślady gwiazd. Na tarczy zegara też były sny niewyśnione, słowa niewypowiedziane. Już nie gram w gumę i w klasy, Ty to robisz z Nim, śpiewasz kołysanki. Jaki jest?   Do kogo jest podobny, czy nos tak śmiesznie marszczy gdy się złości. Nie wiem, kiedyś się dowiem. Ty znasz już tajemnice, one przechodzą przez fibryle mózgu. Nićmi radości są zszyte, mają moc nieśmiertelności. Poczekaj na mnie, będziemy alejkami razem chadzać, i nikt nie będzie nam przeszkadzać.   Miłość ma jabłek rumieńce, bo przecież tam jest pięknie.        
    • Zagłada Tarragony 1811   “- Gmach - zajął się ogniem, przygasł znów,   Zapłonął znów - - i oto - pod ścianę -   Widzę czoła ożałobionych wdów   Kolbami pchane - - [...] Lecz Ty? - lecz ja? - uderzmy w sądne pienie,   Nawołując: "Ciesz się późny wnuku!...   Jękły głuche kamienie -   Ideał sięgnął bruku - - " “   Rozpętany huk i dziki krzyk Przez bramę do piekła niesie Demony wyskakują z powiewu Biegną ku swemu dziełu...   Zaczarowane latające mary Czarne krzyczące koszmary Wrzesczą, jaka straszna goń! Po francusku “Dedends-toi!” Jak ostry kamień w powodzi  Nie widzi, choć okiem wodzi Miasto załał płomienny wir I zgasił jak zasypany żwir   Kłusują tak ulicami te wilcze Sny. Kiedy krzyczą, milczę Ale drżą ręce i płyną krople  potu ciurkiem i tworzą sople Czy to pot? łzy, mocz, krew Nie wiem, może szum drzew Co na ulicy trącane przez  Tłum koloru szkarłatnych bez   Złapali! Nie! Puść potworze  Potwór, jak puste przestworze Nie słucha, tylko pakuje ręce Nie myśli, to zwierze udręce  Ogromne, czerwone, gorące  A twe w pacierzu się modlące  Włożona pod spódnicę płonie Jego szorstkie, ohydne dłonie   Cienkie palce wiją się uważnie Kędy sobie nagle zapragnie Jak ogony ludzkiego węża Już wciska za otwór kołnierza I szuka, zciska, dotyka, zwęża Trzyma, nie puści, zdzierża Pochłania chmara koszmaru  Trawi cię palcami pożaru    Trzyma za twe ramiona, ciąga Je wykręca, nie słyszy jak błaga Ta istota straszliwie cała pobita  Bo bije dalej i ma gdzieś hoplita Co mówi głupia hiszpańska kobita  Jedynie cień, jaszczurka jadowita W ciemnościach nie ma twarzy W tłumie są sugestie miraży   O Meduzo! Pomścij córki ciało Zgładź tego, komu się chciało Zlituj się! Posejdona w kamień spraw. Spal wapnem i zamień  Perseusza powieś i zabij  Pomścij swe siostry i rozbij Łotrów ostrym swym biczem  Bezlitośnie, jak oni przed twym obliczem.   Rozpętany huk i dziki krzyk Przez bramę do piekła niesie Demony wyskakują z powiewu Biegną ku swemu dziełu...
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...