Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Widzę Cie niewyraźnie kątem oka między kolumnami
Ze spuszczoną głową dostrzegam ….do następnego
Może zobaczę wyraźniej ,inaczej
Sygnały rozbite
Światło neonowe
Kroki
Czekam …...........
Powoli powracam
Udaje ,ze nie patrze ,wyczekuje
Budując wizje pustki
Zapełniam wolne miejsca
Nie ma osób
Siadam
Zbliżam się przesuwając pojedyncze kroki ..........raz po raz
Jestem
Odwracam się z pochylona głową
Odchodzę
Do następnego .

Opublikowano

Budując wizje pustki
Zapełniam wolne miejsca
H.Lecter- ja robię to bardzo często i może to niedorzeczne ale tak jest .
Nie robisz tak hmmmmmmmmmmm może i dobrze jesteś szczęściarzem :)


Nikodem Ópatowski - dziękuje za komentarz zastanowię się nad tym co napisałeś .
Dziękuje za cenne uwagi.

marianna ja- hmmm dziękuje .

Stefan Rewiński- bardzo dziękuje :)

Bernadetta1- dziękuje i poproszę o bardziej konstruktywną krytykę :)

Mithotyn -dziękuje za cenne uwagi

pozdrawiam

S.

Opublikowano

Tragedia. W sensie historyjkowym. Proponuję pozbyć się nadmiaru czasowników, a więc zrezygnować z "opowiadania" na rzecz skrótów (z wykorzystaniem typowych środków poetyckich). Zapis - fatalny, brak ogonków, przecinki w złych miejscach - niechlujstwo.

Opublikowano

Strasznie rwany. Przeszkadzają błędy: "Udaje ,ze nie patrze" chociaż na początku jest poprawnie: "Widzę" ale już bez "Cie". Taki ogólny bałagan.
Pozdrawiam.

Opublikowano

"Widzę Cie niewyraźnie kątem oka między kolumnami
Ze spuszczoną głową dostrzegam ….do następnego
Może zobaczę wyraźniej ,inaczej " ===> widzę, dostrzegam, zobaczę można z tych trzech fraz zrobić jedną dobrą, a tak to mamy zapychacze, które niczego nie wnoszą


"czekam …...........
powracam
Udając ,ze nie patrze ,wyczekując
Budując wizje pustki ==> ktoś wspomniał powyżej, o ilości czasowników


"Zbliżając się przesuwając " --> albo albo, brzmi fatalnie

"Odchodzę
Do następnego " ==> dajesz propozycję czytelnikowi, że może następnym razem będzie lepiej
i oby bo jak na razie jest średnio na jeża


pozdrawiam

Opublikowano

"przesuwając pojedyncze kroki"-jakoś nie mogę wyobrazić sobie podwójnych,czy wielorakich,te wielokropki nie wiem czemu mające służyć,a że "coś tam błyska" jak napisał Nikodem,to jeszcze nie tworzy wiersza,a tym bardziej poezji
pozdrawiam

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Alicja_Wysocka Niezmiernie mi miło:))
    • @Gosława 

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby nigdy nie istnieli, Zakłamane europejskie elity, Uznały Ich tragedię za aspekt nieistotny…   Wielki butny europarlament, Zjednoczonej Europy głoszący idee, Gardząc głośnym przeszłości echem, Pamięci o pomordowanych europejczykach się wyrzekł…   Na z dalekiej przeszłości cichy głos Prawdy, Europosłowie pozostając głusi, Zaślepieni frakcyjnymi walkami, Rzucili się w wir pisania nowych dyrektyw.   I nie zrozumiał podły świat, Ogromu tragedii zapomnianego ludobójstwa, Woli ciągle tylko się śmiać, Gdy na europejskich salonach króluje zabawa…   Odmówiono Im minuty ciszy... By nie była lekcją pokory Dla światłych europejskich elit, Zaślepionych ułudą nowoczesności,   A przecież tak do bólu współcześni, Eurodeputowani z krajów zamożnych, Tak wiele mogliby się od Nich nauczyć, Szacunku do ojców swych ziemi.   Na styku kultur na kresach dalekich, Sami będąc ludźmi prostymi, Całe życie pracując na roli, Całym sercem ją pokochali,   Na każdy kęs białego chleba, Pracując wciąż w pocie czoła, Wszelakich wyrzeczeń poznali smak, Niepowodzeń i gorzkich rozczarowań…   Odmówiono Im minuty ciszy... Jak gdyby była ona klejnotem bezcennym, Ważyła więcej niż całego świata skarby, Znaczyła więcej od kamieni szlachetnych.   A przecież krótka chwila milczenia, Nie kosztuje ni złamanego eurocenta, Wobec zakłamania świata zwykle jest szczera, A rodzi się z potrzeby serca.   Przecież milczenie nie ma wagi, Skrzyń po brzegi złotem wypełnionych, Skąpanych w złocie królewskich pierścieni, Zdobiących smukłe szyje diamentowych kolii.   Przecież krótkie zamilknięcie, Tańsze jest niż znicza płomień, Kosztuje tylko jedno śliny przełknięcie, Gdy znicz całe dwa złote…   Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby jej byli niegodni, By pamięć o Nich odrzucić Obojętnością Ich cieniom nowe zadać rany…   Po ścieżkach Pamięci, Nie chcą wędrować dziś ludzie butni, Zapatrzeni w postęp technologiczny, Zaślepieni ułudą europejskości,   Po co dziś tracić czas na Pamięć, Rozdrapywać rany niezabliźnione, Lepiej śnić swój irracjonalny o Europie sen, Historię traktując jako przeżytek…   Lecz choć unijne elity, Odmówiły czci duszom pomordowanych, My setkami naszych patriotycznych wierszy, W skupieniu oddajemy Im hołd uniżony…      
    • muszę znaleźć przyjemność w oczach ciemniejszych niż porzeczkowa słodycz tak mówiłeś dotykając Lanę której piegi rozlewały się na brzegach powiek krew po utraconych dzieciach zaschła cichym dźwiękiem rwanej pajęczyny płosząc myśli zapraszasz do łóżka miły niebo źle znosi zdrady w płatkach liliowych bzów dusznych majowych porankach nie będzie zadośćuczynienia to już ostatni list ostatnie do widzenia
    • Jakoś tak posmutniałam  Dla mnie to nawet siłaczka  Pozdrawiam serdrcznie 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...