Czas

[Sztacheta]

przygniata mnie swoim ciężarem.
Spada na piersi i blokuje oddech.
Dłonie, nie czując dotyku,
wyją nieludzko. Krzyk ogłusza
usta, które nadaremnie próbują
imitować ciebie.

Nie mogąc uciec
pogrążę go, pociągnę za sobą.
Nie spuszczę z oka.
Powyrywam z niego minuty,
pozostawiając strzępy sekund.
Będę głucha na jęki i błagania.
I gdyby między nami miała stanąć
choćby jedna godzina
- zniszczę ją.

[złamane skrzydło]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

heheh, a da się tak????

[Sztacheta]

A jak się nie da, jak się da!

Sztacheta

[adam_bubak]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

biedny czas....

[Gość]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

To takie trio...? Jak dla mnie "przeładowany" utwór.
Pozdrawiam.

[Sztacheta]

Popsuty, słuszna uwaga! Dziękuję. (aż mi wstyd)

Sztacheta

[Natuskaa]

Czyżby to była sztuka zapominania? Obrywamy tego kwiatka płatek po płatku... tylko czy przypadkiem nie zamieniamy po prostu miejsc w szafie? Inna szuflada i tylko kwiatek jakiś niepełny.
Pozdrawiam

[Sztacheta]

Natuskoo, dziękuję za ciekawy komentarz. Być może tak jest.

Sztacheta

[teresa943]

jak dla mnie wiersz nieco przegadany

no cóż? czas jak czas ...nieubłagany,
więc nie da się go przechytrzyć

może lepiej za nim pobiec?
:)
serdecznie pozdrawiam -
Krysia

[Zjajami_Baba]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

- sztachetą?

[Dominika Wojtalewicz]

"Dłonie, nie czując dotyku,
wyją nieludzko." ten wers jest ładny
pierwsza zwrotka ciekawa czas jest czymś fizycznym tak?
??
druga troszeczkę banalna ale całkiem fajna