Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

siadło olśnienie na brzegu powiek
monarszy szkarłat miedź i purpura
pysznie jarzębi koralem drzewa
pewno się wrzesień we mnie zabujał

sznury klejnoty najuroczyściej
wiesza na oczach całego świata
perły z pajęczyn mgliste płowieje
każdy poranek w strojnych kabatach

czasem w słonecznym zalśni uśmiechu
kawałkiem nieba przy cembrowinie
utuli zmierzchem osamotnienia
srebrnodeszczowe jak mam nie tkliwieć

spijam się wstydem co płoni nieba
bezsilna niema ulotnopłocha
tumań mnie tylko jak mgłę przybłędę
nim przyjdzie zima chcę jeszcze kochać

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@ Alicja Wysocka

Poeta jest bardziej i wydajny skuteczny kiedy jest nieszczęśliwie zakochany lub tęskni za miłością. Ale jest wiele wyjątków, no właśnie ale czy te wyjątki potwierdzają regułę skoro jest ich wiele? Mam dobra wiadomość, ponoć wrzesień jeszcze się nie skończył.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Ach, Alicjo! Szołomiła, mgła - niezaznawka u Leśmiana...U Ciebie mamy nie gorzej! Poetesso! Mniam, mniam... Wiesz, co! Cieplutko, Para:)

wrześniami mami mnie tęsknota
cała golutka mimo chłodu
ciąga mnie po drewnianych płotach
lekko niebieska gdzieś od spodu

a za wietrzyskiem co niewierny
hulaka każdej w liście dmucha
lecę tak ufna tak mizerna
i kwilę sobie - ty mnie słuchaj

Ach, Alicjo. Mam to przy tobie online! Wierzysz mi? Dzięki za obronę moich rymików ( w innym miejscu;) A wierszyk jest dla Ciebie. Cmok! Para:)

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



ach widzę, widzę za żerdziami
jak jeszcze słońce oszukuje
ale już błękit coraz krótszy
wdziewa szarugi nad kapturem,

a prządki nici srebrnopiórych
z babiego lata, strzępki fastryg
porywa w kawalątki wspomnień
i na złowieszczonocne pastwy

wtedy się robię poetyczna
i łatwowiernie tęsknokrucha,
za pozwoleniem wietrznej ględźby
z kaflowym piecem sobie grucham


Dla Ciebie Anuś z podziękowaniem :)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Napiryswoałem szrotówka kasztanowcowiaczka - tego, przez którego prawie już nie ma jesiennych kasztanów...
Niedługo nie będzie o czym pisać, ani z czego robić kasztanowych ludzików:

"Jeżeli nie chcemy, aby kasztanowce w Polsce zniknęły, musimy bronić ich przed szrotówkiem kasztanowcowiaczkiem"

www.drewno.pl/artykuly/3300-Szrotówek+kasztanowcowiaczek+atakuje.html
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...