Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Cykl przemiany


Rekomendowane odpowiedzi

herbata z miodem i plastrem cytryny
pijam taką coraz częściej zbliżając się
do walki z ciemnicą buntem i żalem
do tej wojny potrzebny jest kwiat
kobieta która rosiczką nazwie swoją duszę
i ja siebie nazywam stale planktonem
na każdą okazję i bez zapowiedzi

w gardle zatrzymuje się czas po zmroku
puls jądra ziemi zagęszcza krew do miodu
pajęczyną zachodu słońca zarastam
z coraz twardszą skórą nazajutrz coraz
bardziej odporną na ostrze Piłata

herbatą z miodem i plastrem cytryny wyparzam
coraz więcej robaków w jabłku Adama
kanały po błędach to nic innego jak larwy motyla
które stale uczą się godnego przeobrażenia z lepkiego kokonu

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

powiedziałam Ci - cudowny wiersz
:))
tak jest.
i jeśli tak go odbieram osobiście, intymnie - a odbieram
to myślę, że spełnił, to o czym marzy każdy piszący - uderzył dokładnie tam, gdzie powinien.
to drugi dzisiaj fantastyczny Twój wiersz - gratuluję, Tomasz.

kanały po błędach to nic innego jak larwy motyla
które stale uczą się godnego przeobrażenia z lepkiego kokonu


- a to sobie wytatuuję na czole
:)))))
jak strasznie potrzebny był mi ten wiersz
dzięki

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




interpretacji i metafor życia jest już tak wiele więc nie ma się co użalać nad tym czym jest życie a czym nie jest tylko żyć a każdy żyje po swojemu / prawda...życie to nie skrzep krwi...potrafi być gorsze ale i lepsze również /

t /
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...