Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano
skraplam litery po jednej

wysyłasz listy
nie do mnie trafiają
lecz w obce ręce bez czucia
opuszkami tylko po nadawcy
i siup! do śmieci

takie łamanie prostokątów kopert
jak palców niepokojem
(ale i tak)
twoje obietnice czytałoby się
jak ksero rękopisu
Opublikowano

Ojej, pięknie, choć komentuję na gorąco, zbyt może, proponuję głośne czytanie, brzmi bardzo łamliwo papierowymi dźwiękami, koncówkę może połamałbym bardziej, ale niech syczy, skoro (pewnie) powinna, z powodu zwłaszcza początku drugiej zwrotki pozdrawiam wściekły i zazdrosny (literacko), cóż, głoszę uparcie, że kobiety intuicji wcale nie mają, ale instynkt - a owszem - miewają, tutaj przeziera.

Opublikowano

Skraplasz - nie litery, nie słowa nawet - wypowiedzenia. I nie do końca tak.
Emocje są zapisane, dystans i refleksja kończąca zamyka. W środku, właśnie tam są "śmieci":

"i siup!" - śmieć emocjonalny i wyobrażeniowy (kolo-)
"bez czucia" - rozczulające (są "obce"), po co, skoro dalej jest "opuszkami tylko"?
"(ale i tak)" - w jakiej to gra roli?
------------------------------------
"prostokątów kopert" - zamawiam od dziś tylko okrągłe :)
"palców niepokojem" - może czepiam się, ale jeszcze mi brzmią "ręce bez czucia" (coś z tymi górnymi kończynami)
------------------------------------
To za dobry (potencjalnie) wiersz, żeby go minąć bez słowa. Więc nie minąłem :)
pzdr. bezet

ps. Pan-Tera, Ona jest /była chora - może ci się przeniosło ;)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Ale dzięki ZRÓŻNICOWANIU odbioru (bez wartościowania) mamy różnorodność literatury. Uczuciowości, emocjonalizmu tu raczej - moim zdaniem - ma właśnie nie być prawie wcale. Tylko ich "techniczne" fantomy. No ale może to ze mnie taki odbiorca-trup bez emocji :) Pozdrawiam.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



dziękuję za komentarz
akurat ja mam bardzo emocjonalny stosunek
do tego wiersza i wzbudza on we mnie żywe uczucia
kiedy go czytam
jeśli nie udało mi się tego przekazać - trudno
następnym razem postaram się bardziej

ale widzę po komentarzach, że jednak kilka osób "poczuło", co chciałam powiedzieć
więc myślę, że jednak tak źle z moim przekazem nie jest

pozdrawiam
Opublikowano

"Chciałabym tylko uwypuklić, że zarówno oklepane „och jak pięknie” jak i „ jednak nie ...” powinno być ważne dla każdej osoby piszącej. Nie trzeba się starać, aby wszystkim dogodzić. Mnie akurat jest bardzo trudno, więc będę kręcić noskiem.
Pozdrawiam JoSza "

ależ bardzo proszę kręcić...to motywuje :)
przyjmuję krytykę i nawet się z niej cieszę :)
szczerze

nie da rady zadowolić wszystkich
tak zbudowane jest życie

cieszę się, że przynajmniej "zadowala" technicznie
naprawdę się staram - ale wiadomo - starania mają różny skutek

akurat temu wierszowi nie mam nic do zarzucenia ;)

i jeszcze bardziej cieszę się, że mam czytelników, którzy potrafią bronić swoich upodobań
za co im serdecznie dziękuję z całego Kociego serducha

pozdrawiam

  • 5 tygodni później...
Opublikowano

Trochę późno, ale może lepiej niż wcale:
Kocie, ja też kiedyś miałem obce ręce dla listów, więc doskonale Cię rozumiem. Świetnie to ujęłaś. Aż żal, że ja - rymarz - tak nie potrafię. Ale to już kiedyś Ci mówiłem.

Nieustający
Ja.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Kładę się bezwładnie jak kłoda, droga z żelaza, czarna owca pod powierzchnią bałagan, para, hałas. Stukot setek średnic, mimikra zjełczałego stada, przedział, raz dwa trzy: nastał dusz karnawał. Chcą mi wszczepić swój atawizm przez kikuty, me naczynia, czuję dotyk, twoja ksobność, krew rozpływa się i pęka, pajęczyna przez ptasznika uwikłana- dogorywam. Stężenie powoli się zmniejsza, oddala się materia. Rozpościeram gładko gałki, błogosławię pionowatość, trzcina ze mnie to przez absynt, noc nakropkowana złotem, ich papilarne, brudne kreski, zgryz spirytualnie wbity na kość, oddalają mnie od prawdy, gryzą jakby były psem! A jestem sam tu przecież. Precz ode mnie sękate, krzywe fantazmaty! Jak cygańskie dziecko ze zgrzytem, byłem zżyty przed kwadransem, teraz infantylny balans chodem na szynowej równoważni latem.
    • kiedy pierwsze słońce uderza w szyby dworca pierwsze ptaki biją w szyby z malowanymi ptakami pomyśleć by można - jak Kielc mi jest szkoda! co robić nam w dzień tak okrutnie nijaki?   jak stara, załkana, peerelowska matrona skropi dłonie, przeżegna się, uderzy swe żebra rozwali się krzyżem na ołtarza schodach jedno ramię to brusznia, drugie to telegraf   dziury po kulach w starych kamienicach, skrzypce stary grajek zarabia na kolejny łyk wódki serduszko wyryte na wilgotnej szybce bezdomny wyrywa Birucie złotówki   zarosłe chwastem pomniki pamięci o wojnie zarosłe flegmą pomniki pogromu, falangi ze scyzorykami w rękach, przemarsze oenerowskie łzy płyną nad kirkut silnicą, łzy matki   zalegną w kałużach na drogach, rozejdą się w rynnach wiatr wysuszy nam oczy, noc zamknie powieki już nie płacz, już nie ma kto słuchać jak łkasz i tak już zostanie na wieki
    • @Migrena to takie moje zboczenie które pozostało po studiach fotograficzno-filmowych. Patrzę poprzez pryzmat sztuki filmowej i w obrazach fotograficznej - z moim mistrzami Witkacym i Beksińskim. 
    • @Robert Witold Gorzkowski nie wiem nawet jak zgrabnie podziękować za tak miłe słowa. Więc powiem po prostu -- dziękuję ! A przy okazji.  Świetne są Twoje słowa o Hitchcocku. O mistrzu suspensu. "Najpierw trzęsienie ziemi a potem napięcie narasta." Czasem tak w naszym codziennym życiu bywa :) Kapitalne to przypomnienie Hitchcocka które spowodowało, że moja wyobraźnia zaczyna wariować :) Dzięki.
    • @Robert Witold Gorzkowski myślę, że masz bardzo dobre podejście i cieszę się akurat moje wiersze, które nie są idealne i pewnie nigdy nie będą - do Ciebie trafiają. Wiersze w różny sposób do nas trafiają, do każdego inaczej, każdy co innego ceni, ale najważniejsze to do siebie i swojej twórczości podchodzić nawzajem z szacunkiem. Myślę, że większości z nas to się tutaj udaje, a Tobie, Ali czy Naram-sin na pewno. Tak to widzę :) Dobrej nocy, Robercie :)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...