Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

indjanis joplin czuła woodstock
kasia nosowska czuje janis
ja czuję że nie mogę

żywiec

popijam wieczór księżycowy
stokrotne dzięki za wakacje
kiedyś były

kolejny łyk

czerwczy się lipiec
to takie proste
wsiąść w bieszczady

jeszcze jeden

wyjechać byle gdzie
w dzieciństwo
najlepiej

chmielę się wciąż

pytanie czy lepszy od piwa
kompot agrestowy

pudelsi i wiem

nigdy siebie nie porzucę
nawet gdy będę umierać

wrócę



Wolin 26 VI 2010

Opublikowano

czytam pierwyj raz, jestem mocno na bani i przed mjacziem espanii ale dobbre to je
kaśka i pudelsi i ta zdezelowana dżenis, ufff make love not warr;))
maleńczuk i ja nienawidzimy niemców a dziś zjedli argentyńskie tango - kurwa, prawie płakałem
dobra do tekstu, Czarek 4ma jest, treść jest = dobry wiersz
hołk
r

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Łzy po Argentynie nie do powstrzymania :( Niemieckie czołgi raz jeszcze wygrały z ułańską fantazją.
I cała nadzieja w braciach Hiszpanach, dlatego tak im wieczorem kbicowałem, że jeszcze mnie kciuki bolą. Kto jeśli nie oni może powstrzymać tę machinę...
Opublikowano

w takiej odsłonie nie podoba mi się
pocięty jak żyletką zupełnie niepotrzebnie
i wdziera się płytkość przekazu
pisane tak jakbyś się nie starał i częściowo wymuszał frazy
czasami pisanie od niechcenia wychodzi dobrze docelowo
tutaj słabo /

t

Opublikowano

Bardzo mi się podoba ten wiersz! Bardzo! Pisany rzeczywiście tak, jak czasem wyglądają przemyślenia człowieka przy samotnym kufelku piwa. :-) Świetne skojarzenia, skróty myślowe, neologiczne zlepki słów, które pogłębiają znaczenia, a nie stają się niezrozumiałym bełkotem. Bardzo dobra, optymistyczna, wręcz radosna puenta. Świetnie!
Zabieram sobie do Ulu.

Opublikowano

Magda Tara : tym razem bronię - "wrócę" ... Bo teraz wzdychamy za dzieciństwem , młodością ,
itd ... Ja zawsze czuję ból kiedy patrzę na plecakowiczów , włóczęgów ,Pielgrzymów Ostatnich ,
i jestem pewien , że jak mi przyjdzie umierać - to też zawędruję myślami chociaż , do chwil minionych , np. zamarzy mi się wieczór przy piwie i pod natchnieniem :-) Stąd "wrócę" .

A ! - co łykasz ? Żywca ?

:))

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Do duchówki rzekł dzióbosek: – Ja dwa pularusy noszę, wypełnione niczym sagan, więc na męża ja się nadam.   – Pogrzebaczu mój szalony, czy na pewno pragniesz żony, która wśród dolegliwości, wręcz najwięcej ma… duszności.   Lecz dióbosek (zakochany) miał już plan opracowany, że to ją poślubić musi – teraz się w małżeństwie dusi.       Wyrazy zaczerpnięte z gwary opoczyńskiej duchówka ­– część pieca kuchennego przeznaczona do pieczenia i przechowywania ciepłych potraw dzióbosek – pogrzebacz pularus – portfel sagan – bardzo duży garnek
    • @tie-break Oj, jak ładnie, wrócę - tylko pomyślę, bo teraz jestem jeszcze trochę śpiąca :)
    • Tańczyły, śpiewały, pijane obłędem, Oszalałe, w upiornych podskokach. Po chwili krótkiej do kotła, równym rzędem, Stały za sobą w ciemności zmrokach.   W kotłach smakołyki się zagotowały: Tłuste mięso z udźca baraniego, Na zakąskę zaś zioła przygotowały I drobinkę kwasu chlebowego.   – Ja, to tamtej mleko zabiorę – za karę, Bo mnie nazwała staruchą starą, Że niby ona wielką posiada wiarę, A ja jestem zgryźliwą poczwarą.   – A ja, to plagę szkodników na pszenicę Ześle sąsiadce, co do kościoła, Wczoraj ledwie – wyobraź sobie – w rocznicę, W biegu na msze poszła chylić czoła,   Wymodlić wybawienie przeklętej duszy, Bo deszcz sprowadziłam na jej pole. Tamtej zeszłorocznej, przeraźliwej suszy Pokonała zawistną niedolę,   A ona, że to niby czary, że szkodzę. Nie pomogę więcej – źli są ludzie. W smutku spuściła głowę. – Od nich pochodzę, Dbali, wychowali, w pocie, w trudzie.   Zamartwiła się nad swoimi słowami, A sumienie poruszyło strunę, Która w duszy – nakazami, zakazami – Drapie niewidzialną oczom łunę.   Wrzask. Na kłótniach i na sporach noc upływa, Zmęczone i rozdrażnione – senne, Na niczym już im nie zależy, nie zbywa. Blisko świt słońca, zorze promienne.   Wtem pojawia się demon, kozioł kudłaty, One w strachu: przewiniła która? Wchodzą z lękiem na latające łopaty – Złego aura: upiorna, ponura.   Matoha syczy, czerwone oczy wbija, Dokładnie ogląda, wzrokiem bada, Czy która nie zwodzi albo nie wywija, Kłamie, oszukuje. To szkarada –   Pomyślały. Pokorny wzrok w ziemię wbity. Na to on: sprawiedliwość – tak Zofio – Wiedźmy, czarodzieja, maga czy wróżbity Jest matką i waszą filozofią.   Straszyć czy szkodzić – nie. Wam pomagać dane. Ziół leczniczych poznałyście sekret, Przepisy na różne choroby podane Nosicie jak podpisany dekret.   Wymagam więc jako strażnik waszej pracy, By morale przestrzegane były, W przeciwnym razie na rozkaz was uraczy Sroga kara. Diabły będą wyły   Z klęski, z zatraty waszej, z waszej głupoty Wyły będą pod niebiosa same, Winne będziecie jeżeliście miernoty Pod odpowiedzialnością złamane.   Wiedźmy w strachu całe przed Matohem stały. Wygląd jego jak demona z piekła: Kozioł zawistny i to kozioł niemały, Oczy czerwone, gęba zaciekła,   Na głowie rogi, zębiska, czarna grzywa, Lecz co innego bardziej przeraża: Odgłos co się z głębi gardła wydobywa, I śmiech, który raczej nie zaraża.   Z piekła rodem, więc dlaczego zapytacie, Czuwa pilnie, by wiedźmy chroniły, A nie wiodły ku zgubie, żalu, utracie? Cóż? Prawo, prawem – tu prawo siły.
    • @KOBIETA - @Berenika97 - @Rafael Marius - dziękuje uśmiechem -
    • @huzarc ...bez nachalności... To był klucz do napisania tych wersów.   Dziękuję, pozdrawiam. 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...