Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

przechadzamy się leniwie
po placu de la Concorde
podnosząc stopy na nagrzanej
słońcem brukowej kostce

Zuzanna jest zachwycona fontanną
moczy w niej
swoje piękne stopy
obolałe od chodzenia

opowiadam jej że
tuż przy ogrodach Tuileries
stała kiedyś gilotyna
Ludwik stracił tu głowę
zapewne nie z miłości

spogląda na mnie spod
przymrużonych powiek
i z rozbrajającym uśmiechem
mówi że woli plac Pigalle

Opublikowano

Podoba mi się, bo to dobry tekst:) Paryż, miasto moich marzeń! No, pigalak - niekoniecznie, chyba, że dotąd są tam najlepsze kasztany;) Przeniosłabym "że" do następnego wersu. Będzie lepiej. Ale to nie warsztat i nie mój tekst! Sama nie lubię, kiedy ktoś mi przestawia wyrazy poza warsztatem. :) Proszę o wybaczenia, cieplutko, Para:)

Opublikowano

ja z kolei nie mam zastrzeżeń, co do poprawek poza warsztatem :)
Wiersz ma klimat, tylko jest w nim o kilka określeń za dużo. Oczywiście moim zdaniem.
Dlatego zabieram go w takiej formie. Pozdrawiam.

leniwie
przechadzamy się
po placu de la Concorde

po nagrzanej słońcem brukowej kostce
Zuzanna jest zachwycona fontanną
moczy w niej swoje piękne stopy

tuż przy ogrodach Tuileries
stała kiedyś gilotyna
Ludwik nie stracił tu głowy

z miłości

spoglądasz na mnie
spod przymrużonych powiek
rozbrajającym uśmiechem
uwodzi nas Pigalle

Opublikowano

Fajne zakończenie. Chcąc nie chcąc nasuwa mi się skojarzenie z "Suzanne" Cohena, nie będę jednak porównywał. Wierszyk przyjemny, aczkolwiek jest parę niezręcznych zwrotów np. obolałe od chodzenia, albo rozbrajający uśmiech.

Arek

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Arsis Była nadbękartem i gdy się urodziła jedna położna wyskoczyła przez okno a druga do końca życia była kołowata

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Świeżo malowany paznokieć złamałam, Chcąc pogłaskać cię ze współczucia po głowie. Jesteś szorstki, skarbie, glacę masz z agrestu, Krzywisz się, gdy cię całuję namiętnie.   Chociaż kłów nie wystawiam, jadem nie truję, Smoka nie widziałeś? później się umaluję. Patrzysz na mnie zza gazety tępo, Jakbym ukradła ci schabowego z talerza.   Do matki dzwonisz, gdy mleko mi z gara wykipi. Są dni, kiedy rozmawiamy po niemiecku, I takie, jakbyśmy byli sławnymi solistami W wiejskim zespole metalowym „Krzyk”   Córka przed nami się chowa pod stołem I z klocków buduje domek wariatów, A my w nim mieszkamy – tanim, bo bez klamek. Głupcze, naucz dziecko jeździć na rowerze!   I po gałęziach skakać – wie, jak z procy strzelać? Pokaż jej psikusy, niech sąsiedzi drżą ze strachu. Daj mi dokończyć szalik z włóczki pod choinkę. Obiecałeś kąpiel w stawie na golasa – i co? nici?   Do Egiptu już mnie nie zabierzesz na wielbłądy, Cioci z Ameryki nie zobaczę ani jej dolarów. Pozostały nam wycieczki do warzywniaka. Antoś, ty fajtłapo moja, ja cię kocham,   Choć życie nasze nie bywa lukrowane, W nim wszystkie drogi zbliżają nas ku sobie. Wystarczy, że rano budzimy się rozmarzeni... Mamy cały wszechświat do przemierzenia.  
    • @viola arvensis Chwytać każdą chwilę z lodu, lawy, szkła.. Przecież my na chwilę.. póki serce gra.   Pozdrawiam! Dobrego tygodnia!
    • @Leszczym  Michał Nie ma to, jak prosta droga do celu, szeroka jak rzeka :))
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...