Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

złożeni z opiłków głęboko upośledzeni
w okazywaniu dobra zawinięci w rulon z waty szklanej

ciepło dotkliwie paruje osiedla się
w nowych i starych miejscach
pleśnią na mózgu

ciepło jest zmysłowe w kimś kto odszedł
w kimś na kogo się jeszcze czeka lub w tym
który pamięta to co złe w nas samych
to szok termiczny i szok po utracie dorobku
to powódź gnijących łez
wolontariat w hospicjach burdelach i w domu
czuły szept bitej przez ojca matki
aby utulić dziecko do snu
żeby jak najdłużej śniło bezpiecznie
bezwiedne

Opublikowano
ciepło jest zmysłowe w kimś kto odszedł
ale nie dla tego, kto został. ciepło staje się odczuciem termicznym ;D

to szok termiczny i szok po utracie dorobku
zawsze trzeba zaczynać od nowa, również w sferze uczuć

wiersz pisany Tobą, nie do podrobienia
serdeczności
:*
Opublikowano

"Ocieplanie".. dałeś dobry tytuł do tematu całości. Jeżeli...
"złożeni z opiłków głęboko i puszyście upośledzeni
w okazywaniu dobra zawinięci w rulon waty szklanej
"
... czyli zimni i obojętni... przejdziemy przez to wszytko, o czym piszesz
w dalszej części wiersza... siłą rzeczy, musi nas coś "porazić",
by zmienić własny pogląd na przyziemne i jakże ważne, życiowe "drobiazgi"...
Wiersz dobrze napisany, ale... chciałabym wtrącić moje dwa grosiki...

złożeni z opiłków głęboko i puszyście upośledzeni . . . .puszyście.. wywal.! nie pasuje tu
w okazywaniu dobra zawinięci w rulon waty szklanej . . nie lepiej.. w rulon ze szklanej waty

ciepło dotkliwie paruje osiedla się . . nie lepiej.. osiada
w nowych i starych miejscach
pleśnią na mózgu osiedla się . . . . zbyteczna wg mnie powtórka
fermentując serce dotyk i zmysł . . . wolałabym.. zakaża serce dotyk i zmysły

Trzecia część bez zarzutu dla mnie.
Sorry za sugestie, ale to tylko sugestie... :)
Popatrz, jeśli uznasz je za słuszne.. zrobisz jak zechcesz.
Pozdrawiam.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Kładę się bezwładnie jak kłoda, droga z żelaza, czarna owca pod powierzchnią bałagan, para, hałas. Stukot setek średnic, mimikra zjełczałego stada, przedział, raz dwa trzy: nastał dusz karnawał. Chcą mi wszczepić swój atawizm przez kikuty, me naczynia, czuję dotyk, twoja ksobność, krew rozpływa się i pęka, pajęczyna przez ptasznika uwikłana- dogorywam. Stężenie powoli się zmniejsza, oddala się materia. Rozpościeram gładko gałki, błogosławię pionowatość, trzcina ze mnie to przez absynt, noc nakropkowana złotem, ich papilarne, brudne kreski, zgryz spirytualnie wbity na kość, oddalają mnie od prawdy, gryzą jakby były psem! A jestem sam tu przecież. Precz ode mnie sękate, krzywe fantazmaty! Jak cygańskie dziecko ze zgrzytem, byłem zżyty przed kwadransem, teraz infantylny balans chodem na szynowej równoważni latem.
    • kiedy pierwsze słońce uderza w szyby dworca pierwsze ptaki biją w szyby z malowanymi ptakami pomyśleć by można - jak Kielc mi jest szkoda! co robić nam w dzień tak okrutnie nijaki?   jak stara, załkana, peerelowska matrona skropi dłonie, przeżegna się, uderzy swe żebra rozwali się krzyżem na ołtarza schodach jedno ramię to brusznia, drugie to telegraf   dziury po kulach w starych kamienicach, skrzypce stary grajek zarabia na kolejny łyk wódki serduszko wyryte na wilgotnej szybce bezdomny wyrywa Birucie złotówki   zarosłe chwastem pomniki pamięci o wojnie zarosłe flegmą pomniki pogromu, falangi ze scyzorykami w rękach, przemarsze oenerowskie łzy płyną nad kirkut silnicą, łzy matki   zalegną w kałużach na drogach, rozejdą się w rynnach wiatr wysuszy nam oczy, noc zamknie powieki już nie płacz, już nie ma kto słuchać jak łkasz i tak już zostanie na wieki
    • @Migrena to takie moje zboczenie które pozostało po studiach fotograficzno-filmowych. Patrzę poprzez pryzmat sztuki filmowej i w obrazach fotograficznej - z moim mistrzami Witkacym i Beksińskim. 
    • @Robert Witold Gorzkowski nie wiem nawet jak zgrabnie podziękować za tak miłe słowa. Więc powiem po prostu -- dziękuję ! A przy okazji.  Świetne są Twoje słowa o Hitchcocku. O mistrzu suspensu. "Najpierw trzęsienie ziemi a potem napięcie narasta." Czasem tak w naszym codziennym życiu bywa :) Kapitalne to przypomnienie Hitchcocka które spowodowało, że moja wyobraźnia zaczyna wariować :) Dzięki.
    • @Robert Witold Gorzkowski myślę, że masz bardzo dobre podejście i cieszę się akurat moje wiersze, które nie są idealne i pewnie nigdy nie będą - do Ciebie trafiają. Wiersze w różny sposób do nas trafiają, do każdego inaczej, każdy co innego ceni, ale najważniejsze to do siebie i swojej twórczości podchodzić nawzajem z szacunkiem. Myślę, że większości z nas to się tutaj udaje, a Tobie, Ali czy Naram-sin na pewno. Tak to widzę :) Dobrej nocy, Robercie :)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...