Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Ponoć chwalenie się to wada. Jednak nie mogę oprzeć się pokusie i pochwalić się, że w
poznańskim IV konkursie literackim Młode pióra zdobyłem pierwszą nagrodę, a także w zeszłym roku tuż przed Świętami Bożonarodzeniowymi mój wiersz został wybrany by ukazał się w tomiku "słowo za słowem za krótkie antologia" wydawanym co roku w Poznaniu z wierszami Świątecznymi i w tym klimacie ;)

Oto dwa wiersze, które najbardziej spodobały się jury(z tych które wysłałem) w konkursie, a także wiersz z antologii ;)

***
Usiadłaś naprzeciw
w czerwonym płaszczu
kusząco obcisłym.
Żółty szal
nad piersiami obfitymi,
choć dopiero wiosna.

Rzęsy mrugają
w zaproszeniu do tanga.
Tak chciałbym dotknąć
guzików na piersiach
i dopiąć
swojego.

Pozwól mi
być gentelmanem
i zdjąć ci płaszcz.



Bilet MPK

Dałaś mi bilet tramwajowy
ze śmiechem mówiąc,
że prezentów się nie oddaje.

Bilet schludny, w kieszeni trzymam
nietknięty.
Czysty, skrzętnie schowany;
tylko dla mnie.

I choć starczy tylko
na piętnaście minut jazdy,
jak dzieci w nocnym
zapomnieniu
będziemy go odbijać wiele razy.



***

Zapukał do drzwi.
Oderwał od rozmów
przy stole prawie pełnym
zapachów.

Stał w progu,
w strzępach letniego
stroju.

Uśmiechnięty
i zadowolony z siebie
drzwiami trzasnąłem.

Zachowuję tradycję.


No, to koniec chwalenia się :P

Opublikowano

takie chwalenie można tolerować :)
a wersy -
Tak chciałbym dotknąć
guzików na piersiach
i dopiąć
swojego.


przepyszne.
Gratulki.


PS. Aha, i nie pisz, że koniec chwalenia,
bo życzę Ci kolejnych chwalb.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Annna2 Twój wiersz niesie w sobie gniew, który nie jest pustym krzykiem, ale wołaniem z głębi. Czuć w nim, że nie zgadzasz się na zakłamywanie rzeczywistości – na to „nic się nie stało”, gdy w środku aż kipi. Bardzo mocno wybrzmiewa napięcie pomiędzy światem zbiorowym (mury, bunt, volty, gniewne chmury) a prywatnym, intymnym detalem – sukienką, przykurzoną i zapomnianą. Ten kontrast robi wrażenie, bo przypomina, że historia i wielkie zrywy zawsze spotykają się z codziennością, drobnym ludzkim życiem.    
    • @SomalijaW sobotę było ładnie, bo od niedzieli zaczęła się listopadowa jesień:)
    • @Migrena są ładne miejsca na ziemi, gdzie jest spokojnie, ciepło. Są promienie słońca, nie ma huraganów. 
    • Bardzo osobisty wiersz, i osobliwy. Podoba mi się ta palisada z onych, i kilka/kilkoro rzeczy jeszcze. Pozdrawiam.
    • To nieprawda że nic się nie stało, że drobnostka, mała rzecz epizod na scenie. To nieprawda że tak musi być. Ktoś mówi nie słucham, bo w powietrzu kotłują się zmysły Bunt się rodzi i nędzna zawierucha. Gra nie o pieniądze się toczy, lecą prośby głuche jak kamienie. Chmury swe postronki zrywają gniewne pomruki już słychać z oddali. Z jednego volt powstają tysiące, one mury obalą. Dalej jest tylko przepaść porzucona. jak ta sukienka co nieco już przykurzona. W kącie teraz troszeczkę pomięta. Och jaka piękna! Kolorów czujności nikt nigdy nie zatrze jak prawdy, że nic nie dane zostało na zawsze Moje ja wychodzi z cienia, ale przecież mnie nie ma.                                                                
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...