Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

kiedyś się zmęczę czytaniem
i pójdę jak dziecko kryształek
nim zachód na niebie się stanie

a teraz się ciesz czytelniku że
jesteś tu jeszcze w senniku
swe miejsce zajmujesz jedyne

przychodząc ku życiu w myśl
skiniesz

Opublikowano

niepotrzebnie powtarza się "teraz":

kiedyś się zmęczę czytaniem
i pójdę jak dziecko kryształek
nim zachód na niebie się stanie

teraz się ciesz czytelniku że
jesteś tu jeszcze w senniku
swe miejsce zajmujesz jedyne

przychodząc ku życiu w myśl
skiniesz


dlatego pozwoliłam sobie na delikaty retusz, co mam nadzieję nie urazi autorki :)

Przesympatyczna miniatura :) Pozdrawiam.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


nie jestem autorką tak sama z siebie jedynie, nie wiem kto nią jest.
Bardzo się pomoc Twoja Dorotko
przydała, dziękuję serdecznie szczególnie za Twoją obecność pod tym i owym...J....
fajnie, że się coś podoba i uśmiech piękny Twój, u mnie narazie go brak
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


"dziecko kryształek" wolałbym "dziecko czyste" ;))
"teraz" niepotrzebnie zdublowane
przeczytałem J. i znikam
pozdrawiam
r
Rafale Drogi dziękuję za czytanie i przystanięcie tutaj
ładnie wyszedłeś na zdjęciu z tego wieczoru poetyckiego(miło poznać twarz) w Pionkach,
czasami sobie zaglądam jak jest kiedy i poczytuję to i owo, tak jak i Ty.
mm..no ładnie napisałeś, czy jak wiem czy czyste? i kryszłat się czasem
brudzi. J.fajnie..dziękuję cieplutko i serdecznie
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


hmm..no wszystko można zmienić zdaje się..zatem co proponujesz?
żeby nie raził? ten wyraz? ja nie znajduję słów
chciałabym żeby było inaczej. chociaż taki jest średni zdaje mi się
nawet bardzo..J. serdecznie i cieplutko dziękuję!
Opublikowano

Mini wierszyk sympatyczny. Dziecko kryształek też, zrozumie ten kto ma dzieci... A najważniejsze zakończenie, bez którego nie byłoby wiersza... Mnie się to "skiniesz" zamienia na "zginiesz" i nie wiem czy to podobieństwo celowe, ale jeszcze głębiej mnie zadumało.
Pozdrawiam

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Krzysiu...to jednak zostawić, no w końcu tak czy siak
każdy nim jakoś tam jest....Dziękuję i serdecznie b. J. za przybycie
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Chyba takie..które nim po prostu jest zawsze i wszędzie
spójrz na dziecko małe to zrozumiesz...Marcinie, J. serdecznie...i dziękuję bardzo za czytanie tego słabego wierszyka
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Niekoniecznie, ja ich nie mam, ale ilekroć patrzę na dzieci, tym więcej rozumiem
zamysłu bożego, my dorośli często tak nie potrafimy jak dzieci. Hmm..o tym akurat
nie myslałam pisząc tamto..ale faktycznie bardzo pasuje i nawet to istotnie- prawda,
nie wiadomo kiedy.
J. serdecznie dziękuję i cieplutko za zadumanie i przystanięcie Pielgrzymie..
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Dziękuję Krysiu ..bardzo serdecznie i cieplutko
jestem wykończona już,nawet pisaniem dobrych wierszy czy jakoś tak
nie obchodzi mnie to czy będzie dobry czy nie. Po prostu jest to co jest.
po prostu J. dziękuję za uśmiech..mnie narazie go brak
Opublikowano

Śmiesznym jest, że trzy pokolenia po naszym zejściu zostajemy tylko w sennikach, wierszach i pamiętnikach potomnych. Właściwie jesteśmy myślą, i chyba to może po nas zostać na trwałe.
Podoba się. Pozdrawiam.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


jeśli ktoś chce to zapamięta, jeśli nie to nie zdrojku,
ile jest wieszczy, o których bez echa...czasem pęknięta
tylko płyta nagrobkowa pozostaje porośnięta mchem.
J. serdecznie i cieplutko dziękuję za Twą myśl

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Akurat jadłem dziś pierogi :)
    • Nie mogę się uwolnić Usta twe niczym wrota do piekieł Rozpalone namiętnie rozchylają sie powoli A Włosy twe aksamitne niczym perskie płótno opadają swawolnie na roznegliżowane ramiona, myslę Podchodzę,,obserwuje,dotykam w koncu całuje, jestem w niebie, jest pięknie Niech Emocje grają melodyczne dzikie dźwięki niech serce tobą pokieruje   Jej jęki znaczyły więcej niż milion słów Nie pamietam snu, w którym  bym Cie nie spotkał, nawiedzasz mnie nawet tam Jestes jak anioł coś stąpił na ludzka ziemie i z łaski swojej obdarzyłas mnie CiepłemZ’, którego nie zapomnę Ach żebym ja ino tez był aniolem to polecielibismy do gwiazd nie patrząc się za siebie
    • MRÓWKI Spałem spokojnie, gdy nagle przez sen poczułem mocne ugryzienie i zaraz potem ból. Przebudziłem się szybko, poszukałem latarki i przeszukałem cały namiot w poszukiwaniu sprawcy zadanego bólu. Nic szczególnego nie zauważyłem więc wsunąłem się w śpiwór próbując usnąć ponownie. Zgasiłem latarkę i położyłem się z powrotem spać. Do rana pozostało jeszcze kilka godzin, lecz nie mogłem zasnąć. Leżałem z przymkniętymi oczami czekając podświadomie na kolejne ugryzienie. To było pewne, że coś mnie ugryzło i przypuszczałem, że był to jakiś mały owad.  Na mojej lewej nodze zaważyłem zaczerwieniony ślad po ugryzieniu i poczułem swędzenie, pieczenie i niewielki bąbel. Dobrze, że nie jestem uczulony na jad owadów - pomyślałem.  Jak więc już wspomniałem nie mogłem spać trochę zaniepokojony, a trochę z bólu. Miałem przeczucie, że coś niedobrego wręcz potwornego dzieje się na zewnątrz namiotu. Tak więc leżałem i czekałem sam już nie wiedząc na co.  Nagle u wejścia do namiotu zobaczyłem małe punkciki posuwające się w moją stronę i po skierowaniu strumienia światła latarki w tamtym kierunku, aż dech zaparło mi z wrażenia, a gęsia skórka natychmiast ukazała się na mojej skórze. W namiocie były dwie czerwone mrówki. W oka mgnieniu zerwałem się na równe nogi i depcząc te, które zdążyły wejść do namiotu, musiałem odganiać te co chciały wejść do środka.  Podczas tej czynności ujrzałem używając latarki, że wokół namiotu jest masa czerwonych mrówek, które otaczały mój namiot że wszystkich stron.   cdn.    P.S. Opowiadanie powyższe napisałem w 1977 roku, czyli prawie pół wieku temu i jest to czysta fantazja.    
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

       
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...