Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

nie pędź tak człowieku -zwolnij
potem usiądź na przydrożnym
kamieniu by móc zobaczyć coś
co przesłania ci codzienna pogoń

spójrz - tam w zaroślach ptak
buduje swoje gniazdko a obok
motyl upiększa swą barwą zieleń
pomyśl - czyż nie jest to piękne

nie pędź tak człowieku - zwolnij
nie pozwól by ta szalona gonitwa
kaleczyła swą prędkością obrazy
które wyzwalają tyle emocji

Opublikowano

bardzo mądra rada...jestem za! nawet lubię "zwalniać", lubię "medytować" nad pięknem wokół, nad sensem zdarzeń i sensem życia - świat jest otwartą księgą dla "umiejących" go czytać...w cichości
:)
serdecznie pozdrawiam -
Krysia

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




Cieszę się że wiersz zatrzymał - człek goni a obraz taki
jak ten z wiersza umyka - a przecież życie nie tylko na
gonitwie musi polegać .
Dlatego warto zatrzymać się i spojrzeć inaczej na nas świat .
pozd.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




Witaj Grażynko - fajnie napisałaś - człowiek zasługuje na więcej
niż mu się wydaje .
Lecz zapomina o tym i goni goni i goni - a piękna które mija nie widzi .
Dzięki za odwiedziny i pozd.
pozd. i życzę miłego popołudnia
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




Witaj Krystyno - cieszy mnie bardzo to co napisałaś pod wierszem .
Człowiek musi zrozumieć że ta gonitwa która przesłania piękno
nic nie jest warta .
Wielkie dzięki za przeczytanie i miły kom.
Serdeczności życzy Waldemar
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




Witaj Grażynko - fajnie napisałaś - człowiek zasługuje na więcej
niż mu się wydaje .
Lecz zapomina o tym i goni goni i goni - a piękna które mija nie widzi .
Dzięki za odwiedziny i pozd.
pozd. i życzę miłego popołudnia
w tej gonitwie wróciłam, by podziękować za sympatyczny dopisek;
to dowód na to, Waldku, że piękno wokół siebie możemy dostrzegać, ale też budować
dziękuję za owo zbudowanie;)
miłego wieczoru
Grazyna
:)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Od urodzenia, aż do ostatniej godziny Dana odgórnie lub przez dziedzictwo rodziny, Jednemu sprzyja, drugi trochę mniej dostaje, Czy zawzięcie pracuje, czy w pracy ustaje.   Od wieków już wiadomo, że przez życie całe Towarzyszką wierną, zaś zasługi niemałe, Bez których tak trudno, a nawet niemożliwe Życie wieść dobre bez udręk i trosk, Choćby dobrobyt był i układy szczęśliwe Bez jej pomocy stopią się jak wosk.   Na całe życie przypisana do osoby, Więc powinna pomagać stale, każdej doby – Nie zawsze, są przypadki znane I w księgach przodków zapisane: Gdy staramy się za mało Życie będzie nam kulało.   Więc zmienna i kapryśna: raz jest, raz jej nie ma, Rozgniewana, bez żalu człowieka porzuci, Na lodzie zostawi, dobra do śmieci rzuci. Zawieszony człek między stronami obiema Jak w wahadle w stronę to w jedną, to znów w drugą Bez ustanku się buja i do końca nie wie Czy on Doli służy, czy Dola jego sługą.   Egzemplarz się trafi co pomaga leniwie. Niezdarne też zdarzyć się mogą – przyznać trzeba – Nie pomogą, gdy zajdzie pomocy potrzeba. Jak nie w parze nazywamy niedobranymi: Rolnika przypada kupcowi i odwrotnie, Rolnik nie zbierze choćby wysiłki stokrotnie Przewyższały starania sąsiada. Z innymi Dolami już bywa, że wysiłek największy Dóbr zainteresowanego nie powiększy: Kartofle zamiast do ziemi urosną w bok, A on nie zbierze nic, choć czekał cały rok.
    • Z rondelka z wodą dla ptaków — moment — połknęła wiewiórka. Tak wolno szybują ptaki, tylko by wyschły im piórka. Wilka, co nosił — ponieśli, ostrząc swe zęby powietrzem. Dzikom zbyt ciasno już w lesie, w łunie latarni: chrum — weź się. Śmieje się ten, kto ostatni rozgrywa przy wielkim stole, nam los zaś zesłał podatki, fundusze dał narodowe.      
    • @Berenika97 Okna są różne a my ... guru spojrzał przez zupę żurek jak małpa także to żenujące  ma pewnie swoje okno    Pozdrawiam serdecznie  Miłego dnia  @Berenika97

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • @Migrena toż przecie od razu zastrzegłem że człowiek strzela a a Panbucek kule nosi.
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...