Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Tragedia pod Smoleńskiem


Gość

Rekomendowane odpowiedzi

dziękuję angello, za reakcję u Pancola
i za założenie tego wątku.
pozdrawiam.
Magda


Mnie się wydaje, że w takich dramatycznych momentach po prostu ludziach normalnieją, a normalnym, naturalnym odruchem jest potrzeba bliskości i podzielenia się, tym, co się czuje z drugim człowiekiem - choćby wirtualnie. I tyle.




Dnia: Dzisiaj 11:59:38, napisał(a): Ania Ostrowska
Komentarzy: 1234


dokładnie o to mi chodziło, Aniu, dziękuję
:)

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

na nieludzkiej ziemi
pod słońcem zagłady
giną ideały bez cienia ogłady

a z nimi kwiat ludu
biało-krwawe pąki
zrzuca jak liść drzewo na polu rozłąki

las milczy a prawda
w mogile usnęła
gdzie ziemia swe dzieci na łono przyjęła

o cześć tej pamięci
wołają kamienie
i z nowym impetem powraca wspomnienie

czas koła zatacza
nad laskiem zawrotnie
kolejny kwiat gubi pąki bezpowrotnie

o ziemio co krwawym
obumierasz głodem
porzuć bicz co wisi nad polskim narodem

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...