Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

wyszedłem w tym co miałem na sobie
świeże zmarszczki, odciski, brudne myśli i chęć wydalania zła
które wzięło mnie w kajdany

klatka schodowa, drzwi wejściowe i świat pachnący ulicą
za dębem zasadzonym przez mojego dziadka w prawo
mijam ogródek i panią, która nie lubi dzieci i placu zabaw

stoję w kolejce po gazetę
pierwsze co robię po jej nabyciu to wąchanie tuszu drukarskiego
na pierwszej stronie napis: odwróć się

tak czynię i widzę
przeznaczenie

Opublikowano

był taki serial o facecie, który w gazecie wyczytywał, co się ma zdarzyć jutro. miał jakieś paranormalne zdolności, czy coś tam; w każdym razie tekst przypomina streszczenie odcinka, zapisałeś, jak poenterowaną relację. nie wiem; no nie trafia (jak ów serial) w tej formie, aczkolwiek pomysł wart szlifu - alternatywy nie mam ;)
pozdrawiam
kaśka.

Opublikowano

to taka zagadkowa pointa, jakaś między tekstowa gra, od pisanego przez Ciebie wiersza, do czytanej przez Ciebie (pl) w wierszu gazety. Jakaś nić łącząca jedno z drugim, czyżby przeznaczenie do spisywania myśli? ciężko orzec
zdrówko,
Jimmy

Opublikowano

Ja bym trochę pociachał Panie Biały, nawet więcej niż poniżej.
Ale nie chcę się narażać, bo i tak nieco zmieniłem Ci puentę ;)
Pozdrawiam.


wyszedłem w tym co miałem na sobie
świeże zmarszczki odciski brudne
myśli i chęć wydalania zła

klatka drzwi wejściowe świat pachnący
ulicą za dębem mojego dziadka w prawo mijam
ogródek panią która nie lubi dzieci i placu zabaw

stoję w kolejce po gazetę
pierwsze co robię to wąchanie
tuszu na pierwszej stronie napis
odwróć się
przeznaczenie

Opublikowano

nooo,
i Twój i HAYQ proszę, proszę
ten okrojony chyba bardziej
ale to twoje dzieło, więc pewnie tak zostanie :)

a wąchanie farby...ja mam od tego katar - przypadłość zawodowa
a teraz będzie mi się kojarzyło, dzięki tobie, z przeznaczeniem
o!
buziak, Biały
:)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Rafael Marius @Wiesław J.K.Dziękuję panowie za odwiedziny :)   @UtratabezStraty

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      O, jaki Lisek Chytrusek - :)   @Nata_KrukDziękuję Nato,  poecie wolno więcej. dziękuję :) @Natuskaa,  :)
    • No cóż. Teraz po latach, kiedy na spokojnie wspominam te pamiętne wydarzenie i w jaki sposób wyszłam z tego cało, to aż trudno uwierzyć, że taki zdawać by się mogło, nieważny incydent, zdecydował o tym, że gdy spadłam na dno, potrafiłam się odbić, wrócić do krawędzi przepaści, podźwignąć ciężar i wyjść na płaskowyż. A co najbardziej istotne, już na solidniejszych zasadach, bardziej wzmocniona i pełna wiary we własne siły, które często omijałam szerokim łukiem.   Rozumiem, że nie wszystko w życiu, idzie jak po maśle. A jeśli nawet, to prawdopodobieństwo, poślizgów i upadków, może być – chociaż nie musi – nader częste i cholernie dołujące. W moim życiu jakoś musiało. Pocieszało mnie to, że inni też nie mają łatwo i lekko, tylko gorzej i trudniej, a niektórzy, są jeszcze bardziej potrzaskani i zapętleni, ode mnie, co dawało pewną dozę satysfakcji.   Paradoksalnie, szczęście innych, także potrafiło podbudować i dać mi cholernie dużo frajdy. Szczególnie w sytuacjach, kiedy na swój pokrętny sposób, próbowałam się do tego przyczyniać. Pomagać kreować szczęśliwe chwile. Chociaż coraz częściej, z odwrotnym skutkiem, niż oczekiwany. Co mnie niestety często zniechęcało, do dalszych tego typu działań.   Tak czy inaczej, zapominałam wtedy chociaż na chwilę, o własnych problemach, zapakowanych w blizny. Wypalały niekiedy mózg, ze wszelkich pozytywów. Mimo wszystko, często starałam się dziękować opatrzności, że tak naprawdę, jeszcze nie jestem na straconej pozycji. Nie dusiłam w sobie pretensji do całego świata i zawiści, że są inni, którym się wszystko układa.   Chociaż… czy ja wiem? Zdarzały się przecież wyjątki, kiedy było zupełnie odwrotnie i ponownie musiałam kupować obiekty codziennego użytku, doszczętnie przeze mnie rozbite, spotęgowaną frustracją, zniechęceniem i zwykłą ludzką słabością. Bywało też, że wychylałam się przez okno i błogosławiłam świat, środkowym palcem.
    • @Wiesław J.K.–Dzięki:)–Ano tak to bywa, w różnych sytuacjach:)–Pozdrawiam:) * @Jacek_Suchowicz–Dzięki:)–Świetny filmik nawiązujący. Szczególnie finał:)–Pozdrawiam:)) * @Marek.zak1–Dzięki–Jak by mógł rzec, pewien maszynista: Różne są koleje życia–Pozdrawiam:)
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      @Roma Dziękuję Roma, chciałem odpowiedzieć temu panu, ale nie warto. Pozdrawiam Cie bardzo serdecznie.
    • może to za mało zapytała jesień kobiercem złocistym przytulić się chciała cwaniara wiedziała że jutro dopadnie ją marazm listopad tak oczywisty
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...