Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

o złota nirwano ach witaj kochana
siostrzyczko idiotów co chorzy na miłość
znalazłam cię wreszcie dopadłam zziajana
i mogę już nie być przeminąć

nic nie czuć nie marzyć nie szukać ostoi
zapomnieć że licho płonęło nadzieją
że trzeba coś kupić że warto by goić
jak ja gdzieś to wszystko minęło

o złota nirwano rozewrzyj ramiona
przychodzę z pokorą świąteczna wyrzeczna
ktoś dziś się narodził ktoś inny znów kona
a ty nieprzerwanie dzwoneczna

kaleczna
serdeczna
bezsprzeczna
bez...

Opublikowano

to zakończenie nie bardzo

nirwana, jako swoisty stan ducha( gnoza ) potrzebny jest peelce po trudach miłosnych rozkojarzeń.
co rozumiem w pełni.

ale takie określanie nirwany - kaleczna(!), serdeczna, bezsprzeczna, bez - jest dziwaczne, jak dla mnie.

przemyśl.


pozdrawiam

Opublikowano

Łysy: Dzięki, że wpadłeś. A "Anno" napisałabym jednak wielką literą. Mimo wszystko!

Almare: Miło, że naskrobałeś parę słów:) Nie wklejam tu nieprzemyślanych słów! To nie warsztat;) Serdecznie!

Cezary: Dzięki, bardzo mi miło. Repozdrawiam, Para:)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



niekaleczny, serdeczny i bezsprzecznie dobry wiersz... Paro, Parko, Pareńko. Pozdrawiam
Parę, skutecznie wspinającą się na szczyt Olimpu. Widziałem orła cień.

pokora niewiele nirwanie pomoże
szczególnie tym chorym z miłości
chochoł goreje już życiem zziajany
jakby chciał skonać ze złości

a ty nirwano srebrzysto dzwoneczna
na próżno czekasz amoku
tak chyba było już tobie pisane
pomarzyć tylko z doskoku

z oddali
znienacka
z pospiechu

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...