Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

nie powiem ci kim jestes
byłaś obok i daleko
szukałem zwierciadła
odbicia nie dotykałem
mówiłaś czas goi ciało
i że ja jestem obok
jak czas okrutny

a teraz jesteśmy znowu
obok siebie czytamy
patrzymy w ekran
zgadujemy jutro

oni zaglądają czasem
podają policzki dłonie
mówią do zobaczenia

powiem ci kim jesteś

jesteś

  • Odpowiedzi 41
  • Dodano
  • Ostatniej odpowiedzi

Top użytkownicy w tym temacie

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Stefff, w kącikach oczu przysiadła mi kropla...
nie pozwoliłam jej spaść
zablokowałaby klawiaturę
ukradkiem wytarłam a ta następna zatkała mi krtań
i dławi wzruszeniem
i nic więcej nie powiem
uściskowuję WAS oboje :)))
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Stefff, w kącikach oczu przysiadła mi kropla...
nie pozwoliłam jej spaść
zablokowałaby klawiaturę
ukradkiem wytarłam a ta następna zatkała mi krtań
i dławi wzruszeniem
i nic więcej nie powiem
uściskowuję WAS oboje :)))
Dzieki Wilczyco, tak wygląda miłość. Jednak CCC.
Opublikowano

dziś Stefanie jesteś Wielki -
wielkim poetą -
wiersz - mucha nie bzyczy ( Anna też nie piska);
dobra artystyczna robota;
gratuluję;

świetna pointa!
- bez wątpienia - Jesteś!

jestem za Henriettę wniebowzięty, abyście nadal zażywali ziemskich rozkoszy, z solą i miodem na zmianę; (może być wymiennie: ocet i wino - ale o tym też jest ten wiersz);
-jestem obok / jak czas okrutny

pozdrawiam

serdeczności dla Was oboje

:))
J.S

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Pomysł bardzo fajny, ale lekko niedopracowany (w każdym razie sprawia takie wrażenie).
Podałabym swoją wersję, ale nie wypada. Ma się podobać Henriecie, a nie mnie ;)
CCC :))
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Pomysł bardzo fajny, ale lekko niedopracowany (w każdym razie sprawia takie wrażenie).
Podałabym swoją wersję, ale nie wypada. Ma się podobać Henriecie, a nie mnie ;)
CCC :))
Dzięki Agato, wrażenie niedopracowania celowe, ja też jestem niedopracowany. Dawaj swoją wersję. CCC.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się



  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • - Gdybyś był chociaż mniej wytrwały... - powtórzyłam po kilku przepłakanych chwilach. - Ale jesteś, jaki jesteś! A jaka jestem ja? - zadałam sobie ni stąd ni zowąd właśnie to pytanie. -  No jaka? No? Chyba przestaję podobać się sama sobie... - zdążyłam mruknąć, nim sen mnie zmorzył.     W nocy przyśniła mi się rozmowa z nim. A dokładniej ta jej część, która w rzeczywistości się nie odbyła.     - Naprawdę zostawiłbyś mnie? - spytałam roztrzęsiona, po czym chwyciłam go za dłonie i ścisnęłam je mocno. - Mógłbyś mnie zostawiłbyś?! - powtórzyłam głośniej. Dużo głośniej. Tak głośno, jak chciałam.     - Rozważyłem to - w treść snu wtrąciło się pierwsze ze rzeczywiście wypowiedzianych zdań. - Ale  skrzywdziłbym cię, wycofując się z danego ci słowa. Więc - nie - ma - opcji, bo nie mógłbym! - senne wyobrażenie mojego mężczyzny dodało zdanie drugie z realnie wygłoszonych. - Chociaż może powinienem - kontynuowało twardszym tonem - bo przy naszym drugim początku postawiłem ci warunek. Pamiętasz, jaki. A ty co zrobiłaś? Nadużyłaś mojego zaufania i mojej cierpliwości, a mimo to nadal spodziewasz się trwania przy tobie.     - A i owszem, spodziewam się - senny obraz mnie samej odpowiedział analogicznemu wyobrażeniu mojego mężczyzny. - Spodziewam się jeszcze więcej: nadal zaufania i nadal cierpliwości. Mimo, że cię zawiodłam. Bo... - urwałam na chwilę, gdy senna wersja mojego em spojrzała znacząco. Jednak ciągnęłam dalej:    - Bo zasługuję na nie, a ty dałeś mi słowo.     - Zasługujesz, to prawda - senny em odparł bynajmniej sennie. - I zgadza się: dałem Ci je. Ale czy powinienem go dotrzymać? Postąpić w tej sytuacji zgodnie z zapewnieniem? A może właściwe byłoby zdecydować wbrew sobie? Może na tym wyszedłbym lepiej?     Uśmiechnęłam się.     - Może, może - odpowiedziałem. - Ale wiesz, że nie wyszedłbyś na tym lepiej, bo nie byłby to właściwy krok.     - Nie byłby? - mój śniony facet spojrzał sennym spojrzeniem. - Bo?    - Bo jestem właściwą dla ciebie kobietą. A ty właściwym dla mnie mężczyzną. Tylko?     - Tylko? - em popatrzył po raz kolejny. Trzeci. Tym razem pytająco.     - Tylko daj mi czas. To dla mnie ważne.      Rzeszów, 29. Grudnia 2025          
    • Napłatał: łatał pan.  
    • O tu napisali Milasi - panu to.    
    • Ulu, z oka kozulu.      
    • Elki pikle, tu butelki, pikle.    
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...