Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

moje myśli tańczą
w rytm ciszy.

chcę cię mieć blisko
pragnąć nie przestać myśleć i czuć

żadnego śladu
rozpłynęłaś się
jak ta Czerwień w moich oczach
i już cię nie widać

nigdy
nie przypomnę sobie
jak przynudzaliśmy
patrząc na siebie jak na obrazek
w najcieplejszych barwach jakie tylko nasze serce
mogło sobie wyobrazić

dwieście dni
bez ciebie
patrząc na nieludzką fotografię
dwieście nocy
ja tak nie potrafię
rzucić wszystko?
za miłością lecieć ślepo przed siebie?

za miłością?!

kocham cię na swój sposób

Opublikowano

Witam mojego imiennika. No cóż, wiersz niestety średni. "mieć Cię blisko chcę" - tak nawet do kobiety byś nie powiedział. Brzmi to strasznie sztucznie; nie lepiej normalne "chcę mieć Cię blisko"? Interpunkcja też nieco irytuje - wielokropki mają oznaczać moment na pauzę, chwilę zastanowienia, ale takie wymuszanie nie jest dobre. Może następnym razem będzie lepiej. I cóż -przeczytałbym o czymś innym, niż o miłości.

Arek

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Ten początek jest, moim zdaniem, trochę konfundujący. Rozumiem, że tu chodzi o wyrażenie uczucia pustki spowodowanej brakiem bliskiej sercu osoby, ale tak naprawdę ten zwrot ma znacznie większy potencjał twórczy i można by go np. z powodzeniem zastosować do wiersza wyrażającego treści metafizyczne (taki stan jest np. możliwy do osiągnięcia w niektórych systemach medytacji, jak np tantra). W przypadku takiego "zwyczajnego" wiersza o tęsknocie, myślę że wystarczyłoby "spokojniejsze" wprowadzenie. Np.

Wsłuchany w pustkę
Jaką zostawiłaś
Słyszę jak twój cień
Odbija się echem od pustych ścian


albo coś w tym stylu

pozdro
Opublikowano

No nie wiem, ale mnie byś nie przekonał do powrotu takim wierszem.

Może i Twoja pustka jest wielka, ale wołasz z niej jakoś tak zwyczajnie.
Proponuję wywalić wielokropki (limit wyczerpany na sto wierszy), zdradzają niedoświadczone pióro.
Co to za znak interpunkcyjny ???
Cię, Ciebie, raczej z małej. wielkie litery zachowaj w listach.

Opublikowano

ten wiersz napisałem dwa lata temu i nie nanosiłem na niego żadnych poprawek. jest jednym z pierwszych i pierwszy jaki został żywcem skopiowany z mojego wierszowego bloga. zacząłem poddawać wiersze waszej krytyce od tego najstarszego;)
dzięki za porady
pozdrawiam:)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Whisper of loves rain Ten wiersz to potężny, mroczny manifest, który łączy w sobie współczesną krytykę społeczną z estetyką słowiańskiego folkloru. Wykorzystuje pan formę poetyckiej klątwy lub proroctwa, aby dokonać surowego sądu moralnego nad rządzącymi elitami. Sprawiedliwość, której nie można znaleźć w skorumpowanym systemie, nadejdzie z samej natury i dawnych wierzeń. To wizja świata, w którym "prawda jak żar" w końcu wypali kłamstwo, a powrót do korzeni (Słowiański Duch) jest jedynym ratunkiem przed moralnym upadkiem cywilizacji pieniądza.  
    • Ja - dane: - modem - e... - domena - daj       Ala, bo ruter... kret u robala.   E, Julu - mysz symuluje.   A klawiatura: paru ta i walka.   Luizana, Prot - ino monitor pana Ziul.   Sieć u rybaka, jak aby ruć/eis.   A te szyny z seta.   Aktualizuj juzi l. autka.   I zaprogramowali, i lawom argo pazi.    
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Nie trać czasu na manowce, patrz jaka Viola zdolna

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • @Berenika97 O to też. Jest jakiś dajmy na to artysta. Ale nie tylko artysta, ale to forum poetyckie więc rozmawiajmy o artystach. I on zmęczony znika z rynku. Albo coś się wydarzyło. Albo przeróżne rzeczy. I wystarczy tylko popatrzeć jak ciężko jest wrócić. I to chociażby do dawnej dyspozycji, nie mówiąc już o przekraczaniu dawnych perspektyw. W moim przekonaniu zdecydowanie za mało doceniamy to co ktoś dawniej uczynił, przy jednoczesnym nadmiarze oczekiwań w stosunku do jutra i pojutrze. Jesteśmy mistrzami, ale głównie w kultywowaniu złej pamięci. Komuś to najbardziej lubimy wypominać wcześniejsze upadki, a nie zwycięstwa. I Ty akurat Bereniko 97 uważaj na to, bo ja też muszę uważać.  
    • @viola arvensis a co w nim niedorzecznego:)?
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...