Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano
należy więcej lepiej dokładniej
potrzeba szybciej już dzisiaj warto
cóż począć nie ma innego wyjścia
mam obowiązek i nóż na gardle


w labiryncie niepodobieństwa
bo taka jesteś
nie nadążam
między musisz a opuszczeniem rąk
podróże pośpieszne
konieczności

zanim zwariuję
pozbieram rupiecie
krok po kroku docenię
zalety nie najgorzej
i bez pośpiechu noga za nogą
ruszę piechotą
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Raz króla spotkał Kolumb Krzyś,
A król mu rzekł - Kolumbie,
Idź do lekarza jeszcze dziś,
Nim legniesz w katakumbie,

Nieciekaw jestem, co kto truć
Na twoim chce pogrzebie,
Palenie rzuć, pływanie rzuć
I zacznij dbać o siebie!

Skłonił się Kolumb niczym paź,
Po cichu tak pomyślał zaś:

Róbmy swoje,
Pewne jest to jedno, że
(...)
Na pewno znasz ten tekst W. Młynarskiego.
Jakoś tak mi się do puenty przyczepiło :)

Dobry wiersz Babo Izo
Mądrą kobietą jesteś :)
Pozdrawiam.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Łatwiej napisać, niż samemu zwolnić.
Czasem dostrzegamy to zbyt późno, biegnąc z górki
trudno się zatrzymać.
Dziękuję Kuba, za zatrzymanie się przy wierszu.
Serdeczności
-baba
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Życie składa się z drobiazgów, które czasem tworzą góry nie do przebycia,
a czasem całe pasmo szczęścia. Miło, że czytałes, dziękuję za refleksję.
Serdecznie pozdrawiam
- baba
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Raz króla spotkał Kolumb Krzyś,
A król mu rzekł - Kolumbie,
Idź do lekarza jeszcze dziś,
Nim legniesz w katakumbie,

Nieciekaw jestem, co kto truć
Na twoim chce pogrzebie,
Palenie rzuć, pływanie rzuć
I zacznij dbać o siebie!

Skłonił się Kolumb niczym paź,
Po cichu tak pomyślał zaś:

Róbmy swoje,
Pewne jest to jedno, że
(...)
Na pewno znasz ten tekst W. Młynarskiego.
Jakoś tak mi się do puenty przyczepiło :)

Dobry wiersz Babo Izo
Mądrą kobietą jesteś :)
Pozdrawiam.
Nie pamiętam tego tekstu, choć Młynarskiego kiedyś bardzo chętnie słuchałam.
"Nieciekaw jestem, co kto truć
Na twoim chce pogrzebie,
Palenie rzuć, pływanie rzuć
I zacznij dbać o siebie!" - uderz w stół, nożyce mi przypomniały i pochwalę się:
właśnie minęły dwa lata odkąd zerwałam z paleniem po dzieśdzieścieścięciu latach!
Umrę zdrowsza!
Co do "mądrości", to podobno, jak śpiewa "Mazowsze" - "każda głupia, która ładna".
Ja i tak nie wierzę peelce, że ona wyhamuje, to pewnie tylko taka autosugestia.
Dziękuję, że znalazłeś chwilkę na przeczytanie. Pogwarzyliśmy sobie, miło było.
Serdeczności
- baba
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Prawda to, prawda! Dlatego też, warto pomyśleć nad jego
przemijaniem i docenić chwilę.
Serdecznie dziękuję za czytanie, myśl i wiersz,
uściski
- baba
Opublikowano

A mi się przypomniał 40-latek:

A kiedy czas pogania,
przodem puszczaj drania,
bo masz 40 nowych lat!


Bardzo dobry wiersz, Babo! Nie dajmy się! dawniej ludzie nie pędzili, mieli czas dla siebie nawzajem i dla siebie samych, a robili znacznie więcej ważnych rzeczy niż my - popatrzcie na historię!
Buziaki.
Joa.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


To prawda, ale nie wiem jak oni to robili. jak my to kiedyś robiliśmy. Teraz brakuje na wszystko czasu, bieganina, a wrażenie, że z robota stoi w miejscu. Już sama nie wiem,
czasem wydaje mi się, że ta cała gonitwa nie ma sensu, ale przecież ktoś to wszystko
musi! Życie zaczyna się ponoć po czterdziestce, ale po pięćdziesiątce - zacina!
Dziękuję Joasiu, bardzo miło mi się z Tobą gwarzy!
Ściskam
- Iza
Opublikowano

osadziłaś mnie, krążę tak wokół Ciebie, Babo i jestem.
jak dobrze Cię czytać - wszystko takie się wie,
a tu bach - obuchem w łeb.
dziękuję
za mądrość Twą
i przytulam Cię najczulej
:))

a! słówko jeszcze - widzisz, jaka jesteś dla nas ważna :) nawet nie wiesz jak!

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Myślenie, że wiem, byłoby zarozumialstwem, ale czuję, że wiem bo i Ty dla mnie
- wzajemnie, również! Dziękuję za "mądrość", choć proszę nie myl mnie z peelką!
Wiesz Magdusiu, masz swój udział w powstaniu tego wiersza; pamiętasz, dałaś mi
namiar na muzik "jest dobrze, jest dobrze, ale nie najgorzej jest"! Od tej chwili coś mi
świtało w głowie, najpierw poszłam w innym kierunku (warsztat), ale ostatecznie zmieniłam na to, co wyżej.
Czyli zostałaś moją Muzą, więc dzięki Ci stokrotne Moja Mimozo Osobista, jak tam zdrowie,
mam nadzieję, że lepiej?
Nie bardzo rozumiem, tego bacha buch obuchem, ale mniemam, że niezbyt boleśnie.
Najserdeczniej pozdrawiam
z uściskami - baba
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Dziękuję za czytanie i komentarz. Mają wspólny mianownik: temat wyboru
drogi życiowej peela. Nigdy bym nie śmiała porównywać swojego wiersza do
wiersza tak Znakomitego Poety, jednak w samej treści - zgadzam się, nawiązuje
do tych samych treści.
Serdecznie pozdrawiam
- baba

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Manek zazdroszczę wirtuozerii słowa, a temat też dobry jak każdy liczy się to, jak to się napisze Z pozdrowieniami kredens
    • Znów leżę w samotności Nikt mnie nie zostawił, on wciąż jest blisko Ale ja myślę o swojej przeszłości Patrzę na kochanka, rękę trzymam nisko   Dotykam jego dłoni, trzymam ją bezpiecznie Wcześniej tak nie było, kiedyś tego nie miałem Dotyk, miłość , ciepło , zgoda, zaufanie To było czymś czego zawsze chciałem   W przeszłości jedyne co dostawałem Dotyk bez zgody, ciepło prawie nie istniejące Teraz tak wiele dostaje, nigdy się tego nie spodziewałem Nareszcie powstają, moje granice tak przyciągające   Siadam do pionu własne ramiona trzymam Mój piękny wstaje, spogląda na mnie znajomo "Czy coś się stało?"pytanie zadaje, obietnicy dotrzymam "Znów uzależnienie..." Mówię, pozostając nieruchomo   Dłoń czuje na karku, "Nie martw się mój drogi..." Wzrok podnoszę na chłopaka wiedząc co to znaczy "Przepraszam...." Odpowiadam, pocierając dłonią o nogi Całuje mój policzek, wiem że nikt tego dobrze nie przetłumaczy   Obejmuje delikatnie chłopca mego Cichym głosem się zwracam " czy tutaj mogę?" "Pewnie" słyszę po chwili, jest w tym coś intymnego Przysuwam się bliżej niego , spoglądam na podłogę   Jego palce z moimi się splatają Drugą dłonią własnego uda dotykam On mi daje pewności, moje własne ruchy pytają Powoli, ostrożnie na własne pozwolenie czekam   Gdy już je dostanę, moja własna ręką wyżej zawędruje Zacznę lekko, delikatnie on mi odwagi dodaje Dłoń chłopca mego ścisne, mocniej ją przytrzymuje Walczę z samym sobą, myślę o tym co właśnie dostaje   Po chwili zatrzymuje, rady już nie daje "Przepraszam..." Mówię ze szklanymi oczami "Nie martw się piękny..." Trzymać mnie nie przestaje Łzy kąpią po twarzy, nie radze sobie z własnymi potrzebami   Mój chłopiec mnie tuli, w jego objęciach zostaje Dłoń trzymam wciąż mocno, nie puszczam nawet na chwilę Kochanek wstaje, drugą swą dłoń mi podaje Czeka aż wstanie mówiąc że moment mu umilę   Idę z nim w stronę kuchni, ręki nie puszczam Myje swą dłoń, on czarną herbatę parzy Daje mi kubek, już widzę ile dla niego oznaczam Robi co ja kiedyś, wiem jaką miłością mnie darzy   "Kocham cię mocno..." Mówię przez łzy ostatnie "Ja ciebie też." Mój chłopiec odpowiada Całuje mnie on w policzek delikatnie Czułość, piękną przeszłość nam zapowiada
    • Jak pokonać i zwalczyć Ten kryzys zaufania do ludzi Porządne tąpnięcie wiary Ale ja ich rozumiem Wszak lepiej jest przyjaźnić się --   -- Z ludźmi pełnosprawnymi Bez problemów zdrowotnych Żyć, łudząc się, że są „idealni” Przecież to nie wstyd pokazać się Z nimi na ulicy.   Nikt nie będzie wytykał ich palcami. Ich mleko jest bielsze I słodsze niż miód Wielokwiatowy i różnokolorowy Zbierany w pocie czoła przez pszczoły.   Nie oczekuję od ciebie Że zmienisz zdanie Przecież masz klapki na oczach Z fascynacją wpatrujesz się W ludzi pełnosprawnych.   Warszawa, 9.05.2025          
    • @Marek.zak1 Marku żeby kontynuować trzeba też przypomnieć co było wcześniej, dziękuję za Twoje słowa.
    • W duchu Pana Tadeusza, a przypominam sobie podobne wiersze z Beja. Z przyjemnością czytam, bo czuć autentyczną miłość do tego, co tam zostało. Pozdrawiam
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...