Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

jeszcze umiem marzyć
bo wciąż kocham

świetliki nad doliną
uśmiechnięta mgła
i samotne drzewo
między stokrotkami

twoje oczy we śnie
mój skrawek ciszy
jaśnieją ciepłem słów
co dzień czekam

przy oknie
ogrom win i kamieni
cierpliwie kruszysz
we mnie wierzysz

mimo wszystko
latam

Opublikowano

Wzruszająca prostota uczuć - ogrom tęsknoty za ukochaną, poruszająca do głębi miłość, która ogarnia nie tylko marzenia, ale i nieprzyjazną rzeczywistość (winy i kamienie, jakaś niemoc), lecz "ukochana" "kruszy" te ciężary, bo wierzy w "ukochanego", w jego miłość, a więc i "ona" go kocha ... wyobrżam sobie to "latanie" zakochanego serca :) wciąż do "niej" :):):) bardzo romantyczny obrazek :)

"mimo wszystko" - ileż treści w tym krótkim stwierdzeniu: być może dzieli ich odległość, jakieś przeszkody nie do przeskoczenia (winy i kamienie)...Autor, stosując niedomówienie, pozwala czytelnikowi na dowolność interpretacji i za to brawo Zbyszku!!! /

poza tym piękna dwuznaczna przerzutnia w puencie

cierpliwie kruszysz ----kruszysz (we mnie)
we mnie wierzysz -----(we mnie) wierzysz

mimo wszystko -------(wierzysz) mimo wszystko
latam --------(mimo wszystko) latam

i jeszcze klamra spinająca całość - tytuł + puenta

spójrz
(...)
mimo wszystko
latam
------(czyli nie załamuję się, mam nadzieję, czekam)

Ech, zazdroszczę peelce ...chciałabym usłyszeć takie "wyznanie" :)
jednym słowem: sz cz ę ś c i a r a :)))))
a Twój liryczny wiersz naprawdę bardzo się podoba :)
garbulki Zbyszku!
*D*D
*D
Serdecznie i ciepło pozdrawiam -
Krysia

Opublikowano

Mówisz szczęściara z tej peelki, Krysiu :)
Myślę, że peel to też szczęściarz
bo dzięki niej może jeszcze latać :))

Dziękuje za wnikliwą interpretację
i pokazanie zamysłu prostych słów
użytych... przez peela :))

Serdecznie i ciepło pozdrawiam Krysiu :))

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • O, tak; noga na kuli upadku luk da - pu i luka - nagonka to.    
    • @Gosława piękna liryka pejzażowa z nutą straty. Cudownie napisane.
    • nie dziękuj , bo na drugi raz nie dam :))
    • @Alicja_Wysocka to ja dziękuję:)     @Gosława Gosławo. Dziękuję Ci za tak trafny i pełen wyczucia komentarz. Masz rację – mentalnie wciąż jestem gdzieś pomiędzy dadaistyczną rewoltą a beatnikowym szeptem przy ognisku. W czasach nylonowych koszul i Radia Luxemburg, dżinsów noszonych do bólu, aż stawały się drugą skórą. W czasach, gdy słowo potrafiło rozcinać jak brzytwa, a wiersz był manifestem, nie "kontentem". Gdy artyści nie robili zdjęć swojego lunchu, tylko rzucali światu w twarz własne sumienie. To były czasy nonkonformizmu – piękne w swojej nieporadności, niebezpieczne w swojej wolności. Filmy, poezja, literatura – rodziły się z buntu, z głodu sensu, z wściekłości na system i z miłości do człowieka. A dziś? Dziś króluje zimny "piksel niebieskie oczko”. Świat patrzy, ale nie widzi. Ludzie nie czytają – ludzie przesuwają. Wiersz to tylko zakładka w przeglądarce. Następna. Następna. Następna. A przecież mogłoby być inaczej. Wyobrażam sobie mężczyznę pochylonego nad twarzą kobiety. Ich usta spotykają się nie dlatego, że telefon się wygasił, tylko dlatego, że serca zadrżały. Pocałunek z miłości – nie z algorytmu. Chwila, której nie da się przesunąć palcem. Czekam na rewolucję. Intelektualną, cielesną, duchową. Ale coraz częściej czuję, że bunt stał się memem, a wolność – funkcją premium. I może właśnie dlatego poezja musi być dziś jak nóż. Ostry, błyszczący, gotowy przeciąć ciszę. Bo kto milczy – ten umiera w wersji cichej. A ja chcę krzyczeć, dopóki jeszcze ktoś słyszy. Jeżeli tak się nie stanie, zgniecie nas sztuczna inteligencja. Nie będzie naszych wierszy. Będą wiersze z AI. I konkursy -- który generator sprawniejszy, szybszy, genialniejszy.     Chciałbym wrócić do czasów swojej młodości ale.....dzisiaj to już możliwe tylko wierszami.   Bardzo Gosławo dziękuję.       @Leszczym bardzo dziękuję za "podzielam powyższą opinię". To dla mnie ważna sprawa :)       @Berenika97 Bereniko. Jeżeli miałabyś kłopoty z zaśnięciem to ja..... Zrobiłbym sobie wianek z Twoich czerwonych róż, włożyłbym go sobie na głowę i siedząc przy Twoim łóżku nuciłbym Ci kołysanki, przygrywając na niewielkim bębenku który posiadam :)   Bardzo Bereniko dziękuję :)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...