Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

cóż wiemy o sobie my – głupcy
myślące siedem miliardów
próbując zrozumieć co ludzkie
aż sobie skaczemy do gardeł

cóż wiemy o naszym kochaniu
siedem miliardów serc czułych
mających wciąż inne mniemanie
choć jedna jest miłość – w ogóle

cóż wiemy o naszej śmierci
to siedem miliardów wciąż żywe –
wnet w ziemi się będzie wiercić
i nikt nie odpowie pod krzyżem

próbując to wiedzieć w rozumie
lub chociaż odgadnąć przez serce
przybędzie nas jeszcze tłumniej
a pytań – sto razy więcej

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Janku;
a gdyby tak w tytule sobie już darować i zostawić tylko magiczne "siedem"?
odwieczny, elementarny dylemat, ale w ciekawej szacie - wiesz, w ostatnim wersie zamiast myślinka wstawiłabym "ze" dochodzi sylaba i jest płynniej, bo w tym miejscu chyba z rytmu wybija.
i jeszcze mam wątpliwość; "to siedem" czy "te siedem"? ale ja nie polonistka, więc bardziej na wyczucie, bo się tym miejscu jakoś potknęłam.
ładnie wyszedł :)

pozdrawiam
kaśka.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Uff. Szczerze się obawiałem jakiegokolwiek komentarza, bo dawno nic nie bazgroliłem. Jakoś weny nie było, a pomysłów całe mnóstwo. Jakoś...

Dziękuję za rady - na prawdę cenne. Tytuł i to "te" zamienię. "Ze" miast myślnika też dobre...

Pozdrawiam noworocznie.
Opublikowano

Podoba się, płynnie się snuje. Przybywam z odsieczą w kwestii "to" czy "te". Otóż "Siedem" jest "ono", zatem - "to", ale: "siedem miliardów"- może być: "te siedem miliardów", więc błędu składniowego nie było:) Teraz jest jednak ładniej:) Pozdrawiam cieplutko, Para :)

Opublikowano

"to siedem miliardów wciąż żywe –
wnet w ziemi się będzie wiercić"
coś mi się wydaje, że bardziej się wierci za życia,
niż pod ziemią będzie!
Może coś w tym rodzaju:
"wnet w proch się przemienią pierwsi
i nikt nie odpowie pod krzyżem"
Jeszcze to budzi moje zastanowienie:
"próbując to wiedzieć w rozumie"
(propozycja:"próbując potwierdzić rozumem"),
ale niekoniecznie, do uznania.
Podoba mi się, moim zdaniem dobry wiersz.
Pozdrawiam
- baba

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Dzień dobry, trochę pan się spóźnił  Przepraszam bardzo, zabłądziłem w próżni  Skąd pan przebywa, opowie pan coś o sobie Jestem dziwną istotą, nie rozumiem sam siebie  Brzmi to znajomo, nie zawsze idzie nam po myśli  Oczywiście, lecz czuje, że moje życie to nieustanny wyścig  Za czym pan tak gna? Jeśli mogę wiedzieć Jasne, że tak. Mogę panu opowiedzieć  Goniłem za miłością i poprawą własnej egzystencji Nie wyszło mi to dobrze, a chciałem być jak sól tej ziemi A więc, co poszło nie tak? Zbyt bardzo się starałem, nie zadbałem o głowę  Teraz nie opuszczam myśli, jakby czarodziej rzucił klątwę  Zabrzmiało to poważnie, może Pan swobodnie spać? Mogę, gdy moje oczy nie mogą rady dać  Chciałbym bardzo Panu pomóc, ma pan jakieś zainteresowania? Uprawiałem dużo sportu, teraz każda czynność jest jak olimpiada Zresztą, jaki Pan? Nikt tak dobrze mnie nie zna, jak moje drugie ja Bardzo dobrze wiesz, że przez ciebie nie mogę spać  Nadchodziłeś zawsze, w najgorszym momencie Chciałeś mej poprawy, teraz jestem tu gdzie jestem  Ty mi doradzałeś, się mną opiekowałeś Gdyby ciebie nie było, było by mi łatwiej  Szanowny Panie, proszę o spokój  Byłem spokojny, lecz ty mi go zabrałeś  Wiem już jedno, odseparuje się od ciebie Ponieważ dla mnie nie jesteś, żadnym człowiekiem 
    • Róże   Że się słowik rozśpiewał nad tobą W ten czas gdy kwitła łąka i maj A słońce które dało ci kolor Widziało krew czerwieńszą niż kwiat   By ciernie co rdzeń plotły ku górze Chciały marzenia oddać niebiosom Mogły na strzępy potargać uczucie Bo ich błękity wziąć same nie mogą
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Samotny podróżnik - Tie-break/listopad 2025  

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...