Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

  • Odpowiedzi 48
  • Dodano
  • Ostatniej odpowiedzi

Top użytkownicy w tym temacie

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Ja najpierw szyłam taką na gumie ;) :D Mama dała mi na pierwszy raz łatwe zadanie, a taka dumna byłam z tej kiecki, że mam ją do teraz ;)
Z Singerki chyba zrobię trunkowy barek, albo nie wiem co ;)
Dzięki Staśku przeserdeczny.
Buziam.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



O Kris fajnie że jesteś.
Wyszło coś z tej stolicznej biby ? Babska ciekawość.
Dużo Was w tej Wawie ;)
A ja nadal marzę o ognisku z Tobą i Franką, żeby palić co popadnie ;)
Dzięksy. Pozdrówy :)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



To dobrze czy źle ? ;)
Daj przynajmniej muzycznego linka na pociechę, albo naucz tańczyć tango łobuzie.
Buźki i pozdrówka.

dobrze, minimalistycznie jak w haiku, oszczędność, obrazowość.

a kawałek na chwile zadumy
www.youtube.com/watch?v=h-F-x10ZMio
pozdrawiam
Opublikowano

ja też mam Singera i to na chodzie ! może dlatego złapał mnie zaraz ten wiersz za klapy popatrzył w oczy, ale po chwili skrzywił się i usiadł żeby napić się kawy. Pani Agato jest wyzwolenie ale co dalej, czy naprawdę kawa przy świeczce wystarczy ? proszę chociaż uchylić rąbka tajemnicy co było na płycie

pozdrawiam niepocieszony

Opublikowano

Zatomizowana rzeczywistość po " katastrofie ", emocje rozpisane na materialny szczegół - ginący, odnajdywany, symboliczny, zyskujący nowe znaczenia...Kobiecy porządkujący remanent, bilans otwarcia " nowego dnia "...
Dobre, bardzo dobre.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



To dobrze czy źle ? ;)
Daj przynajmniej muzycznego linka na pociechę, albo naucz tańczyć tango łobuzie.
Buźki i pozdrówka.

dobrze, minimalistycznie jak w haiku, oszczędność, obrazowość.

a kawałek na chwile zadumy
www.youtube.com/watch?v=h-F-x10ZMio
pozdrawiam

Paris Texas - Lunatico from The Gotan Project - idealnie. Słucham już drugi raz.
Dzięki za wszystko Maćku.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Aleksie czasem kawa przy świeczce musi wystarczyć tym bardziej wtedy gdy "niezapłacone rachunki" - o tym ładnie napisał Wiktor Bukowski.
Rąbka tajemnicy uchylę ;) Wszystko w swoim czasie, ale jak to mówią - "nie ma nic za darmo " ;)
Dziękuję serdecznie za swoiste wniknięcie w temat i pozdrawiam ciepło.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


sentymentalnym się spodoba :)
pozdrawiam
Miałam nadzieję, że Tobie także.
Wydawało mi się, że Ty też sentymentalny ;)
W każdym razie dziękuję za obecność.
bardziej romantyczny :)
na zawieje, wizje czekam
pozdro
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Miałam nadzieję, że Tobie także.
Wydawało mi się, że Ty też sentymentalny ;)
W każdym razie dziękuję za obecność.
bardziej romantyczny :)
na zawieje, wizje czekam
pozdro

Jak się spotkamy to Ci wszystko opowiem ;)
Wizję tego spotkania mam całkiem całkiem ;)
Opublikowano

Agata,

jak dobrze,
że zajrzałam!
przepięknie!
zabieram
obraz,
szum czarnej płyty
aromat czarnej kawy
wyrwane bebechy
z Singera
i pusto w środku

buziak za takie śliczności
to ci zrecenzowałam! profesjonał! o bożeee, :(((((
mniam!
:))

Opublikowano

wszystko z wymienionych rzeczy wydaje mi się bardzo praktyczne, zwłaszcza w odniesieniu do wzbudzania nastroju albo staromodnie - natchnienia;
mam równie "niepraktyczne " rzeczy, np. przemówienie Mao Tse Tunga wydane przez Czytelnika w 1954 roku ze wskazówkami dla pisarzy i poetów - dla mnie to bezustanne źródło szalonego natchnienia i wspaniałego zawsze rosnącego samopoczucia, zwłaszcza gdy co trzy cztery zdania czytam: rzęsiste brawa! - brawa bis! - huragan braw! - oklaski!;
wierszyk uroczy, szkoda tylko że ten "podział" jakby za mało uzasadniony; wszak picie kawy z filiżanki przy świecy to raczej standard...(w Krakowie w każdej niemal knajpce palą się świece i przechylają się czarki z kawą - choć ja osobiście wolę herbatę...);
:)
J.S

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się



  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Akurat jadłem dziś pierogi :)
    • Nie mogę się uwolnić Usta twe niczym wrota do piekieł Rozpalone namiętnie rozchylają sie powoli A Włosy twe aksamitne niczym perskie płótno opadają swawolnie na roznegliżowane ramiona, myslę Podchodzę,,obserwuje,dotykam w koncu całuje, jestem w niebie, jest pięknie Niech Emocje grają melodyczne dzikie dźwięki niech serce tobą pokieruje   Jej jęki znaczyły więcej niż milion słów Nie pamietam snu, w którym  bym Cie nie spotkał, nawiedzasz mnie nawet tam Jestes jak anioł coś stąpił na ludzka ziemie i z łaski swojej obdarzyłas mnie CiepłemZ’, którego nie zapomnę Ach żebym ja ino tez był aniolem to polecielibismy do gwiazd nie patrząc się za siebie
    • MRÓWKI Spałem spokojnie, gdy nagle przez sen poczułem mocne ugryzienie i zaraz potem ból. Przebudziłem się szybko, poszukałem latarki i przeszukałem cały namiot w poszukiwaniu sprawcy zadanego bólu. Nic szczególnego nie zauważyłem więc wsunąłem się w śpiwór próbując usnąć ponownie. Zgasiłem latarkę i położyłem się z powrotem spać. Do rana pozostało jeszcze kilka godzin, lecz nie mogłem zasnąć. Leżałem z przymkniętymi oczami czekając podświadomie na kolejne ugryzienie. To było pewne, że coś mnie ugryzło i przypuszczałem, że był to jakiś mały owad.  Na mojej lewej nodze zaważyłem zaczerwieniony ślad po ugryzieniu i poczułem swędzenie, pieczenie i niewielki bąbel. Dobrze, że nie jestem uczulony na jad owadów - pomyślałem.  Jak więc już wspomniałem nie mogłem spać trochę zaniepokojony, a trochę z bólu. Miałem przeczucie, że coś niedobrego wręcz potwornego dzieje się na zewnątrz namiotu. Tak więc leżałem i czekałem sam już nie wiedząc na co.  Nagle u wejścia do namiotu zobaczyłem małe punkciki posuwające się w moją stronę i po skierowaniu strumienia światła latarki w tamtym kierunku, aż dech zaparło mi z wrażenia, a gęsia skórka natychmiast ukazała się na mojej skórze. W namiocie były dwie czerwone mrówki. W oka mgnieniu zerwałem się na równe nogi i depcząc te, które zdążyły wejść do namiotu, musiałem odganiać te co chciały wejść do środka.  Podczas tej czynności ujrzałem używając latarki, że wokół namiotu jest masa czerwonych mrówek, które otaczały mój namiot że wszystkich stron.   cdn.    P.S. Opowiadanie powyższe napisałem w 1977 roku, czyli prawie pół wieku temu i jest to czysta fantazja.    
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

       
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...