Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

a potem zamkniemy się w domach i basta
rozmawiając o polityce zamieniamy się w ludzi
od wczoraj białe przeszło w niebieskie
czerwone przybrało twarz belfra
wszystkiego nie da się ogarnąć jednym słowem
po jednym winie mylą się przystanki
po dwóch – kobiety

a ona jedna nie miała mi za złe
z tych twarzy pręgowanych – wybitnych –lśniących
układaliśmy się do snu pijani
zamykając drzwi za nimi niech nie myślą
z każdej ulicy z każdej bramy i z każdej speluny
zbieramy to co jest najciekawsze
dla mnie – dla miasta – dla ciebie

w telegraficznym skrócie:
wojny nie będzie
komuchom jak było tak jest
młodzi na start
unia unia unia
Polska mecz przegrała

a potem zapytasz czy warto jest się gubić
na rynku – tak – czasem jest się warto
zgubić ogon i zniknąć w czeluści objęć
uniknąć strachu – radary policja i jeszcze
kilka podlotek które obiecują sobie zbyt wiele
zbyt wiele pudru na twarzy i zbyt wiele nadziei
że skoro się jest – to się już zostanie

Opublikowano

Taki "Raport z oblężonego miasta dwudziestego pierwszego wieku". Smutne. I rzeczywiście, jak zaznaczył Ruffle punkowe. Dekadencki punk. Nieustanne fin de siecle. Dobry wiersz. Zgrzyta mi ten fragment: a potem zapytasz czy warto jest się gubić / na rynku – tak – czasem jest się warto / zgubić ogon i zniknąć w czeluści objęć ... "czasem jest się warto" brzmi dziwnie, może miało tak brzmieć, ale dla mnie zbyt nienaturalne.

Arek

Opublikowano

chciałbym znaleźć kiedyś na półkach w księgarni Twój tomik / to taka szeroko- rozpoznawcza opinia na temat Twoich tekstów / z przytaknięciem łba w trakcie zanikania poklasku / lubię moralizatorstwo w dobrym marginesowo- centralnym stylu /

uszanowanie t /

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Podoba mi się i to bardzo. Troszkę takie... stachurowskie? - ale jak najbardziej w pozytywnym znaczeniu. Nazwałbym to nawet poezją faktu - bez ściem i bez nic nie mówiących metafor, które można w każdej chwili w dzisiejszych czasach wygenerować za pomocą komputera z dwóch, trzech przypadkowych słów. Coraz bardziej podoba mi się to co piszesz, co masz do przekazania innym. Mnie.

Pozdrawiam.
Opublikowano

więc (dla jasności- jedynie sugeruję):
kilka podlotków – to koniecznie.
oraz pozbycie się „zbyt” (w stopniu na jaki pozwala ten kawałek).
może zatem:
„z pudru podkłady grube i nadzieja na wierzchu”.
uniknęłoby się wartościowania, czy jakkolwiek inaczej nazwać to,
co czyni z nas mędrców spod pieca.
:))

* ale przyciąga. plusy trzy.
pozdr.
Bo

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • ładnie   chłodne spojrzenia poranków pochmurne deszczowe dni a przecież nie raz się trafi że słońce kasztan da mi   na krzakach żółci się pigwa pod drzewem niejeden grzyb nad nami czerwień jarzębin wiatr z liśćmi rozpoczął gry ...
    • @Somalija stałaś tam, stojąc w słońcu. a wiatr rozwiewał ci włosy. to było wtedy, kiedy o wieczorze liliowe zapalały si,e obłoki, w którymś lipcowym dniu gorącego lata, w którejś znojnej godzinie podwieczornego skwaru...
    • @Nata_Kruk

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

       A ja Ciebie i Twoje komentarze :)
    • głody ciebie tworzą omamy lśnienia podbite hormonami  puste przebiegi  złe noce alkoholicznej zorzy    poprzez łzy  widzę niewiele  dłońmi mogą sięgnąć jedynie  już wilgotniej małej  i rozlewać zimne orgazmy    noszę smutne ciało  przeniknięte tęsknotą  z pragnienia zatracam     siebie           
    • ...A potem wiła się z bólu...                     Prosiła by więcej już nie...     Krzyczała, błagała... Dwóch nogi   trzymało... Kolejny sposobił się...   Ksiądz modlił się w kościele za   wiarę i ojczyznę miłą...                            I jedyne co było słychać w parku,   to jak dzwony głośno biły...                  Policja gnała na sygnale by kraj oczyszczać z przemocy , a ja.      gapiąc się w okno, myślałem, jak    miło by było powłóczyć się wśród drzew nocą...                                                                                                                          Gdy wreszcie została sama.     ogarnęła się, jak to dziewczyna...      Stringi podniosła.., włosy.       poprawiła.., i powlokła się z.       zawstydzoną miną...                                                                                                         Wieczorami, gdy chłostam wódę,   przychodzi, częstuje się...                     I płacze.., naprawdę                       nieapetycznie.., i opowiada.., ze   szczegółami..,i pyta,czy wierzę jej. Jest wtedy taka dumna.., i taka nieszczęśliwa...                                         Ja kiwam głową ze zrozumieniem, z ubolewaniem.., polewam.., mrucząc - bywa...                                                                                                                A ksiądz wciąż modli się w.     kościele za wiarę i ojczyznę                   I policja wciąż gna na sygnale, by kraj oczyszczać z przemocy...        A ja, gapiąc się na nią, myślę - jak miło by było być z nią w parku nocą...
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...