Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Dziesięć minut do świtu

Mr._Żubr

Przez Mr._Żubr
w Wiersze gotowe - publikuj swoje utwory

 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Mr._Żubr

Mr._Żubr

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

odgarniam z twojego czoła niesforne kosmyki myśli
z pełną świadomością bliskości nowego dnia
który odetnie mnie od ciebie jak od stryczka

będziesz pozwalała popatrzeć mi czasem
na swoje życie przez dziurkę

przyrzekam już nigdy nie próbować zatrzymać zegara
tylko nakręcać go i cofać

Tomasz_Piekło

Tomasz_Piekło

Opublikowano
Opublikowano

Kosmyki myśli;) Zrób coś z tym Żubrze, jeśli poczujesz taką potrzebę. Ostatnia cząstka zgrzyta - nie próbować zatrzymać itd.

przyrzekam już nigdy nie będę próbował zatrzymać zegara
tylko nakręcał go i cofał

Moim zdaniem lepiej brzmi.

Motyw ze stryczkiem i dziurką ok.

Bea.2u

Bea.2u

Opublikowano
Opublikowano

Witam,

wg mnie "myśli" zbędne. przeczesując kosmyk włosów masz doczynienia raczej z domysłami i unikamy metafory dopełniaczowej w tym przypadku kłopotliwej.

całość, jak to powiedzieć, potwierdziłeś moje domysły o sentymentalności Mr.Żubra :))

Pozdrawiam
/b

H.Lecter

H.Lecter

Opublikowano
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Moja lotna fraza nie dotyczy autora, tylko warsztatu ; )
Gdyby ktoś zadał mi pytanie, kim jest autor tego dzieła, to biorąc pod uwagę formę i treść, właśnie tak bym sobie go wyobraził...
Czas obciąć " niesforne kosmyki myśli ", dorosnąć - " z pełną świadomością bliskości nowego dnia "... ; )
Toby

Toby

Opublikowano
Opublikowano

mała wariacja na temat/ czyli jak misię odczytał pewien fragment/

będzieszpozwalała popatrzeć mi czasem
na swoje życie przez dziurkę

a może tłuścioszka zastąpić: "pozwolisz"?



przyrzekam już nigdy nie próbować zatrzymać zegara
tylko nakręcać go i cofać

ta składnia wydaje mi się trochę anglojęzyczna ;)
a może: "już nigdy nie zatrzymam zegara
tylko będę nakręcać i cofać (przyrzekam)" ?

pzdr.
t.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Florian Konrad
      Substancje nakazane

      Przez Florian Konrad · Opublikowano

      jak wyobrażam sobie potworność pierwszych chwil bez ciebie? budzę się, kompletnie nagi, w ciemnym zaułku Narajangondźo albo innego egzotycznego miasta, w którym nigdy nie będę, usmarowany seledynową farbą, z camembertem między pośladkami i naklejką przedstawiającą jelonka Bambi na środku czoła. żeby było śmieszniej. krzyk, bezskuteczne próby dogadania się z lokalsami. niech ktoś mi wreszcie pomoże, bo od nie mówiących po angielsku policjantów jedynie dostałem pałą! zimno i głód. święty Aleksy-menel-Godzuki zwinięty w naleśnik koczuje pod plakatem reklamującym Godzillę XV. ryk, z bezsilności. zaprzyjaźnienie się z wykolejeńcami, deale na migi. robienie paskudnych rzeczy, byleby przetrwać. szpetnokształtne dziewczyny częstujące tym i owym. zlizywanie zawartości strzykawek. sreberka, pazłotka, parszywe kadry niejako przesuwające się obok mnie. piloerekcje, stroszące się skóry. chwile wesołe jak ból zębów albo drutowanie ryja. i ten ciągły brak, niezagłuszalny. papierowe uliczki potiomkinowskiej metropolijki. miasto właściwe trwa dalej. tak odległe, nieosiągalne. a mi coraz durniej. aż po obłęd.
    • violetta
      Kojące

      Przez violetta · Opublikowano

      @Ewelina są fantazji i życia :)
    • andrew
      Patriotyzm naszych pradziadów...

      Przez andrew · Opublikowano

      Pozdrawiam serdecznie 5*  Miłego dnia 
    • andrew
      Jesteś Panie

      Przez andrew · Opublikowano

      ,, Usta me głoszą Twoją    sprawiedliwość,, Ps 71    choćby ulewa spadła  i dom podtopiła  głoszę Twoją sprawiedliwość  prowadzisz łagodnie  po świecie zmienianym na modlę człowieka    nie lęka się Ciebie  łamie przykazania  buduje wieżę babel  obarczając swoimi czynami     a ja  ja wiernie jestem z Tobą  i ufam ludziom jak Ty mimo...  kiedyś się obudzą  wyrwą się z rąk zła    Tobie oddaję troski  a Ty dajesz spokój duszy  żyję w Świetle  nie otacza mnie mrok    Jezu ufam Tobie  głoszę Twoją sprawiedliwość    4.2025 andrew Piątek, dzień wspomnienia  męki i śmierci Jezusa 
    • Ewelina
      Kojące

      Przez Ewelina · Opublikowano

      @violetta Twoje wiersze działają na mnie niezmiennie kojąco.  Pięknego dnia

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...