Natuskaa

@Henryk_Jakowiec im bardziej szukam tym więcej znajduję zimorodek łączy żywioły wodę z powietrzem moc uczuć i umysłu Pozdrawiam raz jeszcze :))

Jest też wersja z mitologii którą mi internet wskazał o Alkione zamienionej w przepięknego zimorodka odtąd wije niestrudzenie gniazda nad morza brzegiem a fale ich nie zmywają tylko w dni alkionowe Interesujący ptak z tego zimorodka :))

Ty to masz poczucie humoru :)) Zimorodka zepsułeś, a może naprawiłeś... jego funkcję. Pozdrawiam.

Jakie to rozczulające :) Pozdrawiam.

Opowiadanie - tak, to ważne... tyle można znaleźć odpowiedzi, tyle puzzli dopasować. Podoba mi się to, w jaki sposób odebrałeś treść. Dziękuję i pozdrawiam :)

widziałeś mnie ostatnio opowiedz o tym czy miałam jakieś słowa a może dopiero dobierałam pod kolor wieczornego nieba albo jesiennej zadumy czy wplotłam je w oczy czy ktoś to zobaczył opowiedz mi czy byłam w barwach tobie miłych czy przemieszana naturą nikłam jak element krajobrazu na zatrzymanym kadrze wzbogacając go jednak o niezbędną plamkę a może nową sytuację opowiedz koniecznie czy tęskniłeś do dzisiaj czy często się pocieszałeś stojąc przed obrazem jakże ode mnie odległym być może schowanym za tłumem ludzi z nikąd lub zwyczajnie czasem opowiedz raz jeszcze

To ja już nie wiem - czy się chwalisz, czy się żalisz, że nie możesz... :) a zdjęcie mi się podoba i bez zdjęcia. Miłego wieczoru życzę.

Nie szkoduj, są takie zdjęcia, których się nie pokazuje :)

Jak to się mówi u fotografów - niezły strzał :) Pozdrawiam.

Żywioł i radość... uroczo :) ... niektóre warzywa to i bez krojenia pachną obłędnie. Dziękuję i pozdrawiam.

Nie ma za co :) Historyjka, opisana przystępnie (jak to u Ciebie)... należał się plus. Pozdrawiam. A tak swoją drogą, ja bym wzięła obie pary ;)

Byle z umiarem :) wtedy i radość można znaleźć w gotowaniu. Dziękuję i pozdrawiam.

Laj... la la laj... la la la li li la laj... taka potrzeba, taki ruch... byle się okręcić, byle zafalować w rytm zawirowań się wbić, jak w starą sukienkę, która pozostała gdzieś w pamięci. Kolor zamglony, nagle wyostrzył się jak sztylet. Nie, to tylko nóż do krojenia warzyw. Pach, pach... seler, por, pietruszka... ta ra ra ra ram pam... ta ra ram... Coś mi się nuci w głowie tak głośno i uparcie, że w środku tańczę, choć z wierzchu nakładam fartuszek, żeby tego w środku nie pobrudzić, nie przepocić, nie przewrócić, nie oddać byle czemu, byle było, byle sobie wyglądało? Wygodnie mi dziś z zupą jarzynową, wygodnie kiedy poruszam się w takt... laj... la la laj... la la li li la laj... wygodnie mi ze sobą, wygodniej co marchewkę, co kaszę, co łaska mi świecie daj, bym się w tym utuliła pod obiad, pod tę ucztę dla ciała, którą mi serwuje melodia w głowie. Robocze moje ubranie, moją wygodę tak łatwo przybieram stanem zasłuchania, stanem euforii nieplanowanej dzisiaj wcale... stanem najwyższej jakości, nie dla oczu, nie dla zbytku... ale dla mnie. Wyglądam teraz jak ktoś, kto właśnie zdał sobie sprawę z tego, że może być szczęśliwy w tym świecie, całkiem szczęśliwy. Wyglądam tak pięknie... kiedy jem zupę jarzynową.

Drzewa to tacy mieszkańcy ziemi, których można podzielić na dwie grupy: istnienia jednych jakby nie zauważamy, a drugie stają się naszymi ulubieńcami. Czyż nie? Takie Twoje wiersze lubię :) Pozdrawiam.

... ale im trudniej tym lepszy może być efekt :) Tak, mam na myśli balet współczesny. Dziękuję i pozdrawiam.

Jak to w balecie... Dziękuję i pozdrawiam :) Bo i barier jest więcej... to się nazywa nowoczesność. Dziękuję i pozdrawiam :)

Wierszyk jest ze słoniem, ale o kokardce nie pomyślałam... :) Uśmiecham się próbując sobie wyobrazić kokardkę na ogonie. Ciekawe czy tamtemu autorowi też przyśnił się słoń? Dziękuję i pozdrawiam :) Napisany był w fajnym okienku snowym (nie wiem czy takie słowo istnieje) wtedy można było zbierać podobne pomysły, jak grzyby. Miło, że się podoba. Dziękuję i pozdrawiam :)

Dziękuję :) Pozdrawiam. Również witam i dziękuję za miłe słowo :) Pozdrawiam.

Smutny wierszyk. Pozdrawiam :)

Zabrali mnie spektaklem wysoko, wysoko... Tego może nie widać, bo to jest próba postawienia się na ich miejscu... Kwitnąca zwyczajność :) (fajne określenie). Dziękuję i pozdrawiam.

Klimatycznie :) Szklanka zimnego wiatru napędza wyobraźnię. Pozdrawiam.

trudno jest tańczyć wśród rozrzuconych butów których właściciele patrzą jak wirując odrzuca się na boki ich sztywne podeszwy trudno jest tańczyć trudno jest mówić kiedy tłum zagłusza szeptać gdy ktoś krzyczy i wyrywać się z ciszy biorąc tę odpowiedzialność trudno jest mówić trudno się jednoczyć idąc po wspólną myśl trzeba jak brzydkie kaczątko najpierw zwiesić głowę potem wyciągnąć szyję trudno się jednoczyć w ciągłych premierach * teks pisany wrażeniami po obejrzeniu spektaklu baletowego „BER”

W pamięci się kręci ta płyta... dobrze ją mieć. Pozdrawiam :)

Pozwoliłam sobie pomajstrować, bo słowa wartościowe, tylko trzeba je poratować. Pozdrawiam :)

Wygląda na to, że o czas :) Pozdrawiam Ps. Ładny charakter pisma.