Ranking

Miłości mięta niepotrzebna, bazylia, czosnek ani bez. Ktoś powie lubczyk - ten na pewno, uwierzyć możesz jeśli chcesz. Wśród majeranku jej nie szukaj, ani też tam, gdzie rośnie pieprz. I odrzuć słowa, te dla ucha, otwartym sercem piękno bierz, Najwyższa pora sercem patrzeć, zatrzymać chwile ludzi świat. Unikaj nigdy oraz zawsze, przecież zakręty życie ma. Jeżeli czujesz w sercu płomień, ofiaruj innym siebie łut. Złudzeniom nie daj w nicość ponieść, w rozumie stale skrywaj lód.

Ojcze a może tato nie to za ciepło a życie takie szorstkie pobujałbym się jeszcze na twojej stopie wtulony w ciepło twojej nogi pojeździłbym jeszcze na barana szarpiąc cię beztrosko za włosy tylko ty i ja umorusany gdy mnie karmiłeś upłakany jak popuściłem biegający z samochodzikiem na sznurku za Twoim cieniem za Twoim zapachem za Twoim ojcostwem i uwielbieniem gdybyś tylko zechciał podnieść mnie z podłogi zaspanego ze ściśniętym misiem w dłoni gdybyś tylko o mnie nie zapomniał gdybyś wszedł do mojego serca i mnie przytulił gdybyś umierał ze mną ze strachu gdybyś otworzył serce swojego pokoju i gdybym się ciebie tak bardzo nie bał przytulić tak bardzo bym Ciebie kochał tak bardzo jak ty teraz tego chcesz a ja kiedyś chciałem

Może wystarczy świt spokojny, barwiący niebo srebrnym blaskiem, by dzień w zaciszu jasnych myśli, pozwalał trwać pomimo wszystko. I może starczy ciepły wieczór, z czułością dłoni dobrze znanych, gdy zachód ufnie żegna słońce, choć nie wie co jest za górami.

spokojnie to tylko film śmiej się ale nie wariuj płacz lecz nie histeryzuj i nie przewijaj nerwowo do przodu bo nie złapiesz sensu ani też nostalgicznie do tyłu bo obarczysz się pamięcią ciesz się filmem klatka po klatce aż do z góry określonego końca a potem zdecydujesz kolejny film? czy może jednak pójdziesz do ogrodu ?

Pod blokiem na trzepaku, beztrosko mijał czas. Z Pingwinem, aż do zmroku - nie chciało nam się spać. Rabarbar z cukrem, Grodziskiej butlę i na składaku w siną dal. Wedla cukierka, w brudnych lakierkach, zjadłabym chętnie jeszcze raz. Gdzie wszystko było słodkie, minęły lata już. Nie jadam chleba z cukrem. No cóż... Ręce umyte z kredy, inne chodniki wzdłuż. Choć, gdy powracam w dawne miejsca, to czuję nadal ten słodki smak... ... różowej gumy, poznańskich ciastek i brzdąca... Ach! Kto mi te lata słodkie skradł?

Twoje oczy są takie błękitne, niczym wody najczystsze pod niebem. Twoje usta czerwienią wciąż kwitną, przyciągają spojrzenie do siebie. Jego oczy są czarne jak noce, rozgwieżdżone i pełne tajemnic, lecz gdy wasze spojrzenia los plącze, to marzeniom już blisko do pełni. Zapragnęłaś tych ramion i dłoni, ich szorstkiego dotyku na ciele, twoje piersi oddechem już gonią, za uściskiem, spełnionym marzeniem. On ma żonę i dzieci dorosłe, ale nie jest do końca szczęśliwy. Tobie ufa, to przecież jest proste, choć jest tutaj, to ciągle jest z nimi. Modre oczy z rozkoszy już mrużysz, twoje ciało dreszczami zadrżało, w przyjemności nieczystej kałuży właśnie rodzi się zamęt i chaos.

Czułość. W powietrzu czuło się miłość, choć to złudzenie chyba… Na początku było słowo. Pośród słów błądziła myśl. Każdy, nawet polny kwiat, do słońca chyląc swą twarz rumieńcem pokrywał się… jakby zmarszczki miał… i zapamiętać nas chciał na wieczność. Miłość przecież wietrzną jest…, unosi ją wiatr. Zapuściłam się w nasz ogród, by osuszyć nasze łzy…, płatki róży na policzkach… Szczęściem wiatr przegonił chmury…, ogród zamilkł. Zniknął obraz dwojga ciał… Poruszałam się z trudem, ścieżki zarosły w gniewie. Czy ja w gniewie nie pamiętam? Reszta zniknęła z księżycem. Mrok okrył Ziemię. W bieli wiosennych wiśni czaił się strach. Upłynął czas.

Holiszów* W ziemię wbity nóż, serce pełne róż przepełnione cierniem - to zdrajców zimny jad, życie pośród zórz i cisza pośród wzgórz, pod nami miny i drżące - dłonie, czekajcie, dziewczyny, to świętokrzyski zwiad, pod nami gliny - już wasza płonie miłości - wolność, plecy: pełne - róż przepełnione cierniem - to zdrajców zimny jad, serca z pasiaków jak kwiaty lnu - twórz. *więcej informacji Państwo znajdą w następujących esejach: "Komentarz - komentarz odautorski" i "Mój drogi świecie" - Autor: Łukasz Jasiński (maj 2025)

do re mi fa so la si do na wietrznej gamie foliowa torebka dronuje okolice świat kołysze się w srebrnej poświacie motyli taniec między ludźmi jak makiem zasiał opada rosa kiedy jesteś blisko moich myśli zarabiam na wieczność

Gdybyśmy byli kotami To byśmy się spotykali ciepłymi wieczorami Na tej łące, gdzie kołyszą się maki Pod naszym starym niebem w białe plamki Czasem siedzielibyśmy w tej pustej chatce za lasem A najważniejsze, że wędrowalibyśmy razem I przez łąki I przez lasy Przez miasta I przez wszystkie życia

nauczyć się rozmawiać o tym co było jest będzie nie chować za parawan strachu i nieprawdy mój drogi miły czytelniku niby nic prostszego a jednak bardzo trudne czasem do spełnienia ponieważ wydaje się nam że lepiej się wycofać nie wdawać w trudne zamieść je pod dywan

Jej serce Skrywa tajemnicę Zapisaną W osobnych bytach Jej ciało To otwarta księga Z której czytam Prozę życia Jej dusza To kruchy fragment Z którego zbieram Prawdę o istnieniu

ty się nie obnoś tak ze szczęściem jeszcze wyniucha ludzka zawiść okrutnie podła bezlitosna porzucić każe i zostawić szczęście jest wątłe i strachliwe nie cierpi krzyku ni rozgłosów materii wielce delikatnej na którą licho znajdzie sposób więc nie rozwieraj słów na oścież kiedy poczułeś się miłośnie przebądź je cicho cichusieńko może przeżyje jedną wiosnę

Na ozdobnym półmisku serwuje stek bzdur, przyprawiony domieszką ironii, obietnice, okraszone słodkimi słówkami, dodaje szczyptę jadu, jako wzmacniacz smaku, kusi obłudy sztucznym aromatem, podlewa sosikiem prób manipulacji i dekoruje dzieło kleksikiem zawiści. Tworzy więc całość identyczną z naturalną.. Jeszcze wszczepia- gdzie się da- wirusa, by czerpać zysk z udawania leczenia marnym placebo. Jakie trucizny skrywa pod beszamelem kłamstw?

Stawiał wirtualne domy Wirtualne – wielkie zamki I z pikseli – całe miasta Okna jasne – w nich firanki Wirtualnie ze złem walczył I do smoków groźnych strzelał Wirtualnie pokonywał Hordy Hunów – co niedzielę Wirtualnie godził władców Wirtualnie – tworzył parki Tkał gobelin pełen kwiatów I zakładał – trzy folwarki Gryząc chipsy pijąc colę Czekoladą przegryzając Po klawiszach szybko biegał Jak z pikseli tkany zając Aż przed lustrem realności Rankiem modrym wreszcie stanął I zobaczył trzy podbródki I koszulę zbyt już małą Tak się składa na tym świecie (Nie w marzeniach lecz realnie) Na ekranie bijesz smoki Tyjesz zaś niewirtualnie…

niebo powoli zbliża się do ziemi chce ją przytulić powiedzieć że jest dumne że trzyma za nią kciuki że lubi jej wiersze podziwia zachody zaćmienia oraz świerszcze lubi przyglądać jak dumnie rosną drzewa lubi gdy płacze bo w tych łzach prawdę widzi niebo jest ziemi bliskie czasem drzwi otwiera szanuje tych co ją kochają sercem

lada dzień może już jutro będzie można rozmawiać widzieć się bliskimi którzy odeszli to nie bajka pracuje na tym właściwie już kończę pisać program wystarczy za życia podłączyć komputer przez chip z mózgiem kogoś z rodziny i zgrać jego pamięć na dysk wystarczy kilka terabajtów w pamięci są zapisane nie tylko zdarzenia ale i myśli oraz obrazy wszystko będzie można odtwarzać nie nie na ekranie telewizora to będą hologramy może więc ta osoba siedzieć na krześle naprzeciw nas tak jak za życia odpowie nawet na pytania z powodu których będzie się rumienić bez kłamstw i kluczenia powie nawet to czego za życia nie mówiła jak zwykle wam pierwszym dam to do testów pięciu wybranym gratis na razie wgrałem siebie i rozmawiamy ten wgrany ma lepszą pamięć niż ja wiele się o sobie dowiedziałem 5.2025 andrew Sobota, już weekend.

Ze znawstwem i dowcipem ujęte…:)

@Jacek_Suchowicz Grunt to równowaga.

@Naram-sin A może jeszcze inna definicja hejtera..... HEJTER. Apostata-renegat-kacerz ostrzy narzędzia niemiłości-niewiary-nienadziei, jadem strachu opluwa tych lepszych od siebie, przeraża mową nie do końca wiązaną. Oto jego kompleksy: wielkie poczucie małej wartości.

nie wiadomo co lepsze co gorsze wszystko kłóci się z prawem natury tu uczciwość nie warta już grosza tam dewiacja hedonizm i bzdury jeśli miłość jest pięknem bezwzględnym pragnie dzieci wierności czułości gdy zabawką to ludzie są biedni bo zgubili sens bycia ludzkości :))

bądź łaskawy opóźnienie może ulec zmianie peron wydłuża się o kolejny odcień szarości na dworcu świat się nie kończy są jeszcze schody ruchome i nieruchome pomyślałem o wyrzutach sumienia i moim życiu czas skrócił się o kilka wierszy

@Manek Dziękuję i pozdrawiam:) @Alicja_Wysocka To i ja się cieszę :) Dziękuję i pozdrawiam:) @Rafael Marius Czasem się udaje :) Dziękuję i pozdrawiam:) @Łukasz Jasiński Fakt. Dziękuję i pozdrawiam.

i z czego ja ci wiersz poskładam pamiętasz może z których wzruszeń czy z tych co tylko mnie się zdają gdy się zapatrzą w siebie dłużej nieśmiałe drżenie wiotkich uczuć w subtelne upiąć ornamenty kleszczonym ciszom rozgiąć usta w sklepieniach wersów sensy zwieńczyć jakie to trudne pewnie nie wiesz pochować żywcem sny pomdlałe a może wiesz bo przecież kiedyś bez wzajemności też kochałeś

wiersz wiosenny nie tylko dla dzieci Pewien poważny tulipan stokrotki za nóżki chwyta i mówi, że będzie twardy targając wargą o wargi. Oj, nie są głupie stokrotki, już dawno zdążyły odkryć, że kasą potrząchnie przy tym, a kocha tylko językiem.

ciemna letnia noc mruga światełkiem życia przydrożna trawa

w zrozumiałej wersji wiosna przybiera okoliczne kolory przestrzeń dojrzewa zieleń rozkwita w innym folderze nienamalowane ptaki przylecą jutro zerkam przez okno od czasu do czasu

poznałeś inną dziewczynę tak po prostu chcesz z nią dzielić życie i pieprzyć w każdy otwór (ja nie mogłam cię nawet dotknąć) głupia - byłam ci wierna zaciągałam hamulce nawet w myślach i czekałam aż się spotkamy ciągle zastanawiam się w czym ona jest ode mnie lepsza przecież byłam idealna mówiłeś że mnie kochasz teraz chcesz się ze mną przyjaźnić nie zerwę z tobą kontaktu ale na tę chwilę nie potrafię na ciebie patrzeć

@Rafael Marius dzięki - nie ma nic gorszego jak ślepa małpia miłość :)) @Dagna dzięki - drobne obserwacje ludzi wokół :))

@Łukasz Jasiński a ja kiełbasy nie lubię:) Ja szpinak to codziennie:) moja podstawa jedzenia :)

Musi być miłość :)

Co tam się przejmować:) kup sobie szparagi i zrób:) sezon na nie:) ja mam w wersji z boczniakami, niebo w gębie:)

Witam - pomarzyć można - Pzdr.

@Domysły Monika dlatego ma tytuł dla mojego kochanego taty a nie np ojciec to brzmi dumnie

Właściwie, to niczego nie miałem intencji piętnować. Chciałem tylko zwrócić uwagę na coś, co zdaje się moim zdaniem, zdecydowanej większości umykać. Jednocześnie nie było moją intencją, wybielania, którejkolwiek, ze stron. Reszta komentarza trafia w sedno. Dziękuję jeszcze raz za pochylenie się nad wierszem i jego analizę. Dobrego dnia. No cóż, napisałem to powyżej, też uważam, że ostatnią zwrotkę skopałem. Też mi się nie podoba. Jeśli znajdę trochę wolnego czasu, to zobaczę co się da jeszcze z tym zrobić. Nie chce jej wyrzucać, bo miała być jak uderzenie młotkiem po gładkim heblowaniu, ale osiągnięty efekt daleko odbiega od zamierzonego. Dziękuję za czytanie i pozdrawiam. Też się zgadzam. Pisałem już o tym powyżej. Dziękuję za obecność. Również pozdrawiam. Dziękuję Pozdrawiam.

i po co te wszystkie fantazje gdy zmarli są stale wśród nas gdy trzeba coś tobie przekażą a wszystko ma przecież swój czas nie widzisz nie słyszysz ich teraz nie znaczy że wcale ich nie ma a tlenu nie dotkniesz w powietrzu bez niego co żyje umiera :)

@Łukasz Jasiński to zniekształcony obraz mężczyzny.

@Dagna, @Adaś Marek, dziękuję :)

A pomyśl co będzie w dobie komputerów kwantowych!!!

@andrew – ta "wczorajszość" była właśnie w pierwszej wersji.

@Marek.zak1 @iwonaroma Tak uzna kucharz schaboszczaka krytykę, jeśli krytyk jest co najmniej rzeźnikiem

Ot, że ty... ma... do baby mu brak i karbu my - babo - damy... też to.

@Michał Smółka Nostalgicznie Przypomina mi dzieciństwo..

już nie pamiętam o co poszło może o deszcz co rozpuścił ostatnią wiadomość może o słońce świecące do zaślepienia oczu do wypalenia rozsądku i naskórka mój charakter udźwignie tylko Pudzian i ty choć nie jesteś tak wielki siłą mięśni możesz unieść nawet gniew bierzesz mnie na ręce robię się coraz mniejsza coraz młodsza jestem dziewczynką z Instagrama pokazującą fucka od ścian odbija się twój śmiech

@Roma Nie jesteś przeczulona. Ja widocznie dobrze pamiętałem dawne miłości...

Opowieść straszną dla Was mam o statku złym i pełnym krwi. Holendrem Latającym zwan, na którym podły rządził typ. Załogę on piekielną miał, co siała zamęt, gwałt i zło, sam diabeł w jego żagle dął, za rufą ciągnął ofiar stos. Kapitan nikczemnikiem był, przelewał wciąż niewinną krew, na bakier z prawem w życiu szedł, kajutę brudną miał jak chlew. Beczkami chlał codziennie rum, załogę ćwiczył niczym psy, bosman się go jak ognia bał, choć sam był aż do szpiku zły Aż przyszedł w końcu sądu czas, gdy statkiem miotał sztorm i szkwał Kostucha cięła majtków w pień, Kapitan też się śmierci bał. Nazajutrz, gdy wstał nowy świt i słońcem zalał cichość wód, jak kamień statek na dno szedł, z załogi każdy zimny trup. Podobno czasem zjawia się na morzu statku tego duch, załogą na nim zmarłych tłum, kapitan dla nich martwy druh.

nie musisz malować oczu bo najbardziej hipnotyzują mnie o poranku oraz ust bo uwielbiam ich naturalny kolor a włosów farbować i na paznokcie nakładać lakieru bo i po co skoro cały drżę gdy tylko zamruczysz kotku z mojego żebra