Ranking

żeby ktoś wysłuchał bez nakazów zakazów zaleceń by przytulił do serca bez żebrania o dotyk i pokochał jak potrafi najlepiej za to że jestem człowiekiem

nie mam zastrzeżeń choć do mnie ma ten i tamten i nawet ta za to i tamto za to co było czego nie było za moją głupią naiwną miłość za śmiech i za spojrzenie za kwiaty i za kamienie nie mam zastrzeżeń wszystko przyjmuję wrzucam na klatę dlaczego? chętnie to wytłumaczę nieczęsto ale czasem tak bywa nie mniej ni więcej ale znowu jestem szczęśliwa nie nie wygrałam w totka ani w zdrapkę nie awansowałam choć miałam chrapkę i znowu lepsza okazała się ta więc czemużem szczęśliwa bo mam nowego psa

Chciałbym zamówić i deszcz i słońce i związać tęczy początek z końcem; po czym zaprosić ciebie do środka by zagrać razem w myszkę i kotka. Gonić za głosem ścieżkami tęczy, dopóki któreś z nas się nie zmęczy. Dotknąć niewinnie raz lub dwa razy, ciepło oddechu poczuć przy twarzy. Wiem już, jak trafić w usta namiętne, więc mam powieki nadal przymknięte. Najlepszy moment: z dala od ludzi i... gdyby nie ten cholerny budzik! Chciałbym...

noc coraz bardziej przypomina ciebie wygładzając nierówności wciska pod powieki światło dociera głęboko w miejsca gdzie martwe linie nabierają kształtów i jest coś jeszcze puls który każe zatrzymać obraz w pojedynczych smugach zanurzam palce dotykając miękkiego płomienia wykradam światu ostatnią iskrę

Baju, baju cz. 1/2 Pewien skrzat wśród sosen siadł na mchu miękkim i zielonym, lekko nawilżonym, lecz nie mokrym. Peleryną z liści się nakrył i zaczął bajać. Cichy jego głos zwierzęta usłyszały, zebrały się więc, utworzyły krąg, jeleń skrzesał ogień – rozjaśnił mrok. Oczy stworzeń zalśniły, mordki zadumane, wzruszone, chłonęły każde słowo – o miłości, radości, równości, spokoju. Nawet zwykle napuszona sowa pomuskała piórka, kilka z nich spadło na małego szczurka. Ten poruszył swoim wąsem i z łezką w oku rzekł nieśmiało: - Ja tu do was nie pasuję, bom jest tylko zwykłym szczurem, ale skrzata chcę posłuchać, on wprowadza dobre czary, chłodną dłonią odpędza widma zła. A bajka usypiać zaczęła. W półsen zapadły też i wilk, sarna, mała wilga, dzięcioł oraz sójka. Lekkie trzaskanie polan, cudnie brzmiało – wyciszało. O to właśnie chodziło skrzatowi, zbolałych serc lekarzowi. *** To bajka, która się już kończy, ale rano pozwoli spojrzeć prosto w słońce – nie porazi ono wzroku, przytuli, odda trochę energii, a zwierzęta pójdą w świat szeroki, głosząc słowa tego, co ma z liści przyodziewek i sosenki obok siebie. @Justyna Adamczewska Maj 2018 r. r.

Wąziutka, kręta droga pomiędzy polami wije się dotykając szarej ściany lasu, w mroźny ranek styczniowy by zdążyć zawczasu wspomnień krokiem podążam w niebyty otchłani. Pod stopami śnieg skrzypi, powietrze oplata szronowymi linami wzgórza wiąże chłodem, ale one uśpione bladym cichym wschodem otulone przymrozkiem czekają do lata. Daleko po horyzont nie widać nikogo. Tęsknotą zapachniała dobrze znana przestrzeń. Wiatr od czasu do czasu zrywa się i szepcze, że od lat nie chodziłam dzieciństwa mą drogą. Z zakłopotaniem w sercu idę, a on drepcze. Hej! Wybacz mi wietrze, wróciłam, znów jestem. 19.01.2019r.

nieraz za krótka godzina a za długa minuta - zbyt wolna prawda za szybkie kłamstwo gwiazdy ciut za dalekie chmury zbyt blisko miłość nieszczera uśmiech fałszywy nieraz życie niełatwe wilka wycie smutne okno życia otwarte płacz dziecka boli na szczęście to nieraz nie jest zawsze dlatego właśnie ja kocham żyć

Kto wcisnął w to ciało pragnienie rozkoszy? Kto wpisał obawę przed odrzuceniem? Kto dał mi zasady i prawo je łamać? Kto wskazał tę drogę, co zwiedzie do celu? Kto dał mi nadzieję? I kto ją odebrał? Czy dobry, czy podły, który się z nim ściera? Lecz jeśli, jak mówią, w ogóle nic nie ma, to skąd mi się biorą te wszystkie zmyślenia?

spływają łzy ostatnie korytem rzeki zamknięty świat odległy niedaleki sentymentalny ogród drżeniem rzęs poruszony odwiedzam snem przebudzonym

wobec mojej osoby całkowicie obojętne nie obchodzi go kiedy oraz w jaki sposób umrę nie interesują Państwa moje uczucia i marzenia tylko przydatność, przydatność, przydatność... a ponieważ jej nie ma Państwo jest wobec mojej osoby całkowicie obojętne

mamo pogłaszcz moje myśli wystające w każdą stronę jak gdy byłam mała kładłam na kolana głowę wyczesz ciemne drżenia pasemka niepokoju w dłoniach warkoczyki rozplącz łzami nawilżone mamo

Na świat przyszłam rankiem zimowym i chmurnym jako piąte dziecko niewyczekiwane, ale miałam bardzo kochającą mamę, tato cenił synów, a z córki był dumny. Przyszłam na świat poznać smak trudu i potu, zapachy i przestrzeń w czterech porach roku, deszcze, burze, wichry i ciszę o zmroku, w genach otrzymałam super antidotum na smutki, tragedie, drogi poplątane, kłopoty, nieszczęścia chodzące parami, by na cztery łapy spadać jak w aksamit przyszłam na świat zimą, do lata zostanę. 20.01.2019r.

gratulacje, uwielbiam psy :) każdy pies zmniejsza stres zawsze pierwszy jest czy to złodziej czy dres kiedy dobrze i źle wie jak nikt inny gdzie atakować i wzruszyć pies ma plusy same i na amen kocha pies to ma i nochal Pozdrawiam.

Nie miałam możliwości wypowiedzieć się wcześniej, bo mnie po prostu nie było. Deonix, pamiętaj, że jestem w 100% po Twojej stronie. Nie popieram przerabiania czyichś utworów na swoją modłę, bo to tak jak napisałaś zwyczajne świństwo i takich cyrków było i jest w sieci całe mnóstwo. Nadal! bo nikt nie umie zrobić z tym porządku. Trzeba po prostu o tym mówić, a już na pewno reagować. Oczywiście mam tu na myśli przerobienie czyjegoś tekstu, zapisanie i wstawienie do sieci jako swojego bez podania źródła inspiracji. Bo zupełnie czymś innym jest przerobienie czyjegoś utworu w sensie komentarza na zasadzie sugestii, rady, pokazania jak można inaczej...etc, to wtedy żadna krzywda się nie dzieje pod warunkiem kulturalnej wymiany zdań, a i tak jak było napisane powyżej decyduje autor. Po trosze rozumiem Mateusza, bo rzeczywiście trudno się tak na 100% odnieść i ocenić sytuację, gdy się nie przeczytało wpisów. Fajnie by było gdybyś go zaznajomiła. Dziękuję Ci że poruszyłaś ten temat.To ważny temat. Deonix, znam Cię naprawdę krótko, bo krótko tu jestem, ale zdążyłam zauważyć, że Twoje komenty są rzeczowe, konkretne, motywujące co mi osobiście bardzo odpowiada. Zamiast gwiazdeczek, piąteczek, serduszek itd wolę szczery, rzetelny komentarz. Zresztą wiesz o tym. Bardzo by mi było żal gdybyś opuściła orga i mówię to naprawdę serio. Jesteś jedną z nielicznych osób, które potrafią bez ogródek i szczerze mówić co czują, potrafisz gadać z wierszem i o wierszu, a to się ceni. Ja każdy swój wiersz wkładam do działu gotowe, bo wg mnie jest gotowy, ale człowiek się całe życie uczy, wszystkich rozumów nie pozjadałam i zawsze miło jest zmierzyć się z ciekawym konstruktywnym komentarzem. Może się przecież okazać że wcale nie mam racji. Także ja do tych działów aż takiej wagi nie przykładam. Jeśli popełniłam błąd poprawiam i już, bez względu na to w jakim dziale by się mój wiersz znajdował. Jedno jest pewne i niech to będzie podsumowaniem mojej wypowiedzi, w żadnym wypadku nie wolno się posiłkować cudzymi myślami, frazami, wierszami (przerobionymi na własną modłę) bo to jest własność intelektualna autora i kropka! wykorzystanie bez jego zgody, jego dóbr i własności podlega pod paragrafy. Niestety, tak jak napisał admin na własną rękę trzeba dochodzić prawdy. Portal ze strony administracji po zapoznaniu się z sytuacją zapewnia nam... no właśnie co? Ewentualne wsparcie i poparcie, oraz wykluczenie delikwenta z rodziny. Wiem że to tylko tyle, ale zawsze coś. Także Deonix, nigdzie nie odchodź. Wszędzie dobrze gdzie nas nie ma;) Pozdrawiam.

nie tylko stary człowiek ale także stare meble i kamienie są świadkami tego co było jednak się tym nie chwalą milczą pomimo tego że również jak on mają duszę nie tylko człowiek umiera one również umierają w ciszy i zapomnieniu bez pogrzebu jednak się nie martwią bo wiedzą że gdzieś kiedyś echo lub wiatr o nich wspomni

Możemy się tylko uśmiechać, Możemy się tylko wspierać, Bo jaki jest sens tego życia? Że teraz możemy tu być, A zaraz nam przyjdzie umierać..

wysłuchałem Marcinie i przytulam - żeby nie było - wiersz oczywiście :) Pozdrawiam.

Wydaje mi się że każdy z nas jest częścią państwa:)))

Tak, dobra myśl. Przepraszam za wyrażenie, ale mam taką przyziemną [sic!] myśl, że Państwo mogłoby się odniebać. W sumie nawet wolę, żeby było całkowicie obojętne, niż ma się przesadnie troszczyć. Pozdrawiam.

Piękny wiersz, poruszył mnie. Dla mnie jest gotowy, niczego bym nie zmieniła i wolałabym, abyś Ty również nie zmieniał. Zabieram do siebie :) Buziaki :*

Zawsze fascynowała mnie potęga instynktu przetrwania gatunku. Skąd to się w istotach żywych wzięło? Kto w nas to wsadził? Płodzimy dzieci nie patrząc na to, że przeraża nas świat. Aby to wszystko miało odrobinę sensu, musi temu towarzyszyć wzajemna miłość. Inaczej wszystko jest bezsensem. Piszesz, gdy masz o czym. To zdecydowanie lepsze od dużo a o niczym. Pozdrawiam :-)

W ręku broń, w ustach modlitwa przeżuta już i mdła, na sztandarach wolności hymn, serce sczerniałe do cna. Bóg nie jedno ma imię, religia, honor, mamona, więc nie płacz durna matko, że syn twój w bitwie tej skonał. Wszak zginął on w imię boga. Ku cudzym ambicjom pędząc w szaleńczej gonitwie, prosto w objęcia śmierci, wierni tej samej modlitwie. Ale bóg wiele ma imion, pycha, nienawiść, doktryna, czemu więc ojcze – idioto, nie wpychasz bagnetu w dłoń syna? Wszak zabić ma on w imię boga. Ten się śmieje kto kuru, gdzie dwóch się biję – tam lament. Bóg umiera ostatni, na wieki wieków amen.

Jej, powskakiwały mi jakieś cudaczki... jeszcze raz wers.... skropione kroplami deszczu . . . . . . . . byłaby możliwość wstawienia np. zroszone, zniknie 'powtórka' słowo... "istnieją".. wydaje mi się zbędne, bowiem już sam fakt, że.. żyją.. oznacza, że istnieją Czytałam 'to' wcześniej, nic nie pisałam, bo mam wrażenie, że nie lubisz korekt od czytacza. Dzisiaj zostawiam maleńką sugestię. Skorzystasz, czy nie... Twój wybór, Sylwio. Pozdrawiam.

na szyi i ramionach stawiasz pieczątki bawisz się kręgosłupem rysujesz linie między kostką i biodrem zataczasz koła w kierunku serca między naszymi zmysłami

już sam przedrostek dys mówi mi, że tkwi w niej pewna dysfunkcja coś ułomnego, niepełnego nad czym można się ulitować lecz nie poddawać temu słowa rzucane jak petardy jak miecze jak bomby grają werble werbalne i zamilkła rozmowa i zniknęła cisza.

@Kobra, @evicca Serdeczne podziękowania za wasze serduszka ?

Tak. Od tego nie da się uciec :))

Sympatyczna, z nutką głębi tęsknota za dziećmi... można doczytać pomiędzy, że ojciec żyje gdzieś 'z boku', a wspomnienia uparcie "chodzą" mu po głowie, albo tęskni do minionych lat, które zostawiły w pamięci życzliwe peelowi obrazy. Z technicznych spraw, za dużo końcówek ..anie/..aniem/..eniami/...aniu/, to natychmiast wpada w ucho. Powtórka "tęsknię za wami", wydaje się usprawiedliwiona. Pozdrawiam. ps. Waldek ma rację, tęsknota łatwa nie jest.

Dziękuję Sylwio za słówko do mojego postu. Rozumiem i... Pozdrawiam. ps. Droga Autorko, w obliczu tego wyjaśnienia, ostatnie słowo pięknie zabrzmiałoby.. istniejesz. Myślę, że na dłuuugo, nie tylko, gdy kwitły jej róże. Już milknę.

Od razu się uśmiechnęłam :)

Przede wszystkim to mam na myśli, bo to daje im porównywalne możliwości wpływów na naszą rzeczywistość.

Tak kochają osoby najbliższe. Ale aby być kochanym za to, kim się jest, trzeba też pozwolić się kochać, tzn. jasno sygnalizować potrzebę miłości. Niektórzy tego nie robią, np. w przypadku kobiet jest to postawa matki-kwoki, albo anioła (tylko ja daję, ja się opiekuję), a w przypadku mężczyzn postawa twardziela (ze wszystkim sobie sam poradzę). Inni nie mają pojęcia, że ci doskonali samowystarczalni też potrzebują przytulenia. Bo skąd mają to wiedzieć? Pozdrawiam

Dopisuję się do pochwał, mimo że wygryzłeś mi tytuł :)) Ale nic to: zmodyfikuję. Pzdr. s

czego więc może się Państwo po mnie spodziewać ;)

Dla mnie NIE, bo nie jestem za wstawianiem, jako motywu rozpoczynającego, wątek linków do czegoś co jest gdzieś tam w sieci. Mówiąc szczerze, to nie jestem pewny czy jest to zgodne z regulaminem portalu. Wydaje mi się, że był już taki przypadek i autor został zmuszony przez administrację do umieszczenia swojego tekstu na stronie zamiast odsyłającego do niego odnośnika. Moim zdaniem, reakcja zupełnie zrozumiała. Co do samego tekstu, to muszę przyznać, że nawet niezły. Pozdrawiam

Tomass, gdyby istniał jakikolwiek dowód, niepotrzebna byłaby wiara. To o czym piszesz, to mogą być, ostatecznie, jedynie poszlaki :). Też jestem przekonany, że twórcy SI starają się stworzyć jedynie symulację ludzkiego procesu myślowego, a ślepa mrówka jest bardziej żywa od robota sterowanego przez system operujący na najnowszych procesorach, ale to ciągle nie jest żaden dowód... I ciągle są pytania :). Dziękuję za komentarz i pozdrawiam serdecznie :)

proponuję: bo ja też jestem człowiekiem Pozdrawiam

Tak jak i wielu innych pewnie :) Wielkie dzięki za wizytę :)))

Beciu, To Ona pierwsza nas pokochała i pierwsza nauczyła nas kochać :) PozdrawiaM.

Szybowałam nad płucami zaświatów na dźwiękoszczelnych skrzydłach pożyczonych od przyszłości Połykałam ostrza wiatru, a Cirrusy topiły swą biel w pachnidłach Badałam prawa ciągłości, gdy na łąkach rozkwitały krokusy Lecz te kwiaty były poza prawem, więc cóż by mnie i moje cierpienie miały one interesować? Mknęłam aż dotarłam niebawem zdaje się do jednowymiarowej klatki za której to progiem miałam poznać wolność A tam zastała mnie Świętokradcza cisza w czarnogardłej próżni Nie. Nie uciekłam. Wyjęłam lornetkę. Skupiłam wzrok w jednym punkcie, czekając kiedy popłyną mi łzy.

Najlepiej usunąć tekst.

Erotyka tutaj ma swoje stopy, Żadne zielone pośrodku Sady, Zmrokiem, gdzie chodzili Zakochani, Swoimi Torami jakby brani, Odzwierciedlenie na tej Sytuacji, Zakochany - Zakochana - na tym nie traci, Ręka w Rękę - Serce w Serce, Blisko siebie w każdej Rozterce Dramat, Romantyzm. Pozdrawiam parę jako Parę.

nie pisze o osobistych przeżyciach które wkadasz do wiersza,,,czytajac wiersz staram sie zrozumieć zawarte w nim przesłanie a piszac komentarze odnosze sie do wiersza a nie autorów pozdrawiam ....

Im więcej interpretacji wiersza, tym więcej uznania dla Autorki :) PozdrawiaM.

Na początku obstawialam kleszcza albo toksyczny związek, aborcję wykluczylam, bo mi nie pasowała do tego ostatnia strofa (wtedy pomyślałam, że to na pewno rak i przerzuty). Brawo za wieloznaczność- rzadko można znaleźć teksty, które można przypasować do aż tak wielu sytuacji:). Pozdrawiam.

Jeżeli to nowe życie, to boję się wyartykułowanych gróźb i następstwa, a jeśli to cancer, to odczuwam ból, najlepiej gdyby rozmyślania o kimś... jeżeli przeżycia osobiste są tak głębokie, to niech zapadnie cisza. Życzę Wszystkiego Co Najlepsze Zbigniew R.

Ciągle zastanawiam się nad tą Panią. Dużo smutku z zamętu samotności.

@Deonix_ Witam - ja zapisuje na dłoni co mam kupić - nie mam obawy że listę zakup zgubie - mój sprawdzony sposób. Wiersz zgrabnie poukładany - piękna fantazja z tymi spodniami - chyba że źle odczytuje twój zamiar. Ale to nic że mam namyśli kwiatek niebieski - mowa chyba o liście zakupowej. Niech cię moja fantazja nie przeraża... pozd.

@Deonix_ ... - zapewne nie dopowiedziałem uprzednio swojej myśli - dojrzewające w ten sposób, że za każdym razem po ich otwarciu coś tam zmienisz, aby nadać właściwy kształt.

@Deonix_ @Trochę bardziej się postarałaś, nawet konsekwentnie utrzymałaś akcent oksytoniczny. Wszystkie rymy są jednosylabowe Pozdrawiam :)